TOPMANAGEMENT

Elite Opinie Brief

door Jos van Hezewijk

Heeft u interessante informatie voor ons, dan houden wij ons aanbevolen

Elite Opinie Brief 283 (06.2009)
ESSAYS:
In & Out 2008: bestuurders. Crisis belemmert doorstroming, 2009/04/12 in Management Scope p.32 door Jos van Hezewijk
(...) Ondanks alle topmannen die bij banken en verzekraars het veld moesten ruimen is van de CEO's in 2008 maar zo'n 60 procent vroegtijdig vertrokken. Het laagste percentage in tijden. (...) In het afgelopen jaar is er sprake van een groot verloop. (...) Alleen in 1999 was het aantal ook zo groot. Het hoge aantal van toen ging echter ook gepaard met een laag percentage vroegtijdig vetrekkende bestuurders en viel daarmee onder het langjarige gemiddelde van 70 procent. (...) Maar het wijst, net als in 1999, op een generatie topmanagers die achter de geraniums verdwijnt. En als we naar de namen kijken zijn het niet de minsten die hun vertek aankondigen in 2008. (...) Dat er sprake is van een generatie blijkt ook uit de hoge gemiddelde leeftijd van 57 jaar van de vertrekkende CEO's. (...) (...) Opmerkelijk genoeg zijn niet alleen de vertrekkende CEO's v an hoge leeftijd, maar bereikte ook de gemiddelde leeftijd van de aantredende CEO's een all time high. (...) De vijftigers worden voornamelijk vervangen door iets jongere vijftigers. (...) In zware tijden lijkt het bedrijfsleven liever terug te vallen op ervaring. (...) (...) De rust in de bestuurskamers zou wel eens te maken kunnen hebben met de spectaculaire demping van de groei van buitenlandse bestuurders. (...) (...) 2008 is een heel goed vrouwenjaar. Gemiddeld kwamen er de laatste 13 jaar gemiddeld per saldo slechts 3 vrouwen bij in de bestuurskamers. In 2008 waren dit er maar liefst 11. Zo veel zijn er nog nooit bijgekomen. En er valt in 2008 ook nog eens geen enkele vrouw af, voor zoverre wij konden vaststellen. En daarbij is het ook nog eens heel opmerkelijk dat slechts 1 van deze aangetreden vrouwen buitenlands is. (...) Dit is niet iets om over naar huis te schrijven, want zelfs in het tempo van dit jaar zou het nog 35 jaar duren voordat de verhouding tussen de mannen en vrouwen fifty-fifty is. Uitgezocht zijn de mutaties in RvB's van de top500 Nederlandse ondernemingen, gemeten naar eigen vermogen. Deze mutaties zijn in 2007 gemeld, maar niet per se in dat jaar geëffectueerd. Drs Jos R.M. van Hezewijk is directeur Elite-Research
In & Out 2008: commissarissen. Code Tabaksblat werkt, 2009/04/12 in Management Scope p.38 door Jos van Hezewijk
Het aantal aftredenede commissarissen is in 2008 exceptioneel laag. Er nemen slechts 37 toezichthouders afscheid, tegen een langjarig gemiddelde van 116. (...) Bij het geringe aantal vertrekkende commissarissen springt er één oorzaak uit. Integriteit of governance maakte in het verleden nog weinig slachtoffers, maar in 2008 is het een belangrijke reden. (...) De code Tabaksblat sorteert effect, zo lijkt het. (...) Maar verder vind je de kredietcrisis nauwelijks terug bij de mutaties. De kredietcrisis helpt juist een groot aantal commissarissen in het zadel, met dank aan Wouter Bos. Maar liefst 13 van de 84 aantredende toezichthouders zijn door de Nederlandse Staat aangewezen. (...) Deze minister heeft in 2008 sowieso veel vrouwen op het commissarissen-pluche geholpen. (...) (...) Bij de jongste commissarissen zitten altijd vrouwen, maar dit jaar is het echt raak. Liefst 7 van de 10 jongste aantredende commissarissen zijn vrouw. Jonge vrouwen lijken klaar voor een carrière in het bedrijfsleven. Ook buitenlanders scoren traditioneel hoog bij de jongste commissarissen. (...) Als je kijkt naar de 10 jongste opstappers valt nog wel op dat het niet goed gaat met de buitenlanders in de Nederlandse raden van commissarissen. 6 van hen hebben niet de Nederlandse nationaliteit. (...) Het buitenland lijkt verdacht in deze zware economische tijden. (...) (...) De multicommissarissen kwamen vanaf 2002 in de min met een dieptepunt van -16 procent per saldo in 2005. De code-Tabaksblat doet zijn heilzame werk. Maar de latste 2 jaren ligt het old boys network wel minder onder vuur met dalingen van slechts -4 en -5 procent. Bij sommige old boys vraag je je soms af waar ze de tijd vandaan halen. Met name de bestuursvoorzitters met commissariaten roepen vraagtekens op. (...) De grote winnaar van 2008 zijn de vrouwen. Niet alleen in de bestuurskamers, maar oop op het commissarissenpluche. Gaan ze er in de besturen al met 11 procent op vooruit, in de commissarissenkamers komen er uiteindelijk zelfs 13 nieuwe vrouwelijke commissarissen. Een enorm verschil in vergelijking met het langjarige gemiddelde van 3. Vanaf 1996 kwamen er nooit zoveel bij. (...) Dat is relatief veel, maar helaas zal het in dit tempo nog 30 jaar duren voor de vertegenwoordiging evenredig is aan de bevolkingssamenstelling. Dat is overigens een normale tijdspanne voor zo'n ingrijpende verandering. Uitgezocht zijn de mutaties in RvB's van de top500 Nederlandse ondernemingen, gemeten naar eigen vermogen. Deze mutaties zijn in 2007 gemeld, maar niet per se in dat jaar geëffectueerd. Drs Jos R.M. van Hezewijk is directeur Elite-Research
TRENDS:
Nieuw in opmerkelijke cijfers, TRENDS en visies
- Je weet maar nooit.
KANTTEKENINGEN:
(worden wekelijks gepubliceerd op de homepage)

Elite Opinie Brief 282 (11.2008)
ESSAYS:
De wederopstanding van de commissaris (commissariaat), onderzoeksrapport 2001 – 2007 schetst trend in toezicht 2008/10/10 in Goed Bestuur p.26 door Stefan Peij en Jos van Hezewijk
Een paar jaar lang leek de raad van commissarissen bij grotere en middelgrote ondernemingen leeg te lopen. Maar die trend is weer gekeerd, zo blijkt uit langjarig onderzoek door Elite Research, Governance University en hogeschool INHolland. De auteurs constateren dat er voor deze bedrijven een tegenbeweging op gang is gekomen. De dalende trend voor de top-4000 ondernemingen zal naar verwachting op termijn weer bijtrekken. In dit artikel conclusies, achtergronden en een toekomstvisie. Hele rapport
Top 50 machtigste vrouwen 2008, 2008/05/ in Management Scope p.18 door Jos van Hezewijk en Marike van Zanten
Naast een old girls network dat alle stormen weerstaat, tekent zich in de top 50 een nieuwe generatie vrouwelijke bestuurders en commissarissen af: jong, actief, ervaren en steeds vaker van eigen bodem. Top 50 machtigste vrouwen 2008
300 knappe topvrouwen voor uw board
TRENDS:
Nieuw in opmerkelijke cijfers, TRENDS en visies
- Je weet maar nooit.
KANTTEKENINGEN:
(worden wekelijks gepubliceerd op de homepage)

Elite Opinie Brief 281 (I.2008)
ESSAYS:
Machtigste commissarissen 2007, enz. / minder buitenlanders
Jaaroverzicht bestuurders 2007, enz.: CEO's stappen (weer) vroegtijdig op + totaaltabellen
Jaaroverzicht commissarissen 2007, enz.: Commissariaat is weer spannend + totaaltabellen
Top 50 machtigste vrouwen / nieuwe generatie
KANTTEKENINGEN:
(worden wekelijks gepubliceerd op de homepage)
TRENDS:
Nieuw in opmerkelijke feiten, TRENDS en visies
- Je weet maar nooit.

Elite Opinie Brief 280 (IV.2007)
ESSAY:
Herfsttij der Verlichting
Ook door veel wetenschappers worden vraagtekens gezet bij het grote geloof in de rede. Vooral over de alfawetenschappen heeft men grote twijfels. Zeker als het gaat om waarde voor het bestuur. Desondanks is bestuurlijk Nederland na de Tweede Wereldoorlog een exclusief academische elite geworden. Deze elite heeft zelfs aristocratische trekjes: nieuwe academici en bestuurders komen overwegend uit academische milieus. Daarnaast keren lager opgeleide burgers zich steeds meer af van het bestuur door zeer lage participatie in het bestuur, door niet te stemmen of op antibestuurlijke politici als Wilders en Verdonk. Voorlopig is er nog geen alternatief, maar het lijkt er sterk op dat we in de nadagen van de Verlichting verkeren.
KANTTEKENINGEN:
(worden wekelijks gepubliceerd op de homepage)
TRENDS:
Nieuw in opmerkelijke cijfers, TRENDS en visies
- Je weet maar nooit.

Elite Opinie Brief 279 (III.2007)
ESSAY:
Jaaroverzicht commissarissen 2006: Commissariaat Luizenbaan!
KANTTEKENINGEN:
(worden wekelijks gepubliceerd op de homepage)
TRENDS:
Nieuw in opmerkelijke cijfers, TRENDS en visies
- Je weet maar nooit.

Kort door de bocht nr.278, 11 april 2007
Mannen mogen nog steeds de kar trekken
Academische bestuurselite krijgt aristocratische trekjes
Canon: catechismus van de verlichting
Goed klimaat voor politici
Wie bedreigt Holleeder en Moszkowicz ?
De contra-reformatie van de sociale partners
Onze pensioenfondsen voeden sprinkhanen
Commissarissen top 100
- Je weet maar nooit.

Kort door de bocht nr.277, 20 december 2006
Topmannen hebben het economische tij mee
Wetenschap: U vraagt, wij draaien
Politiek: Wie betaalt, die bepaalt
Media: Geen beter vermaak dan leedvermaak
Globalisering: JP, VOC-mentaliteit is nooit weggeweest
Miljonairs: Sinterklaas heeft zwarte pieten nodig
Networking: vriendjes zat in principe
Voor alles geldt: het zou evengoed anders kunnen zijn.

Kort door de bocht nr.276, 20 september 2006
Het vals plat van de wereld
Onze old boys hebben Nederland verraden
De wereld mag best weer platter
De hype van de bedrijvendokters revisited
Zorg verrekend met onze pensioencentjes
Paniek + veel informatie = grote domheid
Verder is het best goed in Nederland

Kort door de bocht nr.275, 6 juli 2006
Commissariaten worden bij het grof vuil gezet
Of je door de markt, de staat of de politiek gebeten wordt
De natuur lost alle problemen op en schept nieuwe
PCM: "Je moet niet alles geloven wat er in de kranten staat"
Fortuynistische puinhopen
Nederland bananenmonarchie
De nieuwe elite wordt vervolgd

Kort door de bocht nr.274, 8 april 2006
Twijfels over code-Tabaksblat
Angstmachine hapert bij groei economie
Na zuur komt vanzelf zoet
En na zoet vanzelf zuur
Voorspelbare media en verhandelbaar nieuws
Brontosaurus problematiek
Zijn topmanagers dom of ondernemend?
De nieuwe elite wordt vervolgd
Vredesmissionarissen op rooftocht
De waarheid is op zijn best onbereikbaar

Kort door de bocht nr.273, 30 november 2005
Dure pensioenaflaten voor het aards paradijs
Jonge pensioendiefjes door zichzelf bestolen
Liever heerlijke onzin dan saaie non-informatie
Pappie is niet boos, pappie is bezorgd
Women are the negroes of the world
De nieuwe elite wordt vervolgd
Rectificatie linksdraaiende kerktorens
Big sisters are watching you
BIJZONDERE UITTREKSELS

Kort door de bocht nr.272, 11 oktober 2005
De nieuwe elite wordt vervolgd
Academische en religieuze kerk vechten om schepping
Nederlandse infrastructuur in Amerikaanse handen
Rabo wordt PvdA-bank
Liever het kontje dan het mondje van de lijsttrekker
Het verschil tussen blanke en bruine terreur
Artikel Grijs, grijzer, grijst: Top 100 commissarissen
Artikel Einde van de amigocratie: Old boys network op laatste benen
UITTREKSELS

Kort door de bocht nr.271, 8 juni 2005
De nieuwe elite wordt vervolgd
Nederland blijft in de uitverkoop
Botte Europese arrogantie afgestraft
Domme Europese bureaucratie snijdt zich in de vingers
Slimmigheidje met grondwet doorzien
Europese grondwet valt als hopeloos ouderwets door mand
Waarom was de politieke elite zo eurofiel?
UITTREKSELS

Kort door de bocht nr.270, 26 april 2005
Oudere jongeren grijpen opnieuw de macht rechtsom
Graaien in de ondertop
Aandeelhouders zijn gewaarschuwd
Nederland in de uitverkoop
Uiteraard wordt Nederland een Europese provincie
Nog een aardig bijrolletje van het verstand
UITTREKSELS

Kort door de bocht nr.269, 7 maart 2005
De burger wil bedrogen worden
Nieuwe elite wordt vervolgd door Endstra
Onze pensioenen en spaarcentjes door de gootsteen
Hoezo corrigeren aandeelhouders de directie?
Het gele gevaar
Mohammed als nieuwe duivel na de val van de muur
UITTREKSELS

Kort door de bocht nr.268, 3 februari 2005
Het gaat uitstekend
Alle kennis ligt hunkerend op je te wachten
Grote schoonmaak onder ceo’s voorbij
Verlichtingsfundamentalisme levensgevaarlijk
Bernhard betoont zich zielige leugenaar
Lek in Rotterdamse havenkade gedicht?
De vlieger gaat niet meer op
De nieuwe elite wordt vervolgd
UITTREKSELS

Kort door de bocht nr.267, 9 december 2004
Geloof in verlichting dommer dan geloof in god
Geen beter vermaak dan leedvermaak
Nieuwe politieke correctheid
De pers houdt ze dom, de belastingdienst arm
De nieuwe elite zorgt nog steeds voor affaires
Het middeleeuwse sprookje van de losbandige prins
De coup van de after-babyboomers
Niets dorpser dan het world wide web
Hoe de Amerikanen ons bestelen
De koude oorlog op de Oekraïne

Kort door de bocht nr.266, 16 november 2004
De nieuwe elite blijft voor opschudding zorgen
Ondertussen roven de buitenlanders onze topbedrijven
Van links naar rechts fundamentalisme is een kleine stap
De nieuwe wereld met een oeroude elite
Het einde van ideologie

Kort door de bocht nr. 264, 28 oktober 2004
Het establishment slaat terug in tijden van crisis
Engelse hoogmoed bij Shell valt voor Nederlandse suprematie
Nieuwe Europese commissie buigt voor oude Duitse, Franse en Britse elite
Fortuyn's nakomelingen in regering lopen vast in oude polder
De Rotterdamse nieuwe haven-elite overspeelt haar hand
New boys overgraaien zichzelf
De nieuwe elite eet zijn kinderen op in de bouw
Het netwerk van Neelie Kroes: groot, maar omstreden

Kort door de bocht nr.263, 29 september 2004
Schnabbelende journalisten onbetrouwbaar?
Het geloof in de rede als achteruitgang
Als de economie maar vooruitgaat
Linksdraaiende kerktorens als symbool van de technische almachtige

Kort door de bocht nr.261, 24 juni 2004
Onze Westerse samenleving is niet verlicht
Onze Westerse samenleving kan zelfs niet verlicht zijn
Onze Westerse samenleving wil zelfs niet verlicht zijn

Kort door de bocht nr.259, 26 mei 2004
Buitenlandse drugsmaffia bedreigt onroerend goed-kartel .....
... maar ook onder economische dip valt vastgoedkartel uiteen....
... waarna Lüske en Endstra als eersten werden gevoerd aan drugswolven
De seksuele avances van Ruud Lubbers zijn niet nieuw

Kort door de bocht nr.258, 13 mei 2004
Kort door de bocht nr.257, 6 mei 2004
Kort door de bocht nr.256, 22 april 2004
Kort door de bocht nr.254, 1 april 2004
Kort door de bocht nr.253, 11 maart 2004
Kort door de bocht nr.252, 4 maart 2004
Kort door de bocht nr.251, 25 februari 2004
Kort door de bocht nr.250, 17 februari 2004
Kort door de bocht nr.249, 30 oktober 2003
Kort door de bocht nr.248, 16 oktober 2003
Kort door de bocht nr.247, 16 september 2003
Kort door de bocht nr.245, 2 juli 2003
Kort door de bocht nr.244, 28 mei 2003
Kort door de bocht nr.243, 24 april 2003
Kort door de bocht nr.242, 15 april 2003
Kort door de bocht nr.241, 3 april 2003
Kort door de bocht nr.239, 27 februari 2003
Kort door de bocht nr.238, 20 februari 2003
Kort door de bocht nr.237, 30 januari 2003
Kort door de bocht nr.236, 21 januari 2003
Kort door de bocht nr.235, 9 januari 2003
Kort door de bocht nr.234, 19 december 2002
Kort door de bocht nr.233, 28 november 2002
Kort door de bocht nr.232, 21 november 2002
Kort door de bocht nr.231, 14 november 2002

Kort door de bocht nr.278, 11 april 2007

Mannen mogen nog steeds de kar trekken
Academische bestuurselite krijgt aristocratische trekjes
Canon: catechismus van de verlichting
Goed klimaat voor politici
Wie bedreigt Holleeder en Moszkowicz ?
De contra-reformatie van de scoiale partners
Onze pensioenfondsen voeden sprinkhanen
Commissarissen top 100
- Je weet maar nooit.

* = verwijzing naar uittreksel onder trends.

Mannen mogen nog steeds de kar trekken
Bedrijfsleven, universiteiten, zelfstandige bestuursorganen (ZBO's) en ministeries zijn de laatste mannenbolwerken, waar topvrouwen toch nog minder dan 10% van de topfuncties hebben weten te bemachtigen. In de non-profit zijn veel meer vrouwen opgerukt naar de top en bezetten gemiddeld 35% van de topfuncties. Maar schijn bedriegt, want in de non-profit worden de allerbelangrijkste posten meestal bekleed door mannen. Mannen mogen nog steeds de kar trekken van de vrouwen. (Lees meer: www.elite-research.org/scp2006.html)

Academische bestuurselite krijgt aristocratische trekjes
De top van Nederland wordt bijna exclusief bevolkt door academici en hun kinderen. (Eenderde van onze regering zat in de wetenschap* : kabinet-Spinoza I) Maar hun noodzaak en verdiensten zijn niet meer zo vanzelfsprekend, wat tot verzet leidt. (Lees meer: www.elite-research.org/pub79.html)

Canon: catechismus van de verlichting
Zoals iedere rechtgeaarde kerk, had de Academia behoefte om de gecompliceerde bijbel van de Verlichting te vertalen voor de simpele gelovigen. De schrift van de academische opperpriesters kan het kerkvolk uitaard niet in vervoering brengen. De schriftgeleerden van de Verlichting gingen terug naar de hoogtijdagen van de katholieke kerk en ontdekten dat je de leerstellingen (canon) moest vastleggen in een simpel boekje met plaatjes, een catechismus. Nu nog deze rite iedere dag laten opdreunen en de Verlichting is alom tegenwoordig.

Goed klimaat voor politici
Met onverholen jalousie hadden de Amerikaanse democraten gekeken naar de groei van Bush na 9/11. Prachtig, stront aan de knikker. Ze hebben zich suf geprakezeerd welke duivel dat ze daar tegenover konden stellen. Het was duidelijk dat angst een goede voedingsbodem is voor politici. Eureka: global warming diende zich aan. Grote ondernemingen bij monde van de Amerikaanse tycoon Bill Gates, maar ook Nederlandse topmannen als Antony Burgmans, Rein Willems, Rijkman Groenink, Peter Bakker, Gerlach Cerfontaine, Leo van Wijk, Jan-Michiel Hessels, Wout Dekker en Alexander Rinnooy Kan waren enthousiast over deze nieuwe onuitputtelijke inkomstenbron. Inderdaad onuitputtelijk, omdat het probleem zich niet laat oplossen. Als een veranderend klimaat nu maar geen roetdeeltjes in het eten gaat gooien.

Wie bedreigt Holleeder en Moszkowicz ?
Na de affaire-Moszkowicz heeft de pers ons nog met enkele vragen laten zitten: - Waarom liet Holleeder zich oppakken ? Hij had gemakkelijk kunnen vluchten. - Wie bedreigt Bram Moszkowicz ? De Joegoslavische concurrenten van Holleeder ? - Waarom week Bram Moszkowicz voor leugens van Kelder ? Was hij toch maffiamaatje ? - Waarom werd Bram Moszkowicz opgehaald door een arrestatieteam ? Was hij verdachte ? - Of was de hele affaire voor Bram Moszkowicz een goede aanleiding om zich dramatisch terug te trekken uit een wespennest ?

De contra-reformatie van de scoiale partners
Na de verkiezingen was het duidelijk dat Balkenende en Bos (verslagen door de aangetrokken economie) niet konden doorgaan op de ingeslagen liberale weg. Een efficiënte markt houdt niet van mensen. Zij bekeerden zich daartoe tot hun oude geloof. Christelijke en socialistische werkgevers- en werknemersbonzen sprongen onder dekking van formateur Wijffels behendig in dit gat in de markt: maar liefst 27 kamerleden hebben deze achtergrond*. Hun financiële macht, het pensioenspaarvarken hoefden ze niet meer uit handen te geven aan de markt.

Onze pensioenfondsen voeden sprinkhanen
Maar de sociale partners zijn minder sociaal als het om ons geld gaat. De door hen bestuurde pensioenfondsen zijn evenals in de jaren negentig de belangrijke financiers van de raiders, die de nodige pensioenklantjes op straat knikkeren, kapitaal verbranden en de beloningen van toplieden opdrijven. Bovendien lenen zij voor een luttel bedrag hun aandelen uit aan deze financiële terroristen om de grote concerns te belagen. (Overigens loopt ABN geen risico, want een bank mag niet beleend worden.) Lang kan dit dubbelspel echter niet duren, want deze geldverspilling en de vergrijzing zal een gat slaan in de pensioenkassen.

Commissarissen top 100
* 2006/12/15 [Management Scope] {Jos van Hezewijk en Marike van Zanten} (trends macht) Commissarissen top 100 (...) Gek genoeg leidt de hierboven gesignaleerde afbrokkeling van de oude wereld niet tot een verjonging van het commissariaat. De gemiddelde leeftijd van commissarissen ligt al jarenlang constant op 61 jaar. In de top 30 is de gemiddelde leeftijd zelfs een jaartje gestegen naar 64 jaar. Daarmee is het Nederlandse commissariaat een van de weinige maatschappelijke gremia die voorlopig geen last hebben van de vergrijzing. Van grootschalige vernieuwing is evenmin sprake. In de totale Commissarissen Top 100 is weliswaar een kwart van de commissarissen nieuw, maar dat geldt niet voor de dertig hoogste posities. De top 30 wordt grotendeels bevolkt door dezelfde commissarissen als vorig jaar. Het establishment zit nog steeds stevig in het zadel. Dat wordt ook duidelijk als gekeken wordt naar de zittingstermijn van sommige commissarissen: maar liefst veertien commissarissen figureerden acht jaar geleden, in 1998, ook al in de top 30. De open plekken die de pensionado's op de lijst achterlaten worden ingenomen door andere old boys, vers bloed weet nauwelijks tot de top door te dringen. Dat heeft wellicht ook te maken met de naweeën van de recessie. Het bedrijfsleven kijkt eerst de kat uit de boom en durft nog niet volop te gaan overnemen. (...) (Lees meer: www.elite-research.org/toppers.html)

- Je weet maar nooit.

Kort door de bocht nr.277, 20 december 2006

Topmannen hebben het economische tij mee
Wetenschap: u vraagt, wij draaien
Politiek: wie betaalt, die bepaalt
Media: geen beter vermaak dan leedvermaak
Globalisering: JP, VOC-mentaliteit is nooit weggeweest
Miljonairs: sinterklaas heeft zwarte pieten nodig
Networking: vriendjes zat in principe
Voor alles geldt: het zou evengoed anders kunnen zijn.
* = verwijzing naar uittreksel onder trends

Topmannen hebben het economische tij mee
In tegenstelling tot de meeste berichten in de media*, blijkt uit ons onderzoek* dat de bestuurders en zeker de CEO's veel minder op de schopstoel zitten dan enige jaren geleden. Evenals Balkenende profiteren ze van de verbetering van de economie.

Wetenschap: u vraagt, wij draaien
De arrogantie van de wetenschap, zoals hieronder bij Michiel Goudswaard* hebben we al vaker aan de kaak gesteld. Zoals dat de ratio maar weinig vermag. Hierbij weer een aardig voorbeeld van Dan Wegner*: 'Zowel de bewuste gedachte als de handeling vindt haar oorsprong in onbewuste hersenprocessen.' Dat er vraagtekens zijn te zetten bij de rationaliteit van onze christelijk/joodse cultuur tegenover de irrationaliteit van de Islam, lezen we nogmaals bij Peter Raedts*. Daarnaast blijkt de ratio ook nog sterk onderhevig aan modieuze trends, zoals bij de anti-Islam rede van hoogleraar Pieter van der Horst* en de blinde vlek voor homo-dieren gevonden door hoogleraar Roughgarden*. Kwalijker is de gevoeligheid van onze wetenschappers voor commercie. Volkskrant journalist Marc Peeperkorn* bespeurt toegedekte miljardenfraude aan het ziekenhuisbed. Erger is nog dat huisarts Hans van der Linde* vaststelt dat broodnodige therapieën om commerciële redenen niet plaatsvinden. Hoogleraar Leo Stevens* ontvlucht de universiteit dan ook bij gebrek aan maatschappelijke relevantie. Intussen eisen de professionals (lees academici) ten onrechte een autonome positie op zonder bemoeienis van managers (lees maatschappelijke verantwoording), terwijl de meeste klachten van de klant/burger gaan over kwalijk gedrag van de professionals, zo constateert Volkskrant journalist Kees Kraaijeveld*.

Politiek: wie betaalt, die bepaalt
Als de verkiezingen iets hebben aangetoond dan is het wel dat politici onmachtig zijn en achter de feiten aanlopen. De grote partijen vaarden allemaal nog blind op de schimmen uit het verleden van hervormingen in de sociale zekerheid (lees bezuinigingen) en de vrije markt. Nederland staat daarin niet alleen. Wolfgang Munchau*, commentator van de Financial Times ontdekt hierin een Europese trend. Het liberalisme heeft niet verloren, zoals Ria Roerink* beweert, maar het ouderwetse 'laissez faire, laissez passer'-liberalisme. Een concurrerende markt kan zaken misschien beter uitvoeren, maar dit betekent nog niet dat de staat deze zaken helemaal uit handen zou moeten geven. De bevolking wil iets terugzien van hun bezuinigingsinvesteringen. Wie betaalt, die bepaalt.

Media: geen beter vermaak dan leedvermaak
Niet alleen de politiek loopt hopeloos achter. Ook de media spuien tot op de dag van vandaag meer van hetzelfde ouderwetse doemdenken uit de recessie: Nederland vergrijst en verzuipt. De eerst in de pers zo populaire Raad van Economische Adviseurs (REA)* van de Tweede Kamer moest het dan ook in de media doen met enkele regeltjes over hun blijde boodschap dat de vergrijzing een zege is. Ook de minder pessimistische kijk van Bjørn Lomborg* op het milieu kan nog op weinig weerklank rekenen. De rol opiniepeilingen als onuitputtelijke bron van ellende in de media wordt uiteengezet door Will Tiemeijer*. De kritiek van Joris Luyendijk* op de media werd gemakshalve door diezelfde media zwartgallig afgedaan als de zinloosheid van de media. Geen beter vermaak dan leedvermaak. En over enige jaren is het weer allemaal overdreven halleluja.

Globalisering: JP, VOC-mentaliteit is nooit weggeweest
Onderstaande uittreksels geven te denken. Paul Collier*'s stelt vast: “Onder $2500 inkomen mislukt democratie”. Dat geeft een ander beeld van het mislukte Amerikaanse democratiseringsoffensief in Irak. Jonathan Anderson* leert ons dat het wirtschaftswunder China slechts een groeistuipje is. Henk Volberda* laat zien dat NRC een foute kop boven het artikel heeft gezet. Had moeten zijn: “Nederland aan kop met nieuwe markten” en niet “met uitbesteden”. Eigenlijk is het weer die beruchte historische vergissing over de Gouden Eeuw. De VOC werd niet rijk aan de handel uit Azië, maar aan de handel in Azië. JP, die VOC-mentaliteit van de Hollanders is nooit weggeweest.

Miljonairs: sinterklaas heeft zwarte pieten nodig
Na de socialiserende recessie zijn de miljonairs er achter gekomen dat je tegenwoordig meer de show steelt met schenken dan met grote jachten. Bovendien is de trend om vooral aan je eigen goede doelen te geven. Om te kunnen geven, moet je echter wel eerst nemen. Sinterklaas heeft zwarte Piet nodig. De verrijking is dan ook zeker niet afgenomen aldus hoogleraar Ultee*. Een kadootje af en toe geeft meer dankbaarheid dan nivellering.

Networking: vriendjes zat in principe
In Amerika vermoeden wetenschappers dat het aantal vrienden door de individualisering* daalt van 2,94 in 1985 naar 2,08 in 2004. Maar Nederlandse collega's zien het minder somber in: er worden er meer versleten en vooral in de steden kun je meer gekloonde vrienden vinden. Maar men is het er nog niet over eens wat vriendschap is.

Voor alles geldt: het zou evengoed anders kunnen zijn.

Kort door de bocht nr.276, 20 septemeber 2006

Het vals plat van de wereld
Onze old boys hebben Nederland verraden
De wereld mag best weer platter
De hype van de bedrijvendokters revisited
Zorg verrekend met onze pensioencentjes
Paniek + veel informatie = grote domheid
Verder is het best goed in Nederland
* = verwijzing naar uittreksel uit trends

Het vals plat van de wereld
Bij globalisering gaat het er niet om waren en mensen over de wereld te slepen, zoals wordt aangenomen door Mankiw*. Dat stelt inderdaad weinig voor. Wat dat betreft zitten we op het niveau van de Eerste Wereldoorlog volgens Steven Brakman*, hoogleraar globalisering aan de Rijksuniversiteit Groningen. De Nederlandse bedrijven komen wat betreft globale verplatting (Friedman*) nog steeds niet verder dan export naar een enkel buitenlandje: Belgie, Duitsland of de VS. Niets nieuws onder de zon. Het nieuwe aan de hedendaagse globalisering is dat naast een enorme hoeveelheid platte informatie een geweldige luchtbel aan kapitaal rond de wereld wordt gepompt. En dat heeft niets meer van doen met productie, maar alles met moderne rooftochten. Europese landen kunnen bijvoorbeeld nooit evenveel schulden maken als de VS. Dat is een kwestie van macht. Net zoals de VS konden afdwingen dat ze deze schulden met een devaluatie konden vereffenen, zodat er het laatste decennium 350 miljard Nederlandse euro's in een zwart Amerikaans gat verdwenen volgens Rabo-bankier Boonstra*. Ook hebben wij niets in stelling te brengen tegen de monopolistische Amerikaanse slagkracht van de top drie banken (Philip Augar*) en de achttien beleggingsfondsen (Richard Sennett*), die bijvoorbeeld de raiders van Nederlandse ondernemingen van kapitaal voorzien. Ahold is de laatste prooi. Terwijl de Nederlanders en Scandinaviërs vechten om het been, gaat het Amerikaanse management ermee heen met dank aan de Amerikaanse raider Paulson. Vervolgens komt Albert Heijn in handen van het uitstekende Engelse Tesco met dank aan het Engelse hedgefund Centaurus. Money makes the world go round. Het vals plat van de wereld.

Onze old boys hebben Nederland verraden
Toen ik in 2001 verkondigde dat de code-Tabaksblat buitenlandse raiders uitnodigde om Nederland te plunderen, werd ik voor gek verklaard. Iedereen was immers een voorstander van Tabaksblat. Nog in 2005 vonden de media kritiek op Tabaksblat irrelevant. Nu het te laat is en een paar Nederlandse bedrijven of onderdelen daarvan met dank aan Tabaksblat zijn overgenomen door private equity (voorheen raiders of bedrijvendokters geheten), schreeuwt men moord en brand. Maar de bijgedraaide tegenstanders van de code-Tabaksblat hebben een flinke portie boter op het hoofd. Ze hebben in het verleden kritiekloos meegewerkt aan de invoering van de code. De media hebben Tabaksblat jarenlang neergezet als een held. De huidige minister Wijn van Economische zaken en met hem het hele kabinet en de hele Tweede kamer keurde verrukt de code-Tabaksblat goed. De vakbondsbestuurders fourneren de raiders van onze werkgelegenheid kritiekloos van de benodigde centjes uit onze pensioenfondsen. Let hierbij op International Shareholder Services*. Oud-ING-topman Aad Jacobs heeft hard meegewerkt aan de eisen van de assertieve aandeelhouders door roekeloos talloze Amerikaanse bedrijven over te nemen. Tegelijk met de beurskoers zag hij zijn inkomen naar grote hoogte stijgen. Zo hoog, dat juist de hoge inkomens van de ING-bestuurders minister-president Kok de uitspraak over exhibitionistische verrijking van topmanagers ontlokte. En inmiddels weten we ook waarom onze topmannen zich nauwelijks te weer stelden tegen de code-Tabaksblat. Zij zijn namelijk juist belangrijke adviseurs van deze raiders. Jan-Michiel Hessels, oud topman van Vendex KBB en president-commissaris van beursbedrijf Euronext, zit in de advisory board van Blackstone. Kees van Lede, oud-topman van Akzo Nobel en commissaris bij onder meer Reed Elsevier en Philips, was tot februari drie jaar lang adviseur bij Carlyle. Onder de adviseurs van CVC zitten voormalig Heineken-topman Karel Vuursteen en Rob van den Bergh, de topman van VNU die bij de overname door een private equity consortium opstapte. Oud-Akzo Nobel-topman Aernout Loudon heeft onlangs plaatsgenomen in de European Advisory Board van Lehman Brothers. Victor Halberstadt is lid van de International Advisory Group van Goldman Sachs. Onze old boys hebben Nederland verraden.

De wereld mag best weer platter
In de middeleeuwen waren er al idealisten (niet alleen Hollanders), die dachten dat de wereld plat was. Tegenwoordig heb je wederom utopisten, die in een platte en open wereldmarkt geloven. De markt is echter op zijn best in theorie open. Niet de beste, maar de sterkste wint. En dat is al een oeroud principe. In de praktijk zitten namelijk achter die open markt allerlei machtige geldnetwerken, die de markt verstoren. Of liever gezegd, die de markt conserveren, want de oude macht weet zich dankzij die open wereldmarkt juist te handhaven of zelfs te versterken (Lansley*). De raiders zijn namelijk geen gevaar voor het establishment, maar knappen juist voor hen met hun kapitaal het vieze werk op. Onze old boys waren er als de kippen bij. Een globale open markt functioneert duidelijk niet alleen bij gelijke kansen, zoals betoogd wordt door moderne liberalen en socialisten, die hun klassieken niet meer kennen. Gelijke kansen vereisen zelfs volgens de ouwe liberaal Mill* een gelijke uitgangspositie met behulp van een overheid, die de toppen van de overmacht afplat. Er moet meer sociale daling komen om met Ultee* te spreken. Hoewel we al gebaat zijn bij meer gelijke kansen, mag de wereld best weer platter.

De hype van de bedrijvendokters revisited
De verdedigers, waaronder oud-Robeco topman Korteweg* betogen dat private equity foute overnames uit het verleden corrigeert. Dat behoeft echter enige correctie. Op de eerste plaats hebben diezelfde private equity-bedrijven de ondernemingen in het verleden aangezet tot risicovolle overnames en doen ze de overname van het minder goed presterende onderdeel met zeer risicovolle leningen. Ten tweede valt nog te bezien of private equity deze bedrijfsonderdelen beter kan besturen. In onderstaand uittreksel kan men lezen dat deze bedrijven over langere termijn 'slechts' 8% rendement per jaar behalen net als andere ondernemingen. Ten derde kan zo'n bedrijfsonderdeel op korte termijn misschien niet zo winstgevend zijn voor het beursgenoteerde bedrijf, maar zou op de lange termijn wel eens een belangrijke spreiding van risico's kunnen betekenen. Ten vierde zie ik niet in dat private equity-bedrijven wel met succes een conglomeraat van een ratjetoe aan bedrijven kunnen managen, van welke markten ze geen verstand hebben, terwijl ze bij beursgenoteerde ondernemingen al piepen als ze een of twee segmentvreemde dochterbedrijven hebben. Ten vijfde lijkt de macht van de private equity vooral te berusten op geheimzinnigheid. We kunnen moeilijk controleren wat ze met de overnames doen, terwijl ze bij hun prooien zeuren over transparantie. Ten zesde zal pas over enige jaren blijken wat de trackrecord van deze private equity-bedrijven is. De overnames van private equity worden evenals in de tachtiger jaren nauwelijks door correctie, maar vooral door een overschot aan investeringskapitaal gedreven. Het ziet ernaar uit dat we nu onder de noemer van private equity met soortgelijke grootsprakerige bedrijvendokters van doen hebben als in de tachtiger jaren, die door de pers de hemel in worden geprezen. Die prijzen zich echter vanzelf ook weer uit de markt. Vervolgens gaan ze evenals in de negentiger jaren de ondernemingen weer dwingen tot risicovolle overnames. Enzovoorts. We leren niets van de geschiedenis. Gelukkig gaat het maar om 53 miljard* speelgeld. Een schijntje bij de 350 miljard, die we volgens Rabo-bankier Boonstra* in de VS hebben verspeeld. De hype van de bedrijvendokters revisited.

Zorg verrekend met onze pensioencentjes
De voorstellen van de politieke partijen om het vermeende vergrijzingsprobleem op te lossen, verhullen een enorme machtsstrijd. De politici kijken namelijk evenals de werkgevers en de verzekeraars met een schuin oog naar de honderden miljarden in de kassen van de pensioenfondsen. Alle voorgestelde politieke oplossingen komen er feitelijk op neer dat via belasting (PvdA), levensloop (CDA) of inflatie (VVD) een slinkse greep van tientallen miljarden wordt gedaan in de pensioenkassen in navolging van minister-president Kok. De politiek was dan ook niet erg gecharmeerd van het 'position paper' van superpensioenfonds ABP*, waarin met steun van de grote pensioenkoepels de hele vermeende AOW-problematiek naar de prullenbak werd verwezen. Politici durven de door globalisering (handjes zijn duur) en farmaceuten (onbegrensde technische mogelijkheden zijn duur) uit de pan rijzende zorgkosten namelijk geen halt toe te roepen. Voorlopig is het lucratieve zorgprobleem op het bordje van de verzekeraars gelegd. Maar die oplossing gaat de werkgevers veel geld kosten. Die dringen er dan ook bij de politiek op aan de zorg te verrekenen met onze pensioencentjes.

Paniek + veel informatie = grote domheid
De globalisering levert de elite veel geld en informatie op, maar weinig kennis. Alle complottheorieën ten spijt maakte een blinde paniek zich meester van de Amerikaanse leiders, toen het Witte Huis en het Pentagon, dus de elite zelf onder schot kwam te liggen. Automatisch werd Big Brother van stal gehaald. In Nederland raakte de elite eveneens in blinde paniek na de aanslagen op Fortuyn en Van Gogh en trok allerlei twijfelachtige wetgeving onder uit de bureaula. Oprichter van Xs4all Gonggrijp*: "Privacy is gisteren. Een toekomstige politiestaat heeft niets meer nodig. In Nederland wordt meer afgeluisterd dan waar ook ter wereld, als aftap-land loopt het voorop. (...)” Maar angst is een slechte leermeester. Volgens datamining-experts als Siebes* en Krebs* leidt massaal verdachten zoeken door naar patronen te kijken alleen maar tot een hoop onschuldigen, als je geen goed uitgangspunt hebt. Visie heeft weinig informatie nodig om veel kennis te genereren.

Verder is het best goed in Nederland

Kort door de bocht nr.275, 6 juli 2006

Commissariaten worden bij het grof vuil gezet
Of je door de markt, de staat of de politiek gebeten wordt
De natuur lost alle problemen op en schept nieuwe
PCM: "Je moet niet alles geloven wat er in de kranten staat"
Fortuynistische puinhopen
Nederland bananenmonarchie
De nieuwe elite wordt vervolgd

Commissariaten worden bij het grof vuil gezet
"Forse afname aantal commissariaten", onderzoeksrapport 1992-2005 door Jos van Hezewijk (Elite Research) en Stefan Pey (Governance University) in Goed Bestuur 2 2006
Bij de top 500-ondernemingen zijn de raden van commissarissen sinds 2001 gekrompen met 23%. Oorzaken kunnen liggen in gegroeid eisenpakket, aansprakelijkheidsrisico's, voordrachtsrechten en bescheiden compensatie.
Hele artikel

Of je door de markt, de staat of de politiek gebeten wordt
De Mededingingsautoriteit is het meest cynische voorbeeld van gebrek aan marktwerking. En zo zal het ook gaan met de andere gecentraliseerde toezichthouders als de Zorgautoriteit, de Autoriteit Financiële Markten, de Voedsel en Waren Autoriteit en het Ministerie voor Veiligheid van Pieter van Vollenhoven. In bijgaand uittreksel wijst professor Van Gunsteren op de bekende gedocumenteerde gevaren, domheden en vunzigheden die zulke monopolies opleveren. Ook vercommercialisering van publieke diensten is niet het ei van Columbus. Door een ongelijke uitgangspositie is het resultaat op zijn best een oligopolie. Dit hebben we gezien bij de nutsbedrijven, de woningbouwverenigingen, de ziekteverzuimverzekeraars, openbaar vervoer, de havenbedrijven, de arbodiensten en last but not least bij de zorgverzekeraars. Commerciële ondernemingen willen bij de grootste drie en dus bij het oligopolie behoren. Anders dan VVD-ideoloog professor Ankersmit in een bijgaand uittreksel beweert, gaat het dus niet om een goede keuze tussen markt of staat. Of je door de kat of de hond wordt gebeten, maakt niet uit. Je kunt ook niet veel verwachten van het oligopolie van de drie grote politieke partijen, die kiezers als de grootste bedreiging zien en onderling het pluche verdelen. Laat markt, staat en politiek met elkaar concurreren.
Bijbehorende uittreksels

De natuur lost alle problemen op en schept nieuwe
Terwijl de bestuurlijke oligarchen angstig afwachten, lost de natuur alle problemen op, zoals uit bijgaande uittreksels blijkt. Omdat er minder kindertjes verwekt worden, krijgen we veel minder jeugd. Dit is een zegen voor het vervuilde milieu, het woningtekort, het gebrek aan infrastructuur en de slinkende rendabele energievoorraden. En zelfs zal hierdoor het zogenaamde vergrijzingsprobleem als sneeuw voor de zon verdwijnen. De krapte op de arbeidsmarkt zal de lonen en de prijzen tot grote hoogte opstuwen. Enerzijds kunnen de rijke jonkies de AOW-premies dan gemakkelijk betalen. Anderzijds blijft er door de inflatie niets over van de pensioenrijkdom van de oudjes. Sterker nog. Over tien jaar zou het vergrijzingsprobleem wel eens niet de rijkdom, maar de armoede van de gepensioneerden kunnen worden. De natuur geeft en neemt.
Bijbehorende uittreksels

PCM: "Je moet niet alles geloven wat er in kranten staat"
PCM-advocaat Marc Ynzonides reageerde hiermee in de rechtbank te Amsterdam op de advocaat van Multi Vastgoed Joop Janssen. Janssen citeerde uit PCM-kranten, met name uit NRC Handelsblad. 'Geen bedrijf staat er zo slecht voor als PCM', waarbij hij verwees naar een artikel van de hand van Menno Tamminga waarin PCM wordt voorgesteld als een zinkend schip. Volgens PCM-advocaat Marc Ynzonides moeten we dergelijke stukken echter met een korreltje zout nemen. Uiteraard. Nu is Menno Tamminga een uitzondering, maar meestal wordt in kranten de blijde boodschap van bobo's verkondigd, die voor eigen parochie preken.
Fortuynistische puinhopen
Je kunt goed merken dat de dijken in Nederland zijn opgehoogd. Geen last meer van asielzoekers en het bestuur van N.V. Nederland is alleen met zichzelf bezig. Hirsi Ali besloot eerder al om naar de USA te vluchten. De hoogste priesteres van de Verlichting heeft zich hiertoe opnieuw bekeerd. Ditmaal tot het American Enterprise Institute, een sterk fundamentalistisch religieus georiënteerde denktank achter president Bush. De stennis rond haar uitzetting door Rita Verdonk kwam haar goed uit. Ze greep direct haar kansen om als martelares de plaat te poetsen. In de buitenlandse pers is Nederland niet langer Gidsland met haar heilige oorlog tegen de Islamitische wereld, maar het land dat haar vrijheidsstrijdster heeft verbannen. Een ware Fortuynistische vlucht voorwaarts, eigen puinhopen achterlatend.
Bijbehorende uittreksels

Nederland bananenmonarchie
De Nederlandse politiek krijgt steeds meer Zuid-Amerikaanse trekjes. Een Rita Verdonk, die eerst roept dat Hirsi Ali zich geen zorgen hoeft te maken. Maar als ze merkt dat de meerderheid van de VVD'ers geen traan laat om het vertrek van Ali, vervolgens besluit dat het illegale kamerlid uitgezet moet worden. Geestverwante Ayaan kreeg hiermee een fundamentalistisch koekje van eigen deeg. Ook nagenoeg de gehele Tweede Kamer viel door de mand. Talloze asielzoekers die logen over hun identiteit werden in het verleden namelijk zonder pardon het land uitgezet. Zelfs de socialisten kwamen voor hen niet in het geweer, ondanks dat de allochtonen hen aan een klinkende verkiezingsoverwinning hielpen. Maar nu het een van henzelf betrof, werd er door de kamerleden op luide toon een status aparte geëist. Het lijken wel mensen. Krokodillentranen ook, omdat ze op deze wijze op een chique wijze van Ali afkomen. De hoogste priesteres voerde namelijk geen klap uit in de Tweede Kamer, riep af en toe op Fortuynistische wijze iets gemakkelijks in de camera als dat vrouwen onderdrukt worden door de Islam en oogstte daarmee in de media natuurlijk veel aandacht. Dat wekte veel jalouzie. De soap kreeg uiteindelijk een mooie Zuid-Amerikaanse slotscène met drie vrouwen in de hoofdrol. Het CDA kreeg haar illegale Nederlander na een (juridisch noodzakelijke) oefening van berouw van Ayaan. De VVD ging als een man achter Rita staan onder druk van de kiezers. En Lousewies tackelde de regering, omdat D66 meer verwachtte van het zoet van Bos dan van het zoet van Balkenende.
Bijbehorende uittreksels

De nieuwe elite wordt vervolgd
Of hoe Neelie Kroes met Hirsi Ali de VVD een illegaal kamerlid bezorgde, met vriendinnetje Rita Verdonk de VVD splijtte en zich alsmaar niet weet te ontworstelen aan het criminele netwerk van Holleeder. Hoe Advocaat Bram Moszkowicz (45) volledig in de tang zou zitten van Neerlands machtigste onderwereldfiguur. Hoe Ed Maas door het establishment de rekening krijgt gepresenteerd voor zijn gooi naar politieke macht en zijn vastgoedbedrijf VHS moest verkopen onder druk van de Autoriteit Financiële Markten. Hoe professor Arnold Heertje tegen justitie klikte over twee vrinden en aankondigt nog meer te zullen vertellen. Hoe ex-topman Cees van der Hoeven van Ahold werd veroordeeld, nadat hij er door de Scandinaviërs was uitgewerkt. Hoe Pim Fortuyn in een polderachterkamertje een deal maakte met VNO-NCW over de WAO. Hoe John de Mol, zoals voorspeld, Endemol voor een prikkie gaat terugkopen. Ditmaal samen met operette-president Berlusconi.
Bijbehorende uittreksels

Kort door de bocht nr.274, 8 april 2006

Twijfels over code-Tabaksblat
Angstmachine hapert bij groei economie
Na zuur komt vanzelf zoet
En na zoet vanzelf zuur
Voorspelbare media en verhandelbaar nieuws
Brontosaurus problematiek
Zijn topmanagers dom of ondernemend?
De nieuwe elite wordt vervolgd
Vredesmissionarissen op rooftocht
De waarheid is op zijn best onbereikbaar

Twijfels over code-Tabaksblat
2006/03/30 in Goed Bestuur p.38-43 door Jos van Hezewijk
De code-Tabaksblat was tot voor kort heilig. Uiteraard legde Tabaksblat de vinger op gebrek aan transparantie en ongewenste praktijken in het ondernemingsbestuur. Maar is deze code wel nodig ter verbetering? En is deze code wel zo heilzaam voor good governance? Of is met de activistische beleggers het paard van Troje binnengehaald? De twijfel lijkt toe te slaan. Door de feitelijke ontwikkelingen rond het bestuur van de grote Nederlandse ondernemingen en de speerpunten van de code-Tabaksblat op een rijtje zetten, ontstaat een interessant beeld van de invloed van deze code op het Nederlandse bedrijfsleven. (...)
Hele artikel
Bijbehorende uittreksels

Angstmachine hapert bij groei economie
Als de economie hapert en zwartkijkerij floreert, is het voor zwakke en angstige regeringen gemakkelijk om de burgers bang te maken. Forse bezuinigingen en onzinnige repressieve maatregelen vieren hoogtij(zie uittreksels): Gij zult geen staatsondermijnende teksten verspreiden op straffe van jarenlange detentie, gij zult assimileren op straffe van uitzetting, gij zult geen afwijkend gedrag vertonen op straffe van opsluiting in het gekkenhuis en gij zult na uw 65ste doorwerken tot gij er bij neervalt (Uit een CBS-publicatie van december 2005 blijkt dat de levensverwachting van een 65-jarige man sinds 1960 slechts gestegen is van 79 tot 80,5 jaar, dus met niet meer dan 1,5 jaar.). Maar nu de economie aantrekt, is de bevolking over de angst heen en spreekt het motto van Wouter Bos “Nederland kan zo veel beter” meer aan. De burger is alleen nog bang voor deze regering.
Bijbehorende uittreksels

Na zuur komt vanzelf zoet
Een land besturen lijkt even simpel als een bedrijf runnen. Als nieuwe topman neem je eerst fors verlies en sla je straf aan het bezuinigen met verwijzing naar het wanbeleid van je voorganger. Zeker in economisch zwakkere tijden. Daarna gaat het vanzelf beter. Zeker in economisch betere tijden kun je als topman nog wat extra vooruitgang claimen. En uit onderstaande uittreksel van Flip de Kam kun je –anders dan hij beweert- concluderen dat economische groei meer geluk oplevert. Weliswaar tijdelijk, maar beter dan helemaal geen vooruitgang in geluk. Bovendien kun je de winst tijdelijk een handje helpen door een miljardenvoorschot te nemen uit de spaarpot. Het kan nauwelijks toeval zijn dat de pensioenfondsen hun pensioenpremies juist verlagen als er weer verkiezingen naderen, terwijl deze fondsen nog bij lange na niet bekomen zijn van het gegraai van het kabinet Kok. Boze tongen beweren zelfs dat de economie door de zorgverzekeraars voor de verkiezingen kunstmatig opgepept wordt. Er zouden afspraken zijn tussen regering en verzekeraars om de zorgpremies pas na de verkiezingen in 2007 op (hoger) peil te brengen in ruil voor deze miljardenbusiness. Niets complot, want het ligt enorm voor de hand. De gelegenheid schept de dief.
Bijbehorende uittreksels

En na zoet vanzelf zuur
De rekeningen van dit tijdelijke zoet –torenhoge pensioen- en zorgpremies- komen op deze manier natuurlijk bij de volgende regering te liggen. Deze zal echter geleid worden door een minister-president van een andere partij, de PvdA. Dus na ons de zondvloed. Begrijpelijk, maar toch jammer. Als je de burgers geen angst aanjaagt en hun zekerheden niet voor een paar miljard aantast, zijn ze bereid vele miljarden uit te geven en te investeren in de toekomst. Om nog maar niet te spreken van de tientallen miljarden die bespaard worden door de rust in de organisaties. Helaas zit een regering zelden zo stevig in het zadel.
Bijbehorende uittreksels

Voorspelbare media en verhandelbaar nieuws
Beloningen van toplieden zijn meestal schandalig hoog, ambtenaren zijn meestal lui en de burger is meestal het haasje. De strekking van nieuws in de media is meestal voorspelbaar in de pas met de gedachten van de burger. Gemakkelijk voor spin doctors. Vooral de nieuwsfeiten zijn nieuw. De media zijn daarom vooral geïnteresseerd in nieuws. Voor nieuws is de pers heel waardevol. Dit nieuws wordt daarom door lekken gegund aan bevriende media. Handel dus. Over incest tussen media en politiek gesproken door de onschuldige PvdA-voorzitter Michiel van Hulten. Lees ook onderstaand uittreksel van Marc Chavannes in de NRC. Maar er blijven knagende vragen. Waarom lezen we niet wat de PvdA uitgeruild gekregen heeft voor haar brave instemming met de uitzending van troepen naar Afghanistan? Boze tongen beweren dat er afspraken zijn gemaakt over een regering van CDA met PvdA. Waarom lezen we überhaupt nooit over deals in de politiek ?
Bijbehorende uittreksels

Brontosaurus problematiek
Uit eigen onderzoek van Elite Research in 1999 blijkt dat toplieden na 7 jaar aan de macht in de gevarenzone komen. Topman Cees van der Hoeven van Ahold was het lichtende voorbeeld in deze. Maar ook onlangs mochten we de soap van te lang zittende toplieden meemaken. Zo stapte nagenoeg de hele raad van commissarissen van Boskalis op wegens verschil van mening over de benoemingsprocedure van de bestuursvoorzitter. De achtergrond is dat topman Rob van Gelder van Boskalis al vanaf 1993 met ijzeren hand de scepter zwaait. Hij heeft in verband met zijn aftreden deze zomer hoogstpersoonlijk zijn kroonprins Berdowski als zijn opvolger aangewezen met instemming van zijn coterie in de raad van bestuur. Zo hoeft hij zijn Boskalis niet helemaal los te laten. Dit is de commissarissen in het verkeerde keelsgat geschoten. Op een ander speelveld kon ook Balkende enkele brontosaurussen niet in toom houden. Gerrit Zalm liet zich ontvallen dat de vergrijzing financieel helemaal geen probleem is en vaarde uit over de OZB; Laurens Jan Brinkhorst liet zich laatdunkend uit over vrouwen; Ben Bot liet zich kritiek op onze militaire aanwezigheid in Irak ontglippen en Veerman betwijfelde het nut van de zorghervorming. De oudjes wilden maar o zo graag een mooi testament achterlaten. De brontosaurus bij uitstek, VVD-coryfee Hans Wiegel heeft te lang de minister-president in spe uitgehangen en zag bij de gemeenteraadsverkiezingen zijn hoop in rook opgaan.

Zijn topmanagers dom of ondernemend?
2006/03/01 in F&O p.12-14 door Jos van Hezewijk
Grote overnames plegen is niet erg handig, stellen economen. De meeste grote overnames zijn op langere termijn immers verliesgevend. Maar de beleidshorizon van topmanagers is kort. En ondernemen is kansen benutten en dus risico's nemen. Dus die Van der Hoevens gaan binnenkort weer op overnamepad, toegejuicht door aandeelhouders en media. (...)
Hele artikel

De nieuwe elite wordt vervolgd
Justitie lijkt het hele schema van De Nieuwe Elite af te werken. Nu hebben ze via het dossier van topcrimineel Holleeder de suggestie naar buiten gebracht dat Moskowicz een handlanger van zijn cliënt is of zelfs door hem werd afgeperst. Voormalig vastgoedmagnaat Erik de Vlieger blijkt uit onderstaande uittreksel niet alleen maar afgeperst, maar ook afperser. En het ziet er slecht uit voor Joep van den Nieuwenhuyzen. Hij wordt voor de rechter gesleept wegens miljoenen, die het ministerie van Defensie terloops op zijn bankrekening had overgemaakt. Saillant detail is dat Joep's broer directeur Accountantsdienst van het ministerie van Defensie is. De hoofdrolspeler Adri Strating uit de Nieuwe Elite is met zijn kompaan Dirk de Groot onlangs licht veroordeeld, hoewel de rechter opmerkte dat dezelfde vergrijpen heden ten dage veel zwaardere straffen zouden opleveren.
Bijbehorende uittreksels

Vredesmissionarissen op rooftocht
De D66-kamerleden Dittrich en Bakker dachten het goed voor elkaar te hebben bij de media en hadden op luid applaus gerekend. Beide volksvertegenwoordigers hadden in de kwestie van uitzending van troepen naar Afghanistan heel dapper een standpunt ingenomen dat afweek van dat van hun ministers. Hier roept de pers al jaren om. Wie schetst hun verbazing als ze vervolgens door diezelfde media verguisd worden? Zogenaamd gaan we naar Afghanistan om die zielige barbaren te pacificeren. Waar hebben we dat eerder gelezen. Inderdaad, bij de Romeinen in de klassieke oudheid. Misschien tijdelijk goed voor de stabiliteit. Inmiddels, 20 eeuwen later noemen we dat echter gewoon rooftochten. Ik denk niet dat de acties in Afghanistan en Irak als vredesmissies de geschiedenis in zullen gaan.

De waarheid is op zijn best onbereikbaar
Iedere keer als er iets ernstigs aan de hand is wordt een blik geleerden opengetrokken om een oordeel te vellen. De wetenschap heeft gesproken, dus is het waar en we gaan weer rustig slapen. Deze waarheid komt met het onderstaande uittreksel van een artikel van Heleen Pott in NRC toch in een ander licht te staan. Het heilige waarheidsideaal van de Verlichting is aardig door de mand gevallen. Zeker als het gaat om de alpha-wetenschappen, zoals we lezen in het onderstaande uittreksel van Floris Cohen in de NRC. Op zijn best lijkt het ideaal onbereikbaar. Maar om het te redden worden allerlei kerkelijke kunstgrepen toegepast. De waarheid wordt relatief verklaard. Waar is als het werkt. Of iets is waar onder condities. Sommigen grijpen terug op het polytheïsme uit de oudheid en spreken zelfs van meer waarheden. Of in het slechtste geval is waar, hetgeen de meeste wetenschappers vinden. Dit begint toch verdacht veel te lijken op de Fatwa's van schriftgeleerden van de Bijbel of de Koran. Laten we het houden op het oordeel van Heleen Pott: waarheid is een aantrekkelijke constructie. Ach, zolang de meeste mensen erin geloven, werkt het natuurlijk. Je zult echter maar veroordeeld worden door zo'n blik professoren.
Bijbehorende uittreksels

Kort door de bocht nr.273, 30 november 2005

Dure pensioenaflaten voor het aards paradijs
Jonge pensioendiefjes door zichzelf bestolen
Liever heerlijke onzin dan saaie non-informatie
Pappie is niet boos, pappie is bezorgd
Women are the negroes of the world
De nieuwe elite wordt vervolgd
Rectificatie linksdraaiende kerktorens
Big sisters are watching you
BIJZONDERE UITTREKSELS

Dure pensioenaflaten voor het aards paradijs
Bijna iedereen wijdt de verminderde koopkracht van de laatste jaren aan de euro. Maar wat te denken van de energierekening, brandstofprijzen, zorgkosten en ... de pensioenpremies. Ed Groot berekent in onderstaand uittreksel dat in de drie vette economische jaren 1999, 2000 en 2001 er bij elkaar slechts zo’n 30 miljard euro aan pensioenpremies werden betaald. Deze tientallen miljarden aan pensioenpremies in de negentiger jaren zijn door de werknemersbonzen weggegeven in ruil voor een beperkte loonsverhoging. We waren rijk op de pof. In de magere jaren 2002, 2003 en 2004 kregen we de rekening gepresenteerd en verdubbelde de premieafdracht tot bij elkaar 61 miljard euro. Zonder morren legde de werknemer zo’n 1400 euro meer per jaar op tafel voor zijn pensioen, terwijl hij werd bang gemaakt met 100 euro meer voor zorg en de vergrijzing. Het aards paradijs kost een paar centen.

Jonge pensioendiefjes door zichzelf bestolen
Terwijl de Nederlandse werknemer zonder morren in 3 jaar tijd 30 miljard op tafel legt voor zijn eigen pensioen, denkt hij ondertussen dat de wereld vergaat onder de loden vergrijzingslast van 20 miljard over een periode van 20 jaar. Peanuts dus die vergrijzing. Je zou er om kunnen lachen, ware het niet dat de hebberige jongeren feitelijk te beroerd zijn om 100 euro per jaar voor hun ouders op tafel te leggen. Het omslagstelsel voor de AOW zal hiermee onderuit gaan. Het resultaat is even simpel als vermakelijk: de dief door zichzelf bestolen. De hebberige kinderen krijgen 20 miljard minder erfenis van hun ouders en moeten bovendien miljarden meer premie voor hun AOW en pensioen gaan betalen.

Liever heerlijke onzin dan saaie non-informatie
In één van onderstaande uittreksels stelt Anil Ramdas dat televisie zich zelden laat verrassen, omdat programma’s voorgekookt zijn. Je mag dat overigens best uitbreiden naar de schrijvende journalistiek. Het voorgekookte is overigens niet het ergste, want dan zou het nog verrassend kunnen zijn. Erger is dat visie en plot van het verhaal volkomen voorspelbaar zijn, omdat de media door de moordende concurrentie meestal brengen wat mensen willen lezen, horen en zien. De mensen willen bevestigd worden in hun mening. De verhaallijn wordt slechts ingevuld met nieuwtjes. De journalistiek is hiermee wel heel democratisch. Je kunt de media zeker niet beschuldigen van machtsmisbruik. U vraagt, wij draaien.
Die ouwe Marcel van Dam fulmineert in een ander onderstaand uittreksel tegen de desinteresse van de burger in informatie. Maar gezien het bovenstaande is het eigenlijk niet meer dan logisch dat de burger zich steeds minder informeert. Het levert toch geen nieuwe informatie op. En dat is echt niet iets van de laatste tijd. De democratie zal hier niet aan ten onder gaan.
Veel nieuwe informatie wordt verwacht van internet. Peter Vasterman stelt in onderstaand uittreksel echter dat de webbloggers wel veel meningen produceren, maar nauwelijks nieuwe feiten of visies. Geert-Jan Bogaerts en Patrick Engelsma constateren in dit kader dat het unieke burgerjournalistieke succes van het Zuid-Koreaanse Ohmy News wellicht is te verklaren uit de inzet van 75 professionele journalisten. Maar ook zij zien weinig nieuwe feiten over macht bij de artikelen van de maar liefst 39 duizend burgerjournalisten. Meer van hetzelfde dus. De burger heeft groot gelijk dat hij ook deze overdaad aan saaie non-informatie terzijde schuift voor heerlijke onzin.

Pappie is niet boos, pappie is bezorgd
Hoogleraar politicologie Maarten Hajer en onderzoeker Justus Uitermark van de Universiteit van Amsterdam beweren in onderstaand uittreksel dat de media niet negatief berichten over moslims. Het is maar wat je negatief noemt. Als de media jaar in jaar uit, dag in dag uit de moslims overdadig als zorgelijke groep voorstellen, dan levert dat bij de blanke bevolking echt geen positief beeld op. Hierdoor dalen hun kansen op integratie en keren moslims zich steeds meer van ons af en worden nog zorgelijker. Een kwestie van self-fulfilling prophecy.

Women are the negroes of the world
Bij vrouwen gebeurt iets soortgelijks. Niet alleen veel islamitische, maar ook veel blanke mannen vinden vrouwen minderwaardig. Dit keer liet minister Brinkhorst zijn borstharen zien. In onderstaand uittreksel beweert hij namelijk dat vrouwen nooit in topposities komen als ze niet fulltime gaan werken. Maar het werkt natuurlijk andersom. Omdat ze toch weinig kansen hebben op een toppositie, kiezen ze eieren voor hun geld met een parttime-baan. De situatie is echter niet zo hopeloos als bij de moslims. Blanke vrouwen worden namelijk niet in de onderklasse gedropt en zullen langzaam in de bovenklasse doordringen.

De nieuwe elite wordt vervolgd
Ook de nieuwe elite bleef ons de afgelopen maanden vermaken. Eerst was daar de de ontvoering van de dochter van Hans Melchers. Wederom bleken de daders van een ontvoering uit de eigen relatiekring te komen. De hoofddader had volgens de Telegraaf gehoopt dat Melchers, die op de hoogte was van zijn coke-connecties, zich voor de honderden kilo’s coke tot hem zou wenden met de benodigde miljoenen. Dochter vrij en ontvoerders miljoenen rijker. Iedereen blij. Helaas wilde papa Melchers niet over de brug komen voor zijn dochter, die zichzelf gelukkig wist te bevrijden.
Dan hadden we de reeks liquidaties. Het begon eigenlijk allemaal met de dood van Tonio Hildebrand, secretaris van de Hells Angels. Met zijn relaties in hoge kringen (o.a. Prins Bernhard) was Hildebrand een beschermengel voor de Angels en mediator in het criminele milieu. Na zijn dood begon justitie de Hells Angels op te pakken. Hiermee werd de Hollandse maffia onder leiding van Willem Holleeder (aldus voormalig politiechef Jan Pronker in uittreksel hieronder) ontdaan van zijn leger. Het duurde dan ook niet lang of de concurrerende bende onder leiding van de Joegoslaaf Sreten J., bijgenaamd Jotcha, sloeg aan het moorden. Willem Holleeder is nu vleugellam.
Ook kwam Maurice de Hond weer eens in opspraak. Afgezien van de vraag of hij rommelig omgaat met zijn onderzoeken, blijft het natuurlijk onzinnig van de onderzoeksbureau’s om op de eerste de beste dag van een affaire mensen zonder goede informatie om hun oordeel te vragen. Het blijft een opwindend showtje voor de media, die het met het grootste plezier voor het voetlicht brengen.
Tot slot meende weer eens een aanhanger van de nieuwe elite, journalist Peter R. de Vries het politieke establishment een lesje te moeten gaan leren. En beroepsquerulanten als Jan Nagel, Bram Peper, Klaas Wilting en Maurice de Hond waren er weer als de kippen bij. Jammer. Weer een gemiste kans om ter rechterzijde van de VVD een serieuze splinterpartij te vestigen, die broodnodig deze groep van kiezers een spreekbuis zou moeten geven.
Nu lijkt het erop dat het netwerk van moslimterroristen haar evenknie krijgt in een netwerk van verlichtingsterroristen. Als je namelijk een blikje werpt op de Fortuynistensites met reacties op de moord van de linkse activist Sévèke, kun je je niet aan de indruk onttrekken dat justitie binnenkort een razzia kan houden onder de ‘Wereldhavengroep’. Tenminste als je dezelfde waarden en normen hanteert als bij de Hofstadgroep.

Rectificatie linksdraaiende kerktorens
In een voorgaande Kort door de Bocht heb ik windmolens onrendabele arrogante linksdraaiende kerktorens genoemd. Ik ben er inmiddels achter dat de vergelijking tussen het rendement van windmolens en conventionele energiecentrales gemanipuleerd wordt. Bij de windmolens worden veelal de kosten van infrastructuur meegerekend en bij conventionele energiecentrales niet. Het ziet er naar uit dat windmolens uiteindelijk even rendabel zijn. Blijft dat de burger die windmolens op het land helemaal niet in zijn omgeving wil en dat ze slechts in beperkte mate kunnen bijdragen aan de energieopwekking. Dus blijven het hinderlijke bewegende symbolen van linkse arrogantie ofwel linksdraaiende kerktorens.

Big sister is watching you
In onderstaande uittreksels lijken Frank Ankersmit en Paul Frissen tegenover elkaar te staan. De eerste beweert dat de democratie wordt ondermijnd door het decentraal feodaal uitbesteden van overheidstaken aan private organisaties. Frissen stelt daartegenover dat juist de centralisatie van macht de democratie bedreigt. Feitelijk lijken beide gelijk te hebben en de democratie wordt daarmee nog erger uitgehold. Anders dan Ankersmit stelt, worden de afzonderlijke overheidstaken namelijk niet als in de feodale tijd aan de verschillende private organisaties uitbesteed. Er is maar 1 Financiële Autoriteit, 1 Markt Autoriteit, 1 Zorg Autoriteit en 1 Voedsel Autoriteit. Dus de uitbesteding is geen decentralisatie, maar eerder een centralisatie van macht. Waren er maar meer concurrerende private autoriteiten. Anders dan Frissen stelt, wordt niet de staat totalitair. Was het maar zo, zou je zeggen, want dan hadden we er nog directe controle op. Het is ernstiger, want door de uitbesteding scheppen we totalitaire private organisaties, die moeilijk controleerbaar zijn.
Ronald Plasterk wijst er in onderstaand uittreksel bovendien nog op dat boven deze totalitaire vorstendommetjes nog één totalitaire Europese keizer staat, die uit naam van heilige gelijke marktverhoudingen, in mensen- en burgerrechten in kan grijpen bij nagenoeg alle nationale overheden. Eurocommissaris Neelie Kroes bemoeide zich al met de opsplitsing van onze energiebedrijven, de sociale woningbouw van onze woningbouwcorporaties en het nieuwe zorgstelsel. Big sisters are watching you.

Kort door de bocht nr.272, 11 oktober 2005

De nieuwe elite wordt vervolgd
Academische en religieuze kerk vechten om schepping
Nederlandse infrastructuur in Amerikaanse handen
Rabo wordt PvdA-bank
Liever het kontje dan het mondje van de lijsttrekker
Het verschil tussen blanke en bruine terreur
Grijs, grijzer, grijst
Artikel Einde van de amigocratie: Old boys network op laatste benen
UITTREKSELS

De nieuwe elite wordt vervolgd
We zitten in een economische dip en de nieuwe elite zal dat weten met affaires. Voormalig LPF-voorzitter en onroerend goed-magnaat Ed Maas ligt met zijn oude Staal Bankiers onder vuur van Justitie vanwege aandelenhandel met voorkennis. Het is niet toevallig Staal Bankiers. Uit het boek “De Nieuwe Elite van Nederland” blijkt dat deze bank in de vorige eeuw onder leiding van Ton Jongbloed al vaker in aanvaring kwam met het juridische establishment.
Ook Joep van den Nieuwenhuyzen mocht weer voor een affaire zorgen. Ditmaal werd bekend dat hij steekpenningen heeft betaald aan dictator Pinochet van Chili.
Tja, en dan de buitenechtelijke kinderen van Bernhard.

Academische en religieuze kerk vechten om schepping
De eerste groep gelovigen laat het heelal op wonderlijke wijze ontstaan met een oerknal, de andere ziet er de hand van god in. De laatste ziet in de evolutie die daar op volgt een intelligent design. Het intelligente en de evolutie ervan moet ik nog zien, maar niet te ontkennen valt dat het verandert en het verdomd ingewikkeld in elkaar zit. We weten nu waarschijnlijk nog maar enkele procenten van het heelal. Dus eigenlijk niks. Wat er achter zit, zullen we sinds Ludwig Wittgenstein zelfs nooit kunnen doorgronden. Onze hersenen kunnen zichzelf immers nimmer bedenken.

Nederlandse infrastructuur in Amerikaanse handen
De Nederlandse electriciteitsbedrijven klagen steen en been over het verlies van de electriciteitsnetwerken. Tussen neus en lippen door hebben ze laten weten dat het verlies veel geld gaat kosten. Ze hebben deze netwerken namelijk profijtelijk geleased in de VS, maar wel voor een groot aantal jaren en zullen deze lease-constructies moeten openbreken. Vanwege de grote kosten (honderden miljoenen) van dit openbreken hadden ze gedacht dat de regering deze netwerken niet zou durven afpakken. Ze vergaten dat de rekening niet bij de regering, maar bij henzelf zou komen te liggen. Dus bij ons.
Overigens zijn de electriciteitsbedrijven niet de enige leasers. Nagenoeg alle infrastructuur in Nederland, waterleidingen, zuiveringsinstallaties, centrales, politie-auto’s, brandweerwagens, treinen, enzovoorts zitten in lease-constructies, die alleen maar profijtelijk zijn op lange termijn. Ze moeten echter meestal opengebroken worden en zijn dus op lange termijn zelden profijtelijk. Maar dat is een zorg voor de volgende cfo en ons.

Rabo wordt PvdA-bank
Na de PvdA’ers Lenze Koopmans, voorheen Wim Meijer en wijlen Wim Duisenberg is het nu de beurt aan de socialist Tjalling Halbertsma om toe te treden tot het pluche van de Rabobank. Waren de andere op wat adviesjes met voorkennis, sterfhuisconstructies en drankjes na van onbesproken gedrag. Dit geldt zeker niet voor Halbertsma. Quote stelde zelfs dit voorjaar vast dat de kleinzoon van Wiardi Beckman zich als fractievoorzitter uit de Amsterdamse Gemeenteraad terugtrok, omdat hij chantabel zou zijn. Zeker is dat hij als bankier werkte voor de puissant rijke omstreden Libanese zakenman en vice-premier, Fares' is Issam Fares, met warme financiele contacten met Hezzbollah, de Syrische geheime dienst, het Saoedische koningshuis en George Bush. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Halbertsma een bewonderaar was van Prins Bernhard. En als rechtgeaard Amsterdamse wethouder in spe viel hij graag voor sexueel schoon (wethouder Guusje ter Horst, inmiddels burgemeester van Nijmegen) met de nodige risico’s. Halbertsma in Quote:'Ik zeg altijd: hoog risico geeft een hoog rendement en als het zeer riskant is, geeft dat nog een hoger rendement.” Het moge duidelijk zijn dat hij het onroerend goed gaat doen van de Rabobank. U weet wel van die degelijke triple A.

Liever het kontje dan het mondje van de lijsttrekker
In onderstaande uittreksel van een artikel van Hans Wansink in de Volkskrant wordt gesteld dat de burgers in Amerika en Europa steeds meer politieke informatie tot zich nemen en daarom beter zouden kunnen kiezen. Elders in het artikel blijkt daarentegen dat de politieke informatie steeds minder inhoudelijk is geworden. De media bevestigen de mening van het volk, met nieuwtjes geillustreerd. Overigens zouden juist deze prachtige illustraties de reden van een grotere belangstelling van de burger voor politiek zijn. Ondanks de geringere inhoudelijkheid van de informatie bewijzen volgens Wansink de politicologen Kees Brants en Philip van Praag in “Politiek en media in verwarring” overdadig dat in het stemhokje de inhoudelijke voorkeuren van de kiezer uiteindelijk zwaarder wegen dan het kontje van de lijsttrekker. Volgens mij is er geen tegenstelling tussen de inhoud en het kontje. Lichaamstaal zegt meer dan woorden. Aan het kontje van de lijsttrekker kun je de inhoud van zijn programma veel beter beoordelen dan aan zijn mondje.

Het verschil tussen blanke en bruine terroristen
Professor Jaap Dronkers contateert in onderstaande uittreksel dat juist hoogopgeleide allochtonen de meeste discriminatie ondervinden en daarom waarschijnlijk het meest gevoelig zijn voor moslimextremisme. De vergelijking met het linkse extremisme uit de 70’er jaren dringt zich op. Toen waren het ook gediscrimineerde hoogopgeleiden, die het meest gevoelig voor terrorisme waren. Destijds is het gevaar met succes afgekocht door ruimhartig goede baantjes uit te delen aan de hoogopgeleide linksen. Jaap Dronkers concludeert dus terecht in het kader van de bestrijding van het huidige terrorisme: “Geef Ahmed een baan op niveau.” Veel goedkoper dan een oorlog. Een probleem: toen waren de terroristen blank en nu zijn ze bruin.

Grijs, grijzer, grijst
2005/10/07 in Elan door Jos van Hezewijk en Marike van Zanten
Top 100 machtigste commissarissen
Oud-Akzo Nobel-topman Kees van Lede is voor de derde keer op rij de machtigste commissaris van Nederland. Met Aad Jacobs opnieuw op twee en Jan Michiel Hessels op drie zit de oude garde nog steeds stevig in het zadel.

Einde van de amigocratie
2005/10/07 in Elan door Jos van Hezewijk en Marike van Zanten
Old boys netwerken 1987 en 2005
De code-Tabaksblat moet het old boys network doorbreken. Maar de cultuur van vriendjes die elkaar commissariaten toestoppen is al grotendeels verdwenen. Oud-Akzo Nobel-topman Kees van Lede is opnieuw de machtigste commissaris van Nederland. De top-100 toont een steeds verder uiteenvallend old boys network, maar voor jonge toezichthouders blijven de gelederen gesloten, evenals voor vrouwen.

Kort door de bocht nr.271, 8 juni 2005 door Jos van Hezewijk

De nieuwe elite wordt vervolgd
Nederland blijft in de uitverkoop
Botte Europese arrogantie afgestraft
Domme Europese bureaucratie snijdt zich in de vingers
Slimmigheidje met grondwet doorzien
Europese grondwet valt als hopeloos ouderwets door mand
Waarom was de politieke elite zo eurofiel?
UITTREKSELS

De nieuwe elite wordt vervolgd
Aan de soap van de Nieuwe Elite lijkt geen einde te komen. Zoals voorzien is John de Mol aldoor bezig zijn om zijn ambities als mediatycoon waar te maken nadat hij het aflegde tegen het establishment met Sport7. Het zou niet verbazen als hij binnenkort zelfs Endemol voor een prikje zou terugkopen. Vooralsnog is het meer van hetzelfde. Dan kwam de familie Van Doorne, overlopers uit de Oude Elite wederom negatief in het nieuws met een voorkenniszaak. Zie uittreksel hieronder. Opmerkelijk is dat betrokken Leo van Doorne familie blijkt te zijn van voormalig ABN Amro-topman Louis de Bièvre, die zich in 1997 uit de top van het bankconcern moest terugtrekken omdat zijn vrouw Caroline de Bièvre-Duyndam (weduwe van DAF-topman Piet van Doorne) verdacht werd van handel met voorkennis in aandelen Breevast. Ook Ed Maas, de gewezen voorzitter van de LPF, doet dit keer van zich spreken in een voorkenniszaak met Eddy de Kroes inzake VHS. Zoals men hieronder in uittreksels kan lezen zit de gevestigde orde in de vorm van de AFM hem op de hielen.

Nederland blijft in de uitverkoop
De inkt van de vorige nieuwsbrief over de uitverkoop van Nederland was nog niet droog of de volgende verkoop werd wereldkundig gemaakt. Op de vrije wereldmarkt heeft ons kleine landje weinig bij te zetten. Ditmaal kwam de laatste Rotterdamse trots in vreemde handen. Het Deense Maersk neemt Nedlloyd over. Nederland speelt op de wereldzeeen geen rol van betekenis meer. De havenbaronnen zijn renteniers geworden.

Botte Europese arrogantie afgestraft
In de vorige nieuwsbrief vroeg ik me af waarom ze het Europese verdrag toch in hemelsnaam ten onrechte "grondwet" hadden genoemd. Ik kreeg direct antwoord: botte arrogantie, domme bureaucratie en vermeende slimheid. Van de kinderlijke arrogantie van Valéry Giscard d' Estaing, de opsteller van de Europese grondwet hebben wij niet veel meegekregen. Hiervoor wil ik verwijzen naar onderstaande uittreksel van het artikel "De majesteitelijke neigingen van VGE" in NRC door Pieter Kottman. Lach en huiver. De vermoedde arrogantie van de Eurofiele toplieden werd zwaar bevestigd door de arrogantie van de Nederlandse pleitbezorgers van de grondwet. Zij betitelden de tegenstemmers voortdurend hooghartig als dom, angstig en wantrouwend. Alle fouten, die bij Fortuyn werden gemaakt, herhaalden zich. Niets geleerd dus. Vooral de ego's van de oude eigenwijze mannen Bot, Donner, Zalm en Brinkhorst konden door Jan Petertje niet in het gareel gehouden worden. Hoogmoed van de leiders is de voornaamste oorzaak van de neergang van organisaties. Lees hieronder het uittreksel van een interview van Pieter Couwenbergh met professor Finkelstein uit het FD van 12 mei j.l.

Domme Europese bureaucratie snijdt zich in de vingers
Geen enkele Europese ambtenaar had er bij stil gestaan dat het belangrijk is hoe je iets noemt. De inhoud van het verdrag was betrekkelijk onschuldig. Dus: "who cares ?". De bevolking van Europa reageerde als door een angel gestoken op "grondwet". Over de achtergronden van die Europese bureaucratie kun je hieronder in het uittreksel van een artikel van Kees Versteegh in NRC meer lezen over de treurige Europese 'comitologie'. Met de grondwet realiseerden de Europese burgers zich ineens dat superstaat Europa stiekem wel akelig dichtbij was. Zie hieronder het uittreksel van een artikel van Flip de Kam in het NRC: "Het grondwettelijk verdrag vestigt geen superstaat, nee, die bestaat allang."

Slimmigheidje met grondwet doorzien
Helemaal onschuldig was de titel "grondwet" nu ook weer niet. Er was over nagedacht. Op de eerste plaats wilden alle Europese staatshoofden wel de analen in als de gronddleggers van de Europese Grondwet. Dus van hen geen tegenstand. Omdat het inhoudelijk niet veel voorstelde, had men al helemaal geen weerstand van de bevolking verwacht. Maar de burger kijkt braaf niet naar de letter van de wet, maar naar de geest. En het onderbuikgevoel klopte. De strategie was om met een inhoudelijk onnozel verdrag het feit van een grondwet in te voeren. Later dacht men dan met weinig moeite de inhoud te kunnen verzwaren. Misrekening. Men werd betrapt. De Europese bestuurders hadden beter het omgekeerde kunnen doen. En bovendien met de grondwet moeten op een opgaande economische lijn.

Europese grondwet valt als hopeloos ouderwets door mand
Terwijl de eurofiele politici het doen voorkomen alsof ze de inhoud van de grondwet niet goed voor het voetlicht hebben gebracht, krijg je de indruk dat de europeanen heel goed door hebben dat het allemaal wel heel erg om de economie draait. Maar voor de meeste burgers is dat inmiddels een gepasseerd station uit de vorige eeuw, de tijd van de nieuwe economie, toen de bomen tot in de hemel leken te groeien. Uit allerlei onderzoeken komt naar voren dat de burgers inmiddels verlangen naar welzijn. De Europese grondwet is als hopeloos ouderwets door de mand gevallen.

Waarom was de politieke elite zo eurofiel?
Blijft de vraag waarom de poilitieke elite zich van links tot rechts en masse achter de Europese zaak schaarde. Ik noemde hiervoor al de arrogantie. Meer inzicht kan het niet zijn, want evenmin als de burgers kunnen deskundigen de gevolgen van zo'n grondwet overzien. En wereldoorlog ontstaat zoals we weten, eerder door geforceerde integratie dan door desintegratie. In onderstaande uittreksel licht directeur Wim Derksen van het Ruimtelijk Planbureau een ander tipje van de sluier op: "Of om het nog cynischer te maken: waarom mogen allerlei ideetjes succes boeken in Brussel, terwijl ze daarmee bij het Nederlandse parlement - en soms ook al bij hun eigen minister - geen schijn van kans zouden hebben gehad?"

Kort door de bocht nr.270, 26 april 2005 door Jos van Hezewijk

Oudere jongeren grijpen opnieuw de macht rechtsom
Graaien in de ondertop
Aandeelhouders zijn gewaarschuwd
Nederland in de uitverkoop
Uiteraard wordt Nederland een Europese provincie
Nog een aardig bijrolletje van het verstand
UITTREKSELS

Oudere jongeren grijpen opnieuw de macht rechtsom
Met het wegwerken van D66-minister Thom de Graaf voltrok zich volgens Kaj Leers (Volkskrant; zie uittreksels) een coup door oud-leden van de Jonge Democraten en ex-leden van 'Opschudding'. Eerder vonden bij de PvdA ('Niet Nix'; Wouter Bos) en CDA ('Schlemmer-beraad'; Jan-Peter Balkenende) gelijksoortige paleisrevoltes plaats door oudere jongeren. Nieuw Rechts. De gelijkenis met de zeventiger jaren tekent zich af, toen Nieuw Links bij de PvdA, Dries van Agt bij het CDA en Hans Wiegel bij de VVD de macht grepen. Ook toen werd de machtsgreep een decennium eerder ingeluid door jochies (hippies toen; internetkids nu) en kon deze in verslechterende economische omstandigheden na een angstaanjagend protest van activisten uitgevoerd worden door oudere jongeren. Een tulpenrevolutie, zeg maar. Opmerkelijk is dat zelfs oudere jongeren van weleer een rolletje spelen, zoals Pim Fortuin, Tjerk Westerterp en Hans Wiegel. Vooralsnog krijgt Nieuw Rechts juist te rechter zijde in de VVD geen voet aan de grond, hoewel de VVD het meest heeft te duchten van rechtse activisten. Rita Verdonk komt niet verder dan het oplaten van enkele schuchtere luchtballonnetjes. De tijd is rijp voor klein rechts. Het is onvoorstelbaar, maar het ontbreekt klein rechts aan serieuze leiders.

Graaien in de ondertop
Alle ogen zijn gericht op het graaien aan de top van het bedrijfsleven. De aandeelhouders roepen deze hoge inkomens overigens wel enigszins over zich af door charismatische leiders te eisen en het afbreekrisico te verhogen. De weinige toplieden met charisma kunnen hierdoor eisen wat ze willen. De hoge beloningen worden in eerste instantie niet veroorzaakt door de concurrentie met buitenlandse kandidaten. Althans niet aan de top, want Nederlandse topmanagers maken geen schijn van kans in het buitenland. Maar in de ondertop bestaat wel degelijk een wereldwijde concurrentie. In deze ondertop heeft men buitenlandse directeuren nodig om de gigantische buitenlandse dochters te besturen. En er zijn niet zoveel managers die in het buitenland willen werken. Door de hierdoor onstane hoge beloningen van de ondertop worden ook de inkomens aan de boventop omhoog gestuwd.

Aandeelhouders zijn gewaarschuwd
Werden ondernemingen in de negentiger jaren onderuitgehaald door opgepompte winsten, heden ten dage wankelen ze -heel actueel- onder de instroom van buitenlanders in de top. De autochtone Nederlandse managers bij Aegon, ING, ABN AMRO, Ahold, Hagemeyer, Corus, KLM, VNU en Wolters Kluwer voelen zich bedreigd, wat de stabiliteit niet ten goede komt. Ook jonge toplieden zijn een groot gevaar. Denk maar aan Cees van der Hoeven van Ahold, die op zijn 45ste bestuursvoorzitter werd en tien jaar later alleen nog ja-knikkers om zich heen had en ten onder ging. Uit eigen onderzoek blijkt dat zij na 7 jaar steken laten vallen. Welke uitdaging moet de 44-jarig jonge topman Peter Bakker van TPG over 5 jaar nog aangaan, als hij uitgekeken is op de post? De nieuwe jonge en Belgische Heineken- topman Jean Francois van Boxmeer (43) heeft zelfs een dubbele handicap: buitenlander en jong.

Nederland in de uitverkoop
Na Vedior, ASML, Elsevier, Corus, Baan, Van Leer, Hoogovens, KLM en Amev, zullen ook Aegon, ING, VNU, Wolters Kluwer en Hagemeyer in buitenlandse handen vallen. ABN AMRO, dat door topman Rijkman Groenink al in de etalage is gezet, KPN, TPG, Essent en Nuon worden nog niet geleid door een buitenlander, maar hebben tegen ondernemingen met een grote nationale thuismarkt geen schijn van kans. Met dank aan de globalisering en de afbraak van beschermingsconstructies door de grote aandeelhouders - toevalligerwijs diezelfde bankiers en verzekeraars. Het is een onomkeerbaar proces, omdat de economische macht van Nederland te gering is. Overigens zijn al de helft van de 100 grootste ondernemingen in Nederland buitenlandse dochters. We stevenen onafwendbaar af op een renteniersnatie.

Uiteraard wordt Nederland een Europese provincie
Oplichters herken je ogenblikkelijk. Zij noemen nooit nadelen van hun opwindende voorstellen. Wat dat betreft gaan de voor- en tegenstanders van de Europese grondwet hand in hand. Het is overigens niet de vraag of, maar meer wanneer Nederland opgaat in de Verenigde Staten van Europa. De richting is duidelijk. Hopenlijk gebeurt het zonder minister Donner's burgeroorlog, zoals in de USA. Als het van de Europese regeringsleiders afhangt, mogen we het ergste vrezen. Hoe kun je zo stom zijn om een Europees verdrag een grondwet te noemen als het geen grondwet is. De manier om de nationale burgers op de kast te jagen. Is de hoop de vader van de gedachte?

Nog een aardig bijrolletje van het verstand
Hieronder in een uittreksel een aardige beschouwing door Michael Zeeman over de overdaad aan media-aandacht voor het vroeg-Middeleeuwse sprookje van de heilige Pauselijke Geest in het licht van de Verlichting. We hebben het er tot vervelens toe over gehad. De rede speelt slechts een cosmetische rol bij ons mensen. Uitgebreide wetenschappelijke verhandelingen dienen vooral als dekmantel voor bevooroordeelde hypotheses. Maar Ap Dijksterhuis, hoogleraar sociale psychologie aan de Universiteit van Amsterdam geeft hieronder in de uittreksels toch een interessante veronderstelling over een mooi bijrolletje van het verstand. Weliswaar nemen mensen in complexe zaken intuitief betere beslissingen dan mensen die er bewust over nadenken. Maar het ziet ernaar uit dat mensen die eerst deze complexe zaken goed overdenken, er vervolgens een nachtje over slapen en dan intuitief een beslissing nemen nog beter oordelen. Hebben we die hersens gelukkig niet alleen om een sexuele prooi te imponeren, zoals een bioloog eerder in een nieuwsbrief opperde.

Kort door de bocht nr.269, 7 maart 2005 door Jos van Hezewijk

De burger wil bedrogen worden
Nieuwe elite wordt vervolgd door Endstra
Onze pensioenen en spaarcentjes door de gootsteen
Hoezo corrigeren aandeelhouders de directie?
Het gele gevaar
Mohammed als nieuwe duivel na de val van de muur
UITTREKSELS

De burger wil bedrogen worden
Politici werden altijd al gezien als huichelaars, aldus een uittreksel hieronder over hoogleraar politieke geschiedenis Remieg Aerts van de Radbout Universiteit Nijmegen. ‘Behalve een relatief kort naoorlogs intermezzo tussen 1945 en 1965, toen politiek en overheid in aanzien stonden, is er al eeuwen sprake van een 'kloof, vervreemding of crisis', volgens Aerts. Sterker nog, de burger wil bedrogen worden, zo kunnen we concluderen uit het onderstaande uittreksel van Volkskrant-redacteur Peter Giessen. Du moment dat een politicus de waarheid zou zeggen, zou de burger niet meer op hem stemmen. Dus lokt de politicus de burger met allerlei prachtige utopieen. Bovendien is het wel gemakkelijk voor de burger om in valse voorwendselen te geloven. Hij kan de politicus alle misere in de schoenen schuiven.

Nieuwe elite wordt vervolgd door Endstra
Deed in beursfraude Han Vermeulen verschillende lieden van de Nieuwe Elite omvallen, in deze economische dip is de eer aan Willem Endstra. Zoals uit onderstaande uittreksels blijkt, was de afgelopen maand de beurt aan Erik de Vlieger. Pikanter is de val van Nina Brink. Uit Quote kan men opmaken dat de afgewezen vrouw van Nina’s PR-man Rob van der Linden een boekje had opengedaan. Maar wat was de rol in het verhaal van Nina’s PR-vrouw, die afgelopen jaar door Nina aan de dijk was gezet, toen bekend werd dat zij een verhouding had met Willem Endstra?

Onze pensioenen en spaarcentjes door de gootsteen
Al eerder hebben wij u geattendeerd op onderstaande uittreksels, waaruit blijkt dat honderden miljarden in de nieuwe economie-hype over de balk zijn gegooid. Pijnlijk, omdat het niet alleen onze spaarcentjes, maar ook onze pensioenpremies waren. Of liever gezegd onze huidige pensioenpremies. Want in de negentiger jaren werden de pensioenpremies (minstens 100 miljard) door de vakbonden uitgeruild tegen loonsverhoging. In ruil voor loonsverhoging hoefden werkgevers geen pensioenpremies meer op te hoesten. Het verhaal was dat die niet meer nodig waren door de eindeloze stijgingen van de beurskoersen. De loonsverhoging was dus een sigaar uit eigen doos van de werknemers. En die niet-geïnde pensioenpremies werden door de werkgevers gestopt in dat zwarte gat van die nieuwe economie met exotische overname-avonturen. Het gelag betaalt de werknemer nu. De onbetaalde pensioenpremies moeten nu dubbel en dwars opgehoest worden. Dat heeft weinig met de vergrijzing te maken. Lees hierover ook het uittreksel van Marcel van Dam.

Hoezo corrigeren aandeelhouders de directie?
Uit onderstaand uittreksel van Bartjes van het Financieele Dagblad, professor Cools en Menno Tamminga van NRC moge duidelijk blijken dat de grotere invloed van aandeelhouders (lees institutionele beleggers) weinig positieve invloed hebben op beursgenoteerde ondernemingen, zoals Tabaksblat ons altijd heeft doen geloven. Onderwijl zijn de ondernemingen weer begonnen met speculatieve overnames.

Het gele gevaar
In verschillende uittreksels hieronder wordt vastgesteld dat er maar betrekkelijk weinig bedrijfsonderdelen worden overgeplaatst naar India en China. Maar hoe zit het daar met nieuwe bedrijven, die onze ondernemingen gaan toeleveren en daarmee werkgelegenheid hier overbodig maken ? Het is een geruststellende gedachte dat veel van de verdiende centjes in China en India weer middels de effectenbeurs en rente in onze portemonaie vloeien. De waardedaling van de Yankeedollar kost ons vele malen meer.

Mohammed als nieuwe duivel na de val van de muur
In een eerdere nieuwsbrief wezen we er op dat na de val van de muur de armen -vaak Islamieten- hun heil zochten bij de bevrijdingstheologie van Mohammed, die hen met open armen ontving. Maar bij de val van de muur werd al door menigeen voorspeld dat het christelijke Westen niet zonder een nieuwe duivel zou kunnen en dat de Moren opnieuw in die behoefte zouden gaan voorzien. Helaas is de Islam met een eeuwenoude traditie een lastiger te bestrijden vijand.

Kort door de bocht nr.268, 3 februari 2005 door Jos van Hezewijk

Het gaat uitstekend
Alle kennis ligt hunkerend op je te wachten
Grote schoonmaak onder ceo’s voorbij
Verlichtingsfundamentalisme levensgevaarlijk
Bernhard betoont zich zielige leugenaar
Lek in Rotterdamse havenkade gedicht?
De vlieger gaat niet meer op
De nieuwe elite wordt vervolgd
UITTREKSELS

Het gaat uitstekend
Om mijn wens u een gelukkig 2005 toe te wensen kracht bij te zetten hieronder enige uittreksels, waaruit blijkt dat het in Nederland uitstekend gaat. Zoals in deze nieuwsbrief al vaker uiteengezet heeft de oude elite op alle fronten het heft weer in handen genomen door geklungel van de nieuwe elite. Allerlei onnutte nieuwlichterijen zijn in de klei van de polder gesmoord. De relativerende hype over de zeebeving heeft de hype van de verlichtingsfundamentalisten weggevaagd. De verwarring van het volk blijkt vooral een projectie van de verwarde elite te zijn.

Alle kennis ligt hunkerend op je te wachten
Waar blijft dat leuke en leerzame intra/extra-net?
Er is altijd iemand in je netwerk, die de oplossing heeft voor jouw problemen. Maar wie? Zolang intra- en extra-nettten nog saaie elektronische kaartenbakken zijn, blijft het behelpen en wordt het niets met de kenniseconomie.
Verder zie hieronder.

Grote schoonmaak onder ceo’s voorbij
De avontuurlijke ceo’s uit de tijd van de Nieuwe Economie lijken opgeruimd. Het absolute aantal vertrekkende ceo’s is gedaald van 55 vorig jaar naar 35 in 2004. Dat is eem daling van 36%. Vergeleken met 1999, toen er 69 ceo’s vertrokken is dit zelfs een daling met 49%.
Dit wil niet zeggen dat de bestuurders nu achterover kunnen leunen. Want nog altijd 72% van de ceo’s moesten vroegtijdig vertrekken. (Voor lijst zie Volkskrant 13 januari 2005) Overigens is ook dit percentage gedaald, want in 2001 moesten nog 83% van de ceo’s vroegtijdig opstappen. Maar het is nog altijd meer dan begin jaren negentig (1994) toen ‘slechts’ 47% van de ceo’s vroegtijdig weggingen.
Ook de gemiddelde leeftijd waarop ceo’s (54) weggaan is nog steeds laag, wat er op duidt dat nieuwe bestuursvoorzitters niet stevig in het zadel zitten. De leeftijd van aantreden is 51, waardoor ze ongeveer een houdbaarheidstermijn van 3 jaar hebben. In 1994 was dat 5 jaar en in 1989 zelfs nog 9 jaar.

Verlichtingsfundamentalisme levensgevaarlijk
In onderstaande uittreksels wordt ook uiteengezet dat de extreme Verlichting (communisme en nationaal socialisme) evenals andere fundamentalismes met een beroep op de onvolkomenheden van het heden en de heilstaat van de toekomst aanzetten tot terreur. Immers om te beginnen dient iedereen die er niet in gelooft, uitgeroeid te worden. Dit verlichtingsfundamentalisme was in de zeventiger jaren vooral (nieuw) links. Hedentendage bestaat er ook een (nieuw) rechtse variant. In dit licht is het niet opmerkelijk dat Hirsi Ali de meeste aanhang heeft onder de PvdA. Ik heb al verschillende malen laten zien dat er rechte lijn loopt van Nieuw Links naar Nieuw Rechts. Niet in de laatste plaats doordat vele mislukte nieuw linksers zich in het nieuw rechtse kamp bevinden. Ook in kretologie is er een direct verband. Zowel Nieuw Links in het verleden (inspraak) alsook het huidige Nieuw Rechts (luisteren naar de bevolking) pleit voor meer invloed van burgers op allerlei details. Academici noemen dit horizontalisering. Door de grote invloed van de media is dit overigens gedeeltelijk al praktijk. Dit leidt tot allerlei geneuzel in de Tweede Kamer met als resultaat lapmiddelen, tegenstrijdige maatregelen en onafgewogen beleid.

Bernhard betoont zich zielige leugenaar
Hoewel prins Bernhard veelal wordt neergezet als een invloedrijk man, kun je uit onderstaande deskundige getuigenissen niet anders concluderen dat zijn opzetjes (coup tegen Juliana en Lockheed-smeergeld) zijn mislukt. Uit het postume hype-interview in de Volkskrant kun je alleen opmaken dat hij nog onbetrouwbaarder was dan we al dachten. Zijn vrinden van de Volkskrant hebben hem een slechte dienst bewezen.

Lek in Rotterdamse havenkade gedicht?
Hieronder zet nieuwe havenbaron Hans Vervat vraagtekens bij de benoeming van Hans Smits als topman van het Rotterdamse Havenbedrijf als vervanger van de op Joep van den Nieuwenhuyzen gevallen Willem Scholten. Het lijkt er op dat de raad van commissarissen, die onder andere bestond uit Scholten’s vriendjes wethouder Wim van Sluis en ex-minister Roelf de Boer de deksel op de beerput heeft geschoven met de benoeming van Hans Smits. Hans Smits valt in de RDM-affaire veel te verwijten, zodat hij hierover niet veel naar buiten zal laten komen. Wel hebben Van Sluis en De Boer (die nog droomde van de top van het Havenbedrijf) onder de noemer van risico van belangenverstrengeling uit de raad van commissarissen moeten stappen. En als antwoord op Vervat’s vraag hoe het zover heeft kunnen komen: De new boys van RDM hadden niet zoveel krediet bij Defensie als de old boys van Stork.

De Vlieger gaat niet meer op
Zoals al in deze nieuwsbrief voorspeld, zit Erik de Vlieger aan de grond. En in onroerend goed-kringen moet je dan vrezen voor je leven, want de schuldeisers zijn niet mals. Bij de Nieuwe Elite geldt in tijden van economische dip het principe van LIFO (last in, first out). Nadat Eriks onroerend goed-compagnon Willem Endstra het loodje had mogen leggen, zat De Vlieger duidelijk met een probleem. De rest van zijn activiteiten waren evenals die van Joep van den Nieuwenhuyzen, noodruftige bedrijven, die om niet of zelfs met geld toe waren verworven en slechts met media-acrobatiek in de lucht konden worden gehouden in tijden van economische bloei. Helaas loopt de lucht in een economische dip eruit. De vlieger gaat niet meer op.

De nieuwe elite wordt vervolgd
Het is niet alleen droefenis bij de Nieuwe Elite. Tegenover de ondergang van Joep van den Nieuwenhuyzen en Erik de Vlieger, staat de overwinning op Schiphol van de familie Poot, die ook al grotesk voorkwam in het boek "De Nieuwe Elite”. Een nieuw probleempje voor Schiphol-baas Gerlach Cerfontaine, die net adjunct Mariek van Lier Lels met veel lawaai de deur had gewezen. Ze zag zichzelf al als bazin van Schiphol, toen Cerfontaine tevergeefs solliciteerde naar het voorzitterschap van VNO NCW.

Kort door de bocht nr.267, 9 december 2004 door Jos van Hezewijk

Geloof in verlichting dommer dan geloof in god
Geen beter vermaak dan leedvermaak
Nieuwe politieke correctheid
De pers houdt ze dom, de belastingdienst arm
De nieuwe elite zorgt nog steeds voor affaires
Het middeleeuwse sprookje van de losbandige prins
De coup van de after-babyboomers
Niets dorpser dan het world wide web
Hoe de Amerikanen ons bestelen
De koude oorlog op de Oekraïne
UITTREKSELS

Geloof in verlichting dommer dan geloof in god
Ondanks dat al sinds eeuwen geleden (zie uittreksels) vanaf de tijd van de Verlichting in alle redelijkheid is aangetoond dat de mens niet redelijk kan zijn, blijven de meeste mensen en dus de media volhouden dat wij vanwege ons verlichte geloof in de rede superieur zijn aan bijvoorbeeld de Moslims, die in God geloven. Maar in alle redelijkheid is nog nooit aangetoond dat God niet bestaat. Wie is er nu dommer ?
Dit wil niet zeggen dat rationaliteit voorlopig geen succesvol referentiemodel is om een samenleving te besturen. Maar uiteindelijk blijft het fingerspitzengefühl.

Geen beter vermaak dan leedvermaak
Het onredelijk optimisme dat door de pers in de jaren negentig werd gespuid, is inmiddels volledig achterhaald. Honderden miljarden de lucht in. Nederland groeide een beetje harder dan andere landen op kosten van onder andere de pensioenfondsen, die we nu alsnog moeten bijlappen, waardoor het nu een beetje minder groeit. Je zou denken dat de media een lesje hebben geleerd en zich een beetje bescheiden opstellen. Niets minder is waar. Ondanks dat Nederland nog steeds tot de meest welvarende landen van de wereld behoort, is het sentiment nu omgeslagen in een luid onzinnig pessimisme. Racistische aanslagen zouden zijn toegenomen, terwijl ze zijn afgenomen. Het volk zou net als in de zestiger jaren in opstand zijn, terwijl het kostelijk vermaakt met de verwarring onder de elites, die publiekelijk om de macht strijden. Iedereen krijgt de schuld, van Paars, tot de euro en de vergrijzing, maar niet de pers zelf. Die bedient de mediaconsument op zijn wenken met zwartgallige sensatie.

Nieuwe politieke correctheid
Hoewel veel opinion leaders van de media tegenwoordig de mond vol hebben van de eigen verantwoordelijkheid van de burger, trekken ze daar zelf hun conclusies niet uit. Zoals bij het hardnekkige geloof dat er in de jaren negentig van de politiek niet gesproken mocht worden over rottigheid bij allochtonen. Dat vonden de heren en dames politici niet handig. Er valt tegenwoordig iets voor te zeggen. Maar dat wil toch nog niet zeggen dat de media daarover moesten zwijgen. De media brengen wel meer politiek ongewenste verhalen naar buiten. De pers en de opinion leaders moeten het zichzelf verwijten dat ze weinig (niet nix) over rottigheid bij allochtonen naar buiten brachten. Zoals ze ook wel eens bij zichzelf te rade zouden kunnen gaan waarom er nu zo nodig allerlei vuiligheid over buitenlanders gespuid moet worden. Nieuwe politieke correctheid ?

De pers houdt het volk dom, de belastingdienst arm
Economisch gezien zijn bezuinigingen in tijden van geringe economische groei dom. Consumenten gaan dan minder besteden, waardoor de economie langere tijd niet wil aantrekken. Maar de politiek heeft weinig met wetenschap uit te staan, maar alles met sentiment. De onredelijkheid van de burger leidt er toe dat als het economisch voor de wind gaat, de gewenste bezuinigingen onhaalbaar zijn. In ‘slechtere’ tijden met weinig economische groei klinkt het de burger heel logisch in de oren dat de buikriem moet worden aangehaald. Dus de regering grijpt nu haar kansen en slaat aan het bezuinigen. Misschien slecht voor de economie, maar waarschijnlijk goed om economische groei te laten zien tegen de tijd van nieuwe verkiezingen. Zalm en Balkenende zijn niet gek.

De nieuwe elite zorgt nog steeds voor affaires
Terwijl de ideologen van de Nieuwe Elite nog steeds het vuurtje rond de moord op Theo van Gogh warm houden, dient zich al de volgende affaire uit de kringen van de Nieuwe Elite aan. Dit keer gaat het om vermeende drugstransporten van Air Holland. In deze zaak is de naam van motelfamilie Van der Valk gevallen. Zoals in het boek "De nieuwe elite van Nederland” beschreven wordt de Nieuwe Elite bij een economische dip financieel bedreigd, wat saneringen bij vriendjes tot gevolg heeft. De losers lopen naar justitie met talloze affaires als resultaat.

Het middeleeuwse sprookje van de losbandige prins
Nu prins Bernhard zich niet meer kan verdedigen, komen de verhalen over hem los. De prins, die zich graag begaf in de losbandige kringen van de Nieuwe Elite, heeft daar dan ook alle aanleiding toe gegeven. Het sprookje van de ondeugende prins is geen afsluiting van een tijdperk, maar een blijk dat er sinds de Middeleeuwen weinig veranderd is. By de way, waar kwamen die miljoenen op zijn bankrekeningen in Zwitserland, VS en Nederland vandaan ? Overigens is er door het verscheiden van godfather Bernhard een machtsvacuüm in de Koninklijke Familie ontstaan, dat tot de nodige machtstrijdjes zal leiden. Zoals dat ook het geval was na de dood van Bernhards concurrent prins Claus (Makel-gate en Margarita-affaire).

De coup van de after-babyboomers
Dat wetenschappers evenals journalisten anders dan hun status doet vermoeden niet gedreven worden door de waarheid, maar eerder door commercie en politieke belangen moge blijken uit onderstaande uittreksels. Een van die taaie wetenschappelijke misverstanden is die van de onbetaalbare vergrijzing, die door VVD-econoom Caspar van Ewijk van het CPB en de gevierde CDA-econoom Lans Bovenberg van de Universiteit Tilburg worden uitgespeeld. Het klinkt even logisch als de broekriem in tijden met geringe economische groei. Dus een inkopper voor open doel: bezuinigingen en kiezers.
Bezuinigen wil men op gepensioneerden, die voor het grootste gedeelte van hun pensioen zelf hebben gespaard. Bovendien hebben ze fors geïnvesteerd in een groeiende economie, waardoor er in de toekomst meer geld is te besteden voor pensioenen en zorg.
Kiezers werven wil men onder de after babyboomers. Anders dan babyboom doet vermoeden en wordt beschreven zijn er bijna drie maal zoveel after babyboomers (1955-1975: 6.432.000) dan babyboomers (1945-1955: 2.391.000). De hetze tegen de linkse kerk en de babyboomers duidt er meer op dat de after babyboomers de macht hebben gegrepen.

Niets dorpser dan het world wide web
Hoewel internet op het juichende einde van de vorige eeuw de belofte in zich hield om de wereld voor iedereen te ontsluiten, blijkt het aan het deprimerende begin van een nieuwe eeuw vooral een wereldwijde vergaarbak van incest. Links dogmatisme, fundamentalistisch rechts en extreem islamitisch zijn daarvan de fraaiste voorbeelden. Zoals gewoonlijk komen normale mensen er niet aan te pas. Moesten we in de vorige eeuw in het dorp Nederland af en toe nog eens communiceren met anders denkenden, dankzij het world wide web krijgen we van over de hele wereld eindeloze hoeveelheden hits ter bevestiging van onze onredelijke gedachtenspinsels. Daar hebben de gevestigde instituties vooralsnog geen greep op. Het internet heeft de wereld van het nieuws teruggebracht tot een enorme virtuele verzameling van wereldvreemde stammen, die denken dat ze het middelpunt van de aarde zijn. Desintegratie en uitburgering dus. Onze wereld dichterbij, maar de buren verder af dan ooit.

Hoe de Amerikanen ons bestelen
In de voorgaande aflevering werd al gemeld hoe onder andere de Amerikanen ons van onze multinationals beroven. In de optimistische tijden aan het eind van de vorige eeuw hebben we ons laten verleiden om zwaar te investeren in de VS. Met zo’n grote omzet in de VS hadden Amerikaanse managers de macht om topposities in onze ondernemingen op te eisen en zelfs de baas te spelen zoals bij Aegon en Wolters Kluwer. De enorme investeringen in de Amerikaanse luchtbel had een grote Amerikaanse schuld tot gevolg. Dat wordt dokken voor die Amerikanen zou je denken. Niets is minder waar. De VS hebben ook de macht om de koers van de dollar flink te laten zakken, waardoor de Amerikaanse schuld aan ons al met 35% is gedaald. Een fluitje van een cent. Geen wonder dat ING, Aegon en ABN AMRO hun Amerikaanse dochters zo snel mogelijk in de etalage hebben gezet. Er moet nog steeds puin van de nieuwe economie worden geruimd.

De koude oorlog op de Oekraïne
De beelden uit de Oekraïne doen ons geloven dat het onmachtige volk het opneemt tegen communistische machtswellustelingen. Dat laatste klopt, maar dat eerste niet. De Oekraïne Grieks-katholieke, nationaal-socialistische en jeugdige oppositie is in het zadel geholpen door de Christelijke Westerse wereld, een nieuwe elite van schatrijke oligarchen en de Hongaars/Amerikaanse George Soros, die bijvoorbeeld de oranje hesjes uitdeelt aan de jongelui. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Het Westen is uit op de olievelden en pijpleidingen van het Oosten. Een machtswisseling is nooit weg, maar het blijft ouderwets landjepik uit de Koude Oorlog.

Kort door de bocht nr.266, 16 november 2004 door Jos van Hezewijk

De nieuwe elite blijft voor opschudding zorgen
Ondertussen roven de buitenlanders onze topbedrijven
Van links naar rechts fundamentalisme is een kleine stap
De nieuwe wereld met een oeroude elite
Het einde van ideologie
UITTREKSELS

De nieuwe elite blijft voor opschudding zorgen
De ideologen van de nieuwe elite -en met hen zeer velen in de westerse wereld- weten jarenlang dag in dag uit in de media al of niet in hatelijke bewoordingen allochtone mensen af te schilderen als minderwaardig. In de buitenlandse media snappen ze dan wel dat er rake klappen vallen. Voor minder bedreigden de Hells Angels Barend & Van Dorp. Hoe zo’n mediahype zo uit de hand kan lopen. De ideologen van de nieuwe elite slagen er echter door onderlinge naijver nog steeds niet in hun populariteit om te zetten in politieke munt. Toch voelt de VVD de hete adem van een noodzakelijke rechtse splinter in de nekharen. Met de stoere woorden van Theo's vrienden minister Rita Verdonk, Gerrit Zalm en gewezen eurocommissaris Frits Bolkestein sloegen we daardoor een mooi plee-figuur in de wereld. Laat de regering eens leren van de fouten van Paars en gewoon de orde handhaven in Nederland zonder aanzien des etniciteit.

Ondertussen roven de buitenlanders onze topbedrijven
Terwijl heel Nederland zich laat bezig houden met allochtonen aan de onderkant van de samenleving, worden wij door buitenlanders aan de bovenkant beroofd van onze ondernemingen. Na Vedior, Elsevier, Corus, Van Leer, Aegon, Ahold, Wolters Kluwer, waren dit jaar ING, KLM, Vendex en Euronext de ondernemingen waar de Nederlanders aan de top werden weggespeeld. De laatste vluchteling is Diederik Laman Trip, bestuursvoorzitter van ING Nederland, die het wel voor gezien houdt met de coterie van de Belgische ING-topman Michel Tilmant. De rust zal voorlopig nog niet weerkeren, want de autochtonen zijn nog niet verslagen.

Van links naar rechts fundamentalisme is een kleine stap
Opmerkelijk is dat een grote criticaster van de multiculturele samenleving, Paul Scheffer, in een vorig leven een vurig volgeling was van het totalitaire communistische geloof, dat ook de heilige oorlog preekte. In dit kader voerden bijvoorbeeld de Molukkers hun kaping uit, die dankzij de effectieve doofpot met een sisser afliep. Niet dat Paul een frontsoldaat is. Het vieze werk wordt uitbesteedt aan de praktiserende fundamentalist. Zeg maar Zwarte Piet. Maar Scheffer had op het verkeerde paard gewed. Na de val van de communistische kerk bleven er voor de onderdrukten alleen de islamitische hoge priesters, die met gulle hand geven om de heilstaat te bereiken. Maar Scheffer heeft zich niet opnieuw geschaard aan de zijde van de ideologie van de onderdrukten. Westerlingen kunnen daarin tegenwoordig ook geen rol van betekenis meer spelen. Scheffer zag als oud-CPN’er zijn carrière binnen de PvdA geblokkeerd en heeft net als vele criticasters van Paars inmiddels ouder en rijker de verlichting gezien van de rechtse kerk. Geen grote stap voor hen. Ook rechtse partijleiders proberen van dissidenten met de knoet klonen van zichzelf te maken.

De nieuwe wereld met een oeroude elite
De Verenigde Staten kennen wij als het sprookje van krantenjongen tot miljonair. Hoe anders is de werkelijkheid. De oeroude elite heeft het daar nog altijd voor het zeggen. Zo zijn zowel Bush als Kerry afstammelingen van families, die het al eeuwen voor het zeggen hebben. Beide stammen zelfs af van een Britse adellijke familie (Reade), die waarschijnlijk al in 1630 naar de USA emigreerde en daar eeuwenlang tot de upper class behoorde. Bush en Kerry hebben uiteindelijk acht gemeenschappelijke voorouders. All in the family.

Het einde van ideologie
Misschien bevind ik me in slecht gezelschap, maar bij mijn weten zijn de meeste autochtonen stiekem afkerig van homo's. En de meeste Nederlanders nemen ook vrouwen nog steeds niet serieus gezien het zeer geringe aantal vrouwen aan de top. In onze top 100 machtigsten in het bedrijfsleven in 2004 zes stuks, zegge en schrijve één meer dan in 1998 en 1986. Daarmee staan we op het niveau van het eerste de beste ontwikkelingsland. Toch durven we allochtone mensen te beschuldigen van homo- en vrouwonvriendelijkheid. Rechtse potenrammers lopen hierin nota bene voorop. Blijkbaar laten we voor de afkeer van buitenlanders graag onze principes varen. Daarmee kan de rechtse kerk de linkse de hand schudden, want die hebben de allochtonen laten vallen. Inderdaad, pimpelpaars en het einde van ideologie. Maar voor je het weet zijn evenals in de VS homohuwelijk en abortus weer verboden.

Kort door de bocht 28 oktober 2004 door Jos van Hezewijk

Het establishment slaat terug in tijden van crisis
Engelse hoogmoed bij Shell valt voor Nederlandse suprematie
Nieuwe Europese commissie buigt voor oude Duitse, Franse en Britse elite
Fortuyn’s nakomelingen in regering lopen vast in oude polder
Dde Rotterdamse nieuwe haven-elite overspeelt haar hand
New boys overgraaien zichzelf
De nieuwe elite eet zijn kinderen op in de bouw
Het netwerk van Neelie Kroes: groot, maar omstreden

Het establishment slaat terug in tijden van crisis
Zoals betoogd in het boek "De nieuwe Elite” zorgt een economische dip voor allerlei affaires bij de nieuwe elite, waarop de oude elite weer stevig het heft in handen kan nemen. En zoals aangekondigd in het boek zitten we nu ook weer in zo’n rommelige periode. De naoorlogse nieuwe elite heeft weer alle affaires op haar naam geschreven en de status quo zit steviger in het zadel dan ooit, zoals we hieronder kunnen lezen.

Engelse hoogmoed bij Shell valt voor Nederlandse suprematie
Het naast elkaar bestaan van een Engelse Shell en een Nederlandse Shell is oeroud en was nooit een probleem. Het Nederlandse establishment was met 60% van de aandelen uiteindelijk de baas. De oliereserves zijn ook al heel lang het slagveld tussen Britten en Nederlanders van Shell. In de zeventiger jaren al waren de oliereserves volgens Engelse berekeningen 30% hoger dan de Nederlandse. No problem, men meette gewoon met twee maten. Oeroude Hollandse apartheidspolitiek onder het mom van tollerantie. De Britten konden hun gang gaan. Toen Shell-topman Cor Herkströter echter toegaf aan Shell Duitsland en Greenpeace (ook toen ging het om berekeningen van aanwezige olie) en zich keerde tegen de wens van Shell UK was het hek van de dam. De Britten wisten zich de meerderheid binnen Shell aan hun zijde, hetgeen Maarten van den Bergh en Jeroen van der Veer de hoogste positie binnen Shell kostte, zoals we eerder schreven. De Angelsaksische Shell-topman Watts wist zich gesteund door de ‘nieuw economische’-tijdgeest en deed een gooi naar de macht. Hoge schattingen van de oliereserves waren normaal. Helaas sloeg die nieuwe economie om in een oeroude economische dip en Jeroen van der Veer terug. Dat de Nederlandse status quo nog steviger in het zadel zit, blijkt uit het feit dat 6 van de 7 Nederlandse commissarissen (non-executives) in de one tier board plaats hebben genomen en maar 4 van de 9 Britten. Weliswaar hebben 2 Nederlandse commissarissen niet de Nederlandse nationaliteit, maar daar staat weer tegenover dat de Nederlanders de CEO, het hoofdkantoor en de chairman leveren en 2 Nederlanders in de executive board zitten tegen 1 Brit. Dat Shell van plan is deze status quo te handhaven blijkt uit hun persbericht: "Toekomstige benoemingen zullen deze principes weerspiegelen (...), en tegelijkertijd de voordelen van de nationale origines, cultuur en traditie van de Groep in stand houden.” De grootste winst is misschien dat het Nederlandse establishment nu nog duidelijker formeel de baas is, hoewel de Britten nog niet verslagen zijn.

Nieuwe Europese commissie buigt voor oude Duitse, Franse en Britse elite
Groenlinks heeft mijns inziens te vroeg gejuicht in het Europese parlement evenals de linkse pers, want niet het Europese parlement, maar het nationalisme en dus de Fransen, Duitsers en Engelsen hebben gewonnen. Analyseert men de stemverhouding, die afhing van de liberalen, dan ziet men dat vooral Franse, Duitse en Engelse liberalen tegen de nieuwe Europese Commissie hebben gestemd. Niet toevallig hadden deze grote naties juist in deze Europese Commissie van nieuwlichters een stevige aderlating moeten ondergaan. De positie van Neelie Kroes die in discrediet kwam ondermeer dankzij haar leunen tegen de omstreden nieuwe elite (zie haar portret hieronder), wankelt. Overigens houdt niet alleen de Europese vazal Buttiglione van de Italiaanse premier Berlusconi er streng katholieke opvattingen op na inclusief het heilige geloof in een heksenjacht tegen katholieken. Deze mening wordt gedeeld door de vader van staatssecretaris Karien van Gennip, CDA-prominent Jos van Gennip die Balkende in het zadel hielp.

Fortuyn's nakomelingen in regering lopen vast in oude polder
Ook onze regering, die op de boeggolf van Fortuyn Nederland stevig onderhanden nam, lijkt te worden ingehaald door het establisment, dat handig achter de weerzin van Nederland tegen dit kabinet laveert. Eerst gaf de Raad van State een schot voor de boeg, vervolgens trapte het CPB het kabinet op de tenen, haalden verzekeraars en banken -hoewel de pensioen- en vutmiljarden hun kant op rolden- uit naar de regering, deed het VNO nog een duit in het zakje, trapte het SCP nog een keer na, waarop SER-voorzitter Wijffels met enkele vriendjes de deconfiture afmaakte met een alternatief plan.

De nieuwe Rotterdamse haven-elite overspeelt haar hand
Met het wegvagen van de PvdA had de nieuwe elite uit Rotterdam onder de vlag van de LPF de Rotterdamse haven gekaapt. Er leek voor nieuwe havenbaron Willem Scholten en zijn vrienden wethouder Wim van Sluis, minister Roelf de Boer en ondernemer Joep van den Nieuwenhuyzen geen vuiltje aan de lucht. Met de verzelfstandiging van het Havenbedrijf en de overname van RDM zouden de geheime garantiestellingen uit het zicht verdwijnen. Maar RDM viel vroegtijdig door de economische dip en ruzie met defensie. Cynisch is dat de broer van Joep directeur Defensie Accountantsdienst is. De links aan het havenbedrijf toegevoegde commissaris en gepasseerde FNV-voorzitter Ella Vogelaar zette haar mede-commissarissen voor het blok gesteund door de gevallen Rabo-topman Hans Smits. De nieuwe elite kon weer een affaire op haar kerfstok bijschrijven.

New boys overgraaien zichzelf
Ook de gevierde nieuwe elite onder de topmanagers met als exponent gewezen Ahold-topman Cees van der Hoeven was te gulzig. En ook hier wist de oude elite onder dekking van een economische dip, met dank aan Tabaksblat en onder applaus van links het grootkapitaal in het zadel te helpen. Want het zal duidelijk zijn dat een handjevol institutionele beleggers nu ook de raden van commissarissen van de grote multinationals overgenomen hebben. Als dank voor de steunbetuigingen krijgt links ook wat pluche toegeschoven.

De nieuwe elite eet zijn kinderen op in de bouw
Het was niet toevallig dat de bouwfraude-affaire in een economische dip ontstond. De ruif was onvoldoende gevuld en uiteraard moest aggressieve nieuwkomer Henk Koop het veld ruimen. Hij wenste bovendien niet mee te doen aan de afkoop van klokkeluider Ad Bos. Inmiddels is bouwer Koop Tjuchem door de gevestigde aannemers uit het kartel gestoten en op de rand van de financiele afgrond beland. En de geschiedenis herhaalt zich cynisch. Bouwer Koop wordt opgegeten door een andere aan de nieuwe elite gelieerd personage in de persoon van Cor Boonstra. Ook in deze affaire doet de nieuwe elite van zich spreken. Homo homini lupus.

Het netwerk van Neelie Kroes: groot, maar omstreden
Neelie leek met haar 63 jaren over de top. Plotseling was ze daar als Eurocommissaris Mededinging. Hoewel toch niet zo verrassend gezien het Europese netwerk dat ze opbouwde gedurende haar carriere. Maar dat netwerk had niet altijd de gewenste kwaliteit. Neelie was met functies wel erg vaak aanwezig bij affaires, die bijvoorbeeld de Nieuwe Elite der nieuwe rijken aankleven: de Granaria-kwestie (de Wylers), het Newtron-schandaal (Nina Brink), de Clickfonds-affaire (NIB Strating), de bouwfraude (Ballast Nedam) en de omstreden deal met Jan Dirk Paarlberg.
Haar hoogtijdagen vierde ze in de tachtiger jaren als minister van Verkeer en Waterstaat. Maar ook deze verliepen niet zonder beschuldigingen van vriendjespolitiek: de benoeming van haar ex-man (Wouter-Jan Smit) in de directie van PTT, het ritselen van een order voor haar vriend Frans Swarttouw (Fokker), de TCR-affaire (gebroeders Langenberg) en haar Rotterdamse lobby rond de Betuwelijn.
Na haar ministerschap liet ze doorschemeren dat ze CEO bij een grote onderneming wilde worden, met name KLM of Schiphol, waarin de staat grootaandeelhouder was en die onder controle stonden van haar vroegere ministerie van Verkeer en Waterstaat. Bij Schiphol hoopte ze haar oude studievriend Rob den Besten op te volgen, die als secretaris-generaal van haar ministerie naar deze luchthaven als president-directeur was geparachuteerd. Maar een vrouwelijke CEO was voor de heren een halte te ver. Bovendien was ze dankzij de val van het kabinet tenauwernood aan een aftreden wegens de TCR-affaire ontsnapt.
In 1991 werd ze president van de noodlijdende businessschool Nyenrode dat onder andere gesponsord werd door Ahold vanwege haar vriend en oud-Nyenrodiaan Albert Heijn. Van 1989 tot 1991 was Neelie adviseur-commissaris voor transport bij de EEG.
Intussen had ze haar overspelig echtgenoot de deur gewezen en trouwde (1995) met de oud-burgemeester van Rotterdam Bram Peper, waarmee ze in de bonnetjes-affaire belandde. In 2003 was dit huwelijk over.
In de negentiger jaren was Neelie vooral de meest succesvolle vrouw met het verzamelen van commissariaten. Niet de zwaarste, maar wel veel. Was een vrouwelijke CEO een stap te ver, in de raad van commissarissen hadden de heren welbehoefte aan een enkele vrouw als excuus. Verschillende commissariaten hadden een relatie met haar vroegere ministerschap van Verkeer en Waterstaat: Nedlloyd (waar ze in 2004 in strijd met de code Tabaksblat na 12 jaar herbenoemd werd), Ballast Nedam, New Skies Satellites, Thales Group, MM02, Groeneveld Transport, Grabowsky en Lucent NL.
Na haar onfortuinlijke vertrek van Universiteit Nyenrode -waar ze oud-Europees Commissaris voor de Mededinging Karel van Miert voor opvolging had uitgekozen- kwam ze in een vacuum terecht. In 2001 werd Neelie gepasseerd voor een hoge functie als secretaris-generaal van de CEMT, een overlegorgaan van circa 40 Europese transportministers. Het was dan ook niet verwonderlijk dat ze in 2002 opdook bij "De Publieke Zaak", een clubje (oud-)prominenten die inhoud wilden geven aan het 'maatschappelijk onbehagen'. Deze club was na Fortuyn geinitieerd door twee oude bekenden van organisatie-adviesbureau McKinsey, namelijk Pieter Winsemius en Mickey Huibregtsen, beoogd LPF-minister. Zij trokken hun adresboekjes en behalve Neelie Kroes, LPF-aanhangster Corinne Heijn (het nichtje van Albert) en uit de Nieuwe Elite oud-topvrouw Sylvia Tóth van Content, oud-Aegon-topman Kees Storm, Hans Smits (ex-Schiphol, ex-Rabobank) en oud-PvdA-minister Bram Peper (ex-echtgenoot van Neelie Kroes), kwamen daar onder andere oud-Europees Commissaris en tegenwoordig minister van Economische Zaken Laurens Jan Brinkhorst en de oud-diplomaat bij de EEG en huidige minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot uit te voorschijn. Ondanks haar Fortuynistische sympathieen, kwam Neelie voor een ministerschap in het tweede kabinet Balkenende niet in aanmerking omdat ze minister was geweest onder het vermaledijde 'ancien regime'. Procerend legde zij in het TV-programma Netwerk een fantasiekabinet voor dat alleen uit vrouwen bestond. Het werden er door de lobby van Neelie Kroes bij vriend Gerrit Zalm nog altijd vijf. Ook Hirsi Ali wist ze over te halen naar de VVD. Ze speelde met deze opvallende inzet voor andere vrouwen ook zichzelf in de kaart. Nadat haar 'tegenspeler' Europees Commissaris Frits Bolkestein zijn vertrek had aangekondigd, was het gezien haar voornoemde Europese contacten niet meer verwonderlijk dat ze een kansrijke kandidaat was voor de Europese Commissie. Zeker nadat de nieuwe voorzitter had aangekondigd meer vrouwen in de commissie te willen opnemen. Voor de derde keer speelde haar vrouwelijkheid haar in de kaart.

Kort door de bocht nr.263, 29 september 2004 door Jos van Hezewijk

Schnabbelende journalisten onbetrouwbaar?
Het geloof in de rede als achteruitgang
Als de economie maar vooruitgaat
Linksdraaiende kerktorens als symbool van de technische almachtige
UITTREKSELS

Het geloof in de rede als achteruitgang
We kregen relatief veel reacties op de stelling dat de Westerse mens niet verlicht is, niet verlicht kan zijn en niet verlicht wil zijn. Verlichting doet terecht meer denken aan iets zweverigs als Jomanda dan aan de rede, als we in onderstaande uittreksel de Amerikaanse bioloog Geoffry Miller mogen geloven, die beweert dat het geweldige menselijke brein misschien wel zijn pauwenstaart is. Zo gezien zijn we eigenlijk domoren dat we in de rede geloven en zijn culturen die de Verlichting niet hebben meegekregen hoogstaander. Overigens hebben de Islamieten en Chinezen de Verlichting al eeuwen eerder doorgemaakt. Alleen zijn ze er nooit in gaan geloven, maar zagen ze het eerder als een bruikbaar model. Het geloof in de rede is misschien zelfs gevaarlijk. Je ziet de emotie achter veel handelen niet meer. Een feit is dat sinds het geloof in de rede het aantal oorlogsslachtoffers sterk is gestegen. Jos de Mul suggereert in onderstaand uittreksel dat de werkelijkheid 'posthistorisch' gemanipuleerd kan worden en dat wij de werkelijkheid kunnen herscheppen. Maar we maken door onze emoties onherroepelijk fouten en onze overmoed de werkelijkheid grootschalig te beheersen zal uiteindelijk gecorrigeerd worden door de werkelijkheid. Het uitsterven van bijvoorbeeld onze eigen menselijke biologische soort is dan een optie. We zijn redelijk misbaar.

UITTREKSELS

... MAAR OOK ONDER ECONOMISCHE DIP VALT VASTGOEDKARTEL UITEEN...
Bij mijn onderzoek voor het boek "De Nieuwe Elite" heeft het me altijd verbaasd dat het vastgoed tot op heden de lucratieve melkkoe van de nieuwe elite kon zijn. Het is immers een ijzeren economische wet dat lucratieve markten verslechteren door grote toeloop van gelukzoekers. Dat het vastgoed almaar lucratief bleef, wijst op kartelafspraken tussen de grootste vastgoedmakelaars. Dit kartel wordt door ingewijden bevestigd. Maar zoals beschreven in "De Nieuwe Elite" kraken klieken bij economische dips, hetgeen tot talloze schandalen leidden. Zo kraakte het vastgoedkartel de laatste jaren onder de vastgoed-crisis. De spoeling wordt dun en er moeten vriendjes uit de kliek geduwd worden. Onze vastgoedboys moeten voortaan ook goed oppassen voor collega's, die hen uit het kartel willen duwen.

UITTREKSELS

Kort door de bocht nr.257, 6 mei 2004 door Jos van Hezewijk

NEDERLANDSE TOPMANAGERS WORDEN WEG GECONCURREERD ONDANKS LAGE INKOMENS
NEDERLAND VERLIEST BIJ ING, HAGEMEYER, ROBECO EN FORTIS VAN DE BELGEN
NEDERLAND VERLIEST BIJ CORUS, VEDIOR, ASML EN ELSEVIER VAN DE BRITTEN
NEDERLAND VERLIEST BIJ BAAN, AEGON, WOLTERS KLUWER EN VNU VAN DE AMERIKANEN
NEDERLAND VERLIEST BIJ KLM VAN DE FRANSEN
NEDERLAND VERLIEST BIJ VAN LEER EN AHOLD VAN SCANDINAVIE
NEDERLAND VERLIEST BIJ ENDEMOL VAN DE SPANJAARDEN
NEDERLAND WINT BIJ P & O NEDLLOYD EN SHELL VAN DE BRITTEN
NEDERLAND VERLIEST BIJ EUROPA VAN DE DUITSERS, FRANSEN EN BRITTEN
UITTREKSELS

NEDERLAND VERLIEST BIJ ING, HAGEMEYER, ROBECO EN FORTIS VAN DE BELGEN
ING lijkt een prooi te worden voor de Belgen. Met de overname van het Belgische BBL lijkt ING het paard van Troje te hebben binnengehaald. BBL-topman Michel Tilmant heeft de laatste jaren de poten onder het pluche van Ewald Kist vandaan gezaagd met zijn Belgische coterie. Zo trad onlangs de Belg baron Eric de la Giroday aan in de raad van bestuur. Tilmant kon niet nog twee jaar wachten. Vorig jaar overtuigde Tilmant de commissarissen ervan dat Kist eerder moest oprotten. Kist kreeg nog wel een riante beloning mee. Daarvan heeft hij weinig kunnen genieten, want heel Nederland viel over hem heen wegens graaierij in slechte tijden.
De Belgen zijn ook al de baas bij de Nederlandse ondernemingen Hagemeyer, Robeco en over enige tijd misschien bij KPN. Het is volgens NRC een publiek geheim: Demuynck aast op de plek van zijn baas Ad Scheepbouwer.
Hoewel de dubbele nationaliteit al heel lang speelt bij Shell, was deze gespletenheid vooral bij het Belgisch-Nederlandse Fortis problematisch. Hoewel al langer duidelijk was dat de Belgen op punten voorstonden, hebben dezen toch pas onlangs deze voorsprong omgezet in een overwinning. Met het vertrek van co-voorzitter van de Raad van Commissarissen (Bestuur) Jaap Glasz om gezondheidsredenen, werd bekend dat de Belg graaf Maurice Lippens de enige voorzitter wordt. De enige hoop voor de Nederlanders is nog de Nederlandse ceo Anton van Rossum, die jammer genoeg in België woont. Om de strijd tussen de Nederlanders en Belgen te neutraliseren zijn onlangs vier buitenlanders toegevoegd aan de raad van commissarissen, een Engelsman, een Duitser, een Fransman en een Indiër.

NEDERLAND VERLIEST BIJ BAAN, AEGON, WOLTERS KLUWER EN VNU VAN DE AMERIKANEN
De deconfiture van Nederlands trots Baan Company in 1998 leidde ertoe dat de Amerikaanse aandeelhouders de macht grepen. De Amerikaanse Mary Coleman kwam aan de macht.
Bij Aegon zetten de Amerikanen in 2002 hun geld om in macht. De Amerikaan Don Shepard, de man van 22 miljoen kreeg de leiding in handen.
Ook Wolters Kluwer haalt inmiddels het meeste geld binnen op de Amerikaanse markt, hetgeen de machtspositie van de Nederlanders doet wankelen. Vorig jaar sloeg de Amerikaanse Nancy McKinstry bij het slecht presterende Wolters Kluwer toe. Kort daarop voegde zij de Amerikaan Andres Sadler toe aan haar Amerikaanse coterie als senior vice-president strategie. Algemeen directeur Kluwer Nederland Roelant Hazewinkel zag daarmee zijn kansen op een toppositie verkeken en gaf de pijp aan Maarten. Hij werd vervolgens opgevolgd door alweer een buitenlander, de Ier Patrick Morley. De Nederlanders zijn inmiddels in de minderheid.
VNU, dat ook de grootste bedrijven in de VS bezit, heeft haar hoofdkwartier al enkele jaren geleden verplaatst naar New York. Bij VNU staat de Amerikaan Gerald Hobbs als vice-voorzitter in de wacht.

NEDERLAND VERLIEST BIJ VAN LEER EN AHOLD VAN SCANDINAVIE
In 1999 kwam Van Leer in handen van de Finnen.
Niet alleen Corus, maar ook Ahold werd in haar doodstrijd door topcommissaris Henny de Ruiter in handen gespeeld van buitenlanders. In dit geval sloegen de Scandinavische vikingen hun slag. De Zweed Anders Moberg werd topman en in een mum van tijd haalde hij zijn Finse medestrijder Hannu Ryöppönen als cfo binnen. In dit licht zou je kunnen zeggen dat de geveinsde overname van het Zweedse ICA ook het binnenhalen van een Trojaans paard was.

NEDERLAND WINT BIJ P & O NEDLLOYD EN SHELL VAN DE BRITTEN
In 2000 vond de zeeslag tussen Nederland en Engeland plaats rond P & O en Nedlloyd. Engeland leek aan de winnende hand, maar met de recente overname van P & O Nedlloyd door Nedlloyd lijkt het pleit toch beslist in het voordeel van Nederland. Hoewel. De topman Philip Green is vooralsnog een Engelsman.
Grootaandeelhouders uit de Verenigde Staten houden ondanks de globalisering niet van ondernemingen met een dubbele nationaliteit. Dat leidde tot een oorlog tussen de Nederlanders en Britten binnen Shell. Lang zag het ernaar uit dat de Engelsen onder leiding van sir Philip Watts aan het langste eind zouden trekken. Maar onlangs wisten de Nederlanders onder leiding van Jeroen van der Veer de Britten pootje te lichten in de affaire rond de oliereserves. In de Nederlandse kranten lees je hierover niets. In de Engelse media wordt daarentegen voortdurend gespeculeerd over een Nederlands-Engelse oorlog.

TOPINKOMENS HOOG? HET IS MAAR HOE JE HET BEKIJKT.
Alom wordt gesteld dat de inkomens van topmanagers buitensporig hoog zijn en getuigen van een graaicultuur. Dat graaien is zeker waar. Je kunt ook met recht stellen dat het inkomen van de minister-president genoeg is voor deze topmanagers omdat het eervolle baantjes zijn. Maar dat is een geloof.
In rede valt er wel wat af te dingen aan de bezwaren van criticasters van de graaicultuur.
Zo wordt gesteld dat de inkomens in tien jaar tijd zijn verdubbeld. Maar de inkomens waren tien jaar geleden helemaal niet openbaar. Bovendien konden topmanagers zo'n tien jaar geleden nog naar hartelust handelen in aandelen met voorkennis. Om nog maar niet te spreken van de secundaire inkomens van de old boys van voor die tijd. Totaal aan het zicht onttrokken en dan weet je het wel.
In het onderzoek voor het boek "De top-elite van Nederland" heb ik de topmanagers gevraagd wat zij in algemeenheid verdienden. Dat kwam gemiddeld uit op ruim 1 miljoen gulden. Laten we aannemen dat dit minimaal juist is. Tegenwoordig wordt dat geschat op ruim 1 miljoen euro. Dat komt inderdaad neer op een dikke verdubbeling in twintig jaar. In die tijd is de inflatie wel al ruim 30% en verviervoudigden de cao-lonen.
Daar komt nog bij dat een topmanager in 1980 het vooruitzicht had om zo'n 10 jaar op het pluche met bijkomende honorering te kunnen blijven zitten. Die tijdshorizon is momenteel gedaald tot 4 jaar. Dat risico moet ook betaald worden. In deze opzichten is er al niet veel aan de hand met de verhogingen.
Het meest stuitend in de kritiek op de inkomens van topmanagers is echter dat zij exclusief worden gezien als graaiers, terwijl miljoenen-inkomens van toppers in het vermaak, sport, onroerend goed, automatisering en anderszins uit de Quote 500 beschouwd worden als de gewoonste zaak van de wereld. Het valt te bezien wie er het hardst voor gewerkt heeft. Om aan de top van een multinational te komen is minstens evenveel sluwheid, zakeninstinct en behendigheid nodig. Aandeelhouders zouden 'not amused' zijn als een multinational met een onbeduidend mannetje op te proppen zou komen als ceo. Evenals in vermaak, sport enzovoorts geldt voor topmanagement dat iedereen de bekende namen wil. Die bekende topmanagers kunnen dus evenals hun collega's in vermaak, sport enzovoorts vragen wat ze willen. Topmanagers zijn desondanks nog zo bescheiden dat ze niet voorkomen op de Quote 500 rijksten. Verder kan bij het maatschappelijk nut van de superrijken op zijn minst een vraagteken gezet worden. De meesten zullen geen cent belasting betalen. De Quote 500 rijksten zorgen misschien voor 10% van de werkgelegenheid en onze inkomens. De topmanagers van de honderd grootste bedrijven daarentegen zijn al vlug verantwoordelijk voor de helft van ons werk en ons inkomen.
Jaloezie moet een rol spelen. De meesten van ons kunnen nooit aan de top van een multinational komen. Maar met een beetje heel veel geluk komen wij wel in de Quote 500 rijksten. Dus gunnen wij hen die miljoenen-inkomens wel.

Kort door de bocht nr.254, 1 april 2004 door Jos van Hezewijk

DE ACHTERKANT VAN DE GLOBALISERING
DE ACHTERKANT VAN DE TECHNOLOGISCHE GLOBALISERING
DE ACHTERKANT VAN DE INFORMATIE GLOBALISERING
DE ACHTERKANT VAN DE CULTURELE GLOBALISERING
DE ACHTERKANT VAN DE POLITIEKE GLOBALISERING
DE ACHTERKANT VAN DE ECONOMISCHE GLOBALISERING
UITTREKSELS

DE ACHTERKANT VAN DE GLOBALISERING
Nadat eeuwenlang de globalisering vooral in het voordeel van onze Westerse samenleving heeft uitgepakt, krijgen we langzaam aan te maken met de andere kant van de medaille van de globalisering. Langs de door het Westen uitgezette handelsroutes sluipt de arme rest van de wereld onze Westerse samenleving binnen. Vaak islamieten. Deze oude Islam sluit goed aan bij de horizontalisering van de globalisering, aangezien deze dwars door allerlei landsgrenzen loopt. Hierdoor kunnen islamitische fundamentalisten met succes een wereldwijde 'terroristische' guerrilla-oorlogstactiek uitvoeren. Daarentegen is de Westerse samenleving grotendeels ouderwets georganiseerd in naties en kunnen hierdoor slechter wereldwijd opereren. We mogen hopen dat het islamitische fundamentalisme evenals het communisme, die andere aantrekkelijke fundamentalistische ideologie van de armen, dood zal bloeden. Het eeuwenoude islamitisch fundamentalisme is echter veel sterker dan het communisme verankerd in de arme samenlevingen. Bovendien zijn deze fundamentalisten door de voortgeschreden globalisering anders dan enkele decennia geleden inmiddels onder ons.

DE ACHTERKANT VAN DE TECHNOLOGISCHE GLOBALISERING
Onze Westerse samenleving kon andere culturen eeuwenlang overheersen door een superieure wapentechnologie. Maar elk voordeel heb zijn nadeel. In deze technologie zijn we namelijk zo succesvol dat ook de rest van de wereld oudere, maar nog altijd effectieve wapens nu voor een appel en een ei kan ontwikkelen of kopen. Deze verspreiding van (nucleaire) wapens was al zo ten tijde van het communistische gevaar, maar is alleen maar sterker geworden. Als het ware krijgen we een koekje van eigen deeg. Bovendien zijn wij westerlingen door de technologische evolutie kwetsbaarder geworden. Men hoeft tegenwoordig maar een enkel gemaal in Holland op te blazen en het staat in no time onder water. Worden deze wel beschermd?

DE ACHTERKANT VAN DE INFORMATIE GLOBALISERING
Bedreigender dan wapens, is het feit dat nu ook de informatiestromen open liggen voor de rest van de wereld. Des te bedreigender omdat wij westerlingen in geringere mate gebruik maken van de mogelijkheden om ons goed op de hoogte te stellen van wat elders in de wereld gebeurt. De val van de muur kwam voor bijna iedereen als verrassing evenals de opkomst van het islamitisch fundamentalisme, de afwezigheid van massavernietigingswapens en de onmacht van Saddam Hoessein. Daarentegen weet de rest van de wereld en dus ook de islamitische fundamentalisten dankzij de reusachtige eenzijdige stroom van televisie-beelden nagenoeg alles over de Westerse wereld. De aanval op het WTC en op Madrid waren als het ware perfect getimed. De aanval op Irak was zo als boven aangegeven een ouderwetse natie-reactie. Saddam Hoessein was nota bene een van de grootste vijanden van het islamitisch fundamentalisme. We weten te weinig van de islamitische wereld om tegenkrachten van het fundamentalisme te kunnen mobiliseren.

DE ACHTERKANT VAN DE CULTURELE GLOBALISERING
Door gebrek aan informatie, belangstelling en respect voor andere culturen loopt ook onze culturele globalisering vast. Door onze dorpsmentaliteit denken we dat onze overmacht het gevolg is van culturele superioriteit en eisen we van allochtonen behalve juridische ook culturele integratie. Om aan onze wurggreep te ontkomen rest de armen dan ook slechts de guerrilla-oorlog of 'terrorisme'. Zo'n oorlog moet je natuurlijk ideologisch verkopen. Hiermee worden ze vooralsnog in de armen van het islamitisch fundamentalisme gedreven.

DE ACHTERKANT VAN DE POLITIEKE GLOBALISERING
Links zou een alternatief voor het rechtse islamitisch fundamentalisme moeten zijn. Zowel links als rechts hebben gelijke kansen als ideaal. Maar terwijl rechts vindt dat iedereen maar zelf voor het benutten van die kansen moet knokken, wil links ook voorwaarden scheppen voor een gelijke startpositie van mensen. Het mondiale links zou dus in principe op moeten komen voor de armen in de wereld. Maar wegens onze dorpspolitiek zien we alleen de geringe ongelijkheid tussen blanke westerlingen. De linkse voormannen zijn bovendien inmiddels zelfs opgeklommen tot de welgestelden. Geen wonder dat zij inmiddels het belang van de gelijke startpositie over het hoofd zien en links vooral beschouwen als een leeg ritueel. Vele linkse kiezers in Nederland ervaren dat echter heel anders.

DE ACHTERKANT VAN DE ECONOMISCHE GLOBALISERING
Het verplaatsen van werk naar lage lonenlanden wordt ten onrechte beschouwd als een economische aderlating. Terecht merkt Volkskrant-columnist Kalshoven op dat de armen in die lage lonenlanden niet alleen voor zichzelf maar ook voor ons geld verdienen. Als het ware kunnen wij met de benen op tafel toekijken hoe de allochtonen zich voor ons uit de naad werken. Bijkomend voordeel is dat ze zich niet in ons land hoeven te vestigen. Het enige probleem is onze werkloosheid. Met de toenemende vergrijzing wordt dat probleem steeds geringer. En er is toch een heleboel leuker werk dan productiewerk. Dat hoeft niet veel meer te kosten dan protectie tegen lage lonenlanden.

Kort door de bocht nr.252, 4 maart 2004 door Jos van Hezewijk

GEDOGEN IS TABOE; LEVE HET GEDOGEN
KARTELS ZIJN TABOE; LEVE DE KARTELS
OPPOETSEN VAN RESULTATEN IS TABOE; LEVE HET OPPOETSEN
DIPLOMATIEKE SPIONAGE IS TABOE; LEVE DE SPIONAGE
LINKS IS TABOE; LEVE LINKS
TOLERANTIE IS TABOE; LEVE DE TOLERANTIE
UITTREKSELS

GEDOGEN IS TABOE; LEVE HET GEDOGEN
Iedere dag wordt wel weer iets door politici in navolging van het Fortuynisme verzonnen om te verbieden: extremisme, roken, kwakzalvers, kartels, oppoetsen van resultaten, bolletjesslikkers, uitgeprocedeerde asielzoekers, hackers, veelplegers, wegvandalen, snoepen, enzovoorts.
Nu weten we al heel lang dat alleen straffen niet helpt. Gelukkig blijft het vooral bij woorden en is de cowboytaal bedoelt om te verbloemen dat de meeste van deze zaken allang verboden waren en men er niet in slaagt om de orde te handhaven.

KARTELS ZIJN TABOE; LEVE DE KARTELS
Grappig was het optreden van VVD'er Pieter Hofstra, die zich liet ontvallen dat eenieder die ook maar iets met de bouw van doen heeft, van het nog steeds bestaande kartel weet. GroenLinkser Wijnand Duyvendak noemde deze geheime kennis crimineel. Weet Duyvendak dan niet dat in nagenoeg iedere branche kartelafspraken worden gemaakt of sluit hij daarvoor ouderwets links de ogen.

OPPOETSEN VAN RESULTATEN IS TABOE; LEVE HET OPPOETSEN
Shell en Unilever kwamen bijna onder vuur te liggen wegens het niet halen van de doelen. Ze hebben wel een heel knappe manier gevonden om de resultaten op te poetsen. De doelen zijn aangepast aan de resultaten.
Overigens hebben de Anglofielen bij Shell en Unilever intern wel de rekening voor het niet behalen van de doelen gepresenteerd gekregen. Dat komt goed uit want de dubbele nationaliteit van de concerns ligt onder vuur van de grote beleggers. Voorlopig poetsen de Nederlanders vooral het maatschappelijke imago op.

DIPLOMATIEKE SPIONAGE IS TABOE; LEVE DE SPIONAGE
Het bespioneren van de Verenigde Naties deed veel stof opwaaien. Maar iedereen die niet alleen thuis is in de bouwwereld, maar ook in de diplomatie, weet dat diplomaten nauwelijks anders doen. Dit bleek bij de bestorming van de Amerikaanse ambassade in Teheran door Khomeini-aanhangers. Tot verbijstering van de wereld bleek de diplomatieke administratie van de Amerikanen vooral te bestaan uit ladingen op schrift gestelde roddelverhalen.

LINKS IS TABOE; LEVE LINKS
Tegenwoordig wordt de schuld van misstanden allemaal bij Paars gelegd en dan vooral bij de almaar in populariteit stijgende linkse PvdA, dat met het gedogen van de nood een deugt maakte. Geen wonder dat de PvdA het zo goed doet in de polls, want het blijkt achteraf zeer succesvol geweest in het 'links lullen en rechts doen'. De invasie van asielzoekers daalde spectaculair, evenals het begrotingstekort en de WAO-instroom. Om maar wat rechtse hot items te noemen. Ondanks dit algemene liberalisme is de politieke scheidslijn in woorden tussen links en rechts springlevend. Net als bij wasmiddelen willen de mensen zich onderscheiden en de keuze hebben.

TOLERANTIE IS TABOE; LEVE DE TOLERANTIE
Toch moeten we uitkijken dat de intolerantie niet succesvol wordt. Voor je het weet worden behalve hoofddoekjes ook piercings, kerken, stropdassen, carnaval, honden, sinterklaas, het koningshuis, rolexen, enzovoorts verboden. Om maar wat eigenaardige blanke rituelen onder druk van de omgeving te noemen.

Kort door de bocht nr.250, 17 februari 2004 door Jos van Hezewijk

LIEVER EEN MOLSHOOP DAN EEN BERG
LIEVER HOOFDDOEKJES DAN HOGE HOEDEN
LIEVER EEN KROON DAN EEN HOOFDDOEKJE
LIEVER WANBELEID DAN HOEREN
UITTREKSELS

LIEVER EEN MOLSHOOP DAN EEN BERG
Het parlement heeft het van geen vreemde om zich alleen met details bezig te houden in plaats van met de grote lijnen. Zo wonden de mensen en dus de media zich op over het doorbreken van een veendijkje, terwijl men de kans op een enorme watersnoodramp links laat liggen, zoals men in onderstaande selectie van uittreksels kan lezen. Voor de echte problemen steken we liever de kop in de klei dan zelf verantwoordelijkheid te nemen. Ook laaien de gemoederen over de verdiensten van topmanagers regelmatig hoog op, terwijl de enorme groei van het aantal managers en dito inkomens in de afgelopen negen jaar met 75% groeide. Een enkele fraude zet Nederland op zijn kop, maar niemand met uitzondering van chef-econoom van de Rabobank, Wim Boonstra hoor je over het feit dat Nederland enthousiast "in de periode 1986-2002 voor ongeveer 335 miljard euro aan vermogen in het buitenland heeft zien verdampen". Die polderdijkjes ontnemen ons het zicht op de buitenwereld.

LIEVER HOOFDDOEKJES DAN HOGE HOEDEN
Terwijl onze aandacht wordt afgeleid door hoofddoekjes aan de onderkant van de samenleving, overrompelen niet-geïntegreerde buitenlanders in het hogere segment onze bedrijven, zoals KLM (Fransen), ING (Belgen), Wolters Kluwer (Amerikanen) en Ahold (Scandinaviërs). De laatsten laten niet na de laatste restjes Nederlandse drek uit de beerput te laten doorsijpelen, die Jan Andreae de kop kostte. Rest nog een happy-end met steekpenningen van de Uruguayaanse maffia-familie Peirano, Aholds partner in Zuid-Amerika en bevriend met oud-Ahold-bestuurder, de Zweed wijlen Fritz Ahlqvist.
Maar er is een lichtpuntje. Het aftreden van John de Mol als bestuurder van Endemol zou wel eens kunnen betekenen dat hij het straks voor een appel en een ei terugkoopt van de Spanjaarden. Bovendien wordt de Nederlandse invloed op Unilever groter. De Engelse (nou ja, Ierse) topman Niall FitzGerald vertrekt bij het Nederlands-Engelse concern en wordt opgevolgd door een Fransman. Die krijgt uiteraard niets in de pap te brokkelen. Bij het Nederlands-Engelse Shell ligt de Britse topman Phil Watts onder vuur van de aandeelhouders. Hij had zijn peilstokje schuin in de olievoorraad gestoken. De aandeelhouders willen zowel bij Shell als Unilever de dubbel-nationale topstructuur zien verdwijnen. Eigenlijk zouden deze concerns dan gezien de aandelenverhoudingen Nederlands moeten worden.

LIEVER EEN KROON DAN EEN HOOFDDOEKJE
Het gaat hier om miljarden, maar toch blijven we ons liever druk maken over hoofddoekjes. Liever ook dan de orde te handhaven in de onderklasse, waar criminaliteit welig tiert, ook toen die nog nagenoeg blank was. De strijd tegen islamitisch symptomen staat in schril contrast met de onderstaande constatering van het CPB dat het besteedbaar inkomen van de bevolking van de steden sinds de jaren vijftig onder het landelijk gemiddelde is gedaald, omdat de rijkere blanken vluchten naar de provincie. Dat geeft een ander licht op de weemoed naar de provinciaalse vijftiger jaren van de Fortuyn-adepten.
Maar het moet juist in die vijftiger jaren zijn geweest dat onze hoogstgeplaatste buitenlander onze vorstin buitenspel plaatste in de Greet Hofmans-affaire. Persoonlijk geloof ik niet erg in de 'macht' van de Koninklijke Familie, maar twee gebeurtenissen van het laatste jaar geven te denken. Prins Bernhard, die via een nicht Forbes beweegt tot een afwaardering van de Koninklijke Reserves met 97%, waarbij de afwaardering met 20% van de Koninklijke Olie verbleekt. En dan die waanzinnige brief laatst in de Volkskrant, waaraan de Kroon verbazingwekkend haar goedkeuring verleende. Die prinsen vallen maar gewoon voor buitenlandse vrouwen of het niets is. Het leidt gelukkig niet tot gezinshereniging.

LIEVER WANBELEID DAN HOEREN
De voorliefde voor buitenlandse vrouwen was voor onze oer-Hollandse wethouder Rob Oudkerk weer wel een reden voor vertrek. Het ging niet eens om kut-Marokkaantjes zoals bij broeder Pim. Het ging eigenlijk zelfs niet om hoeren. Hij had de PvdA-elite genaaid, zoals we hieronder kunnen lezen. Dat het privé-leven van toplieden geen argument voor heen sturen mag zijn, is natuurlijk onzin, want toplieden worden toch ook op hun blauwe ogen gekozen. Dit is intellectuelen weliswaar een doorn in het oog, maar beleidsvoornemens zijn zelfs voor intellectuelen niet te doorgronden. Nog afgezien van het feit dat ze zelden uitgevoerd worden. Bovendien maakt iedereen keuzes in beginsel altijd emotioneel en roemen intellectuelen deze intuïtie van de leider allerwegen. Het wanbeleid van Oudkerk had ook dan ook alles met zijn persoonlijkheid te maken. Zo hebben de rationele onoverzichtelijke bergen toch een relatie met de emotionele overzichtelijke molshopen.

Kort door de bocht nr.249, 30 oktober 2003 door Jos van Hezewijk

ONTVOERINGEN HEBBEN NIETS MET QUOTE 500 TE MAKEN
ONTVOERDEN KOMEN WEL BIJNA ALLEMAAL UIT DE NIEUWE ELITE
ONTVOERINGEN ZIJN WEL MET PUBLICITEIT GERELATEERD
ONTVOERINGEN LOPEN OOK PARALLEL AAN ECONOMISCHE DIPS
DE AFFAIRE MABEL WISSE SMIT LIJKT OOK UIT DE NIEUWE ELITE GEBOREN
DE AHOLD-AFFAIRE HEEFT EVENEENS WORTELS IN DE NIEUWE ELITE
UITTREKSELS

ONTVOERINGEN HEBBEN NIETS MET QUOTE 500 TE MAKEN
Door woordvoerder Istha van de familie Terwindt werd gesuggereerd dat de ontvoering te maken had met de Quote 500. Dat zou dan voor het eerst zijn, want alle andere ontvoeringen hadden dat zeker niet. De ontvoerden kwamen ofwel niet voor in de Quote 500 of werden voor die tijd ontvoerd. Dan zou de top 100 rijksten uit 1990 van ondergetekende eerder nog tot ontvoeringen hebben kunnen leiden. Naast desinteresse voor rijkaards was dat een van de redenen om te stoppen hiermee.

ONTVOERDEN KOMEN WEL BIJNA ALLEMAAL UIT DE NIEUWE ELITE
Een van de conclusies van het nieuwe boek "De nieuwe elite van Nederland; het newboys-netwerk op jacht naar geld, status en invloed" van ondergetekende is dat het vooral mensen uit de nieuwe elite waren die met ontvoeringen kregen te maken: Maup Caransa, Toos van der Valk, Alfred Heineken, Eric Albeda Jelgersma, Henk Koop, Gerrit-Jan Heijn en Leon Melchior. Dit wil wel zeggen dat ze zich allemaal in een min of meer dubieus milieu ophielden. Voorzover bekend is Terwindt een uitzondering. Overigens wel gerelateerd aan de Oranjes (zie uittreksel).

ONTVOERINGEN ZIJN WEL MET PUBLICITEIT GERELATEERD
Ook is er een sterk verband tussen ontvoeringen en publiciteit. Maup Caransa, Toos van der Valk, Alfred Heineken, Eric Albeda Jelgersma, Henk Koop, Gerrit-Jan Heijn en Leon Melchior waren opvallend veel in het nieuws ten tijde van de ontvoeringen. Overigens was dat niet de Quote 500, dat niet bestond, maar vooral de Telegraaf (Stan Huygens Journaal). Overigens liep Thomas Lepeltak van het Stan Huygens Journaal zelf rond in het milieu van de nieuwe elite. Ook hierin lijkt Terwindt voorlopig een uitzondering. Hij meed de publiciteit.

ONTVOERINGEN LOPEN OOK PARALLEL AAN ECONOMISCHE DIPS
In het boek "De nieuwe elite" komt ook naar voren dat affaires gerelateerd zijn aan economische dips. Commerciele luchtkastelen worden doorgeprinkt, de geldstroom stokt en vriendjes komen financieel droog te staan. Deze vriendjes lopen naar media of justitie of beginnen aan de poten van de nieuwe elite te zagen. Een rel is het gevolg. Deze affaires kunnen ook de ontvoeringen deels verklaren, want ook de ontvoeringen vinden meestal plaats in tijden van economische dips. De potentiele (armlastige) ontvoerders krijgen de indruk dat zij de dupe zijn van de malversaties van de (rijke) nieuwe elitairen. Dit legitimeert in hun ogen hun daad. Momenteel bevinden we dus ook in een economische dip, wat de achtergrond van de ontvoering van Reinout Terwindt en andere affaires kan verklaren, zoals Mabelgate, de Ahold-affaire en de bouwfraude.

DE AFFAIRE MABEL WISSE SMIT LIJKT OOK UIT DE NIEUWE ELITE GEBOREN
De connectie van Mabel Wisse Smit met nieuwe elitair Klaas Bruinsma is geen unicum bij de Oranjes. Uit het boek "De nieuwe elite" blijkt dat Prins Bernhard een van de bezoekers van barretje Hilton was, waar Klaas Bruinsma veelvuldig bivakkeerde. Ook onze vorstin Beatrix had lange tijd als adviseur haar studievriendje advocaat Frits Salomonson, die met menig schandaal en als hoogtepunt of liever als dieptepunt sm met minderjarige jongens in de nieuwe elite figureerde. Kroonprins Willem-Alexander werd met Oscar Hammerstein gesignaleerd in het Amsterdamse nachtleven. Overigens zijn de connecties van de Oranjes met de nieuwe elite een eeuwenoude traditie.

DE AHOLD-AFFAIRE HEEFT EVENEENS WORTELS IN DE NIEUWE ELITE
De frauduleuze handelswijze van Ahold-topman Cees van der Hoeven is niet alleen uitgelokt door de aandeelhouders zoals we in een eerdere nieuwsbrief uiteen hebben gezet, maar heeft waarschijnlijk ook te maken met zijn nieuwe elite-milieu. In het boek "De nieuwe elite" kan men lezen dat Cees van der Hoeven aan het nieuwe elitaire 'maffialaantje' woonde, een commissariaat had bij het omstreden Noro, de beruchte ontmoetingsplaatsen van de nieuwe elite frequenteerde en op vakantie ging met dubieuze vriendjes uit de nieuwe elite. Ook de aanwezigheid van Cees op 'snelle' feestjes bij Hans Breukhoven plaatste de recente Quote in het licht van het geknoei bij Ahold. Overigens was Van der Hoeven niet de eerste Ahold-topman met deze twijfelachtige connecties. In het boek "De nieuwe elite" kan men terugvinden dat Gerrit-Jan Heijn de vriend van Jaap Kroonenberg werd genoemd. Ook niet direct een schatje.

Kort door de bocht nr.248, 16 oktober 2003

DE OUDE ELITE BLIJFT BIJ AHOLD AAN DE TOUWTJES TREKKEN.....
EVENALS BIJ DE KONINKLIJKE FAMILIE......
MAAR OOK OP HET WERELDTONEEL PLUKT DE OUDE ELITE DE VRUCHTEN......
EN WEER EENS KRIJGT DE BOODSCHAPPER VAN HET ONHEIL DE SCHULD
BLIJKEN PENSIOENTEKORTEN VOORAL IN DE ZAKKEN VAN DE WERKGEVERS VERDWENEN
EN WIL MP BALKENENDE NIET MEER OP OUTPUT WORDEN AFGEREKEND
UITTREKSELS

DE OUDE ELITE BLIJFT BIJ AHOLD AAN DE TOUWTJES TREKKEN.....
Wie dacht zoals Het Financieele Dagblad (20/09/03) dat de oude elite bij Ahold aan het kortste eind heeft getrokken, heeft het goed mis. Met het opstappen van supercommissaris Henny de Ruiter bij Ahold, is hij per direct vervangen door een nieuwe ster aan het firmament van de old boys in de persoon van Karel Vuursteen. Niet alleen is dat een overwinning voor de old boys, maar ook voor voormalig Ahold-topman Cees van der Hoeven. Vuursteen is een vriendje van hem zo blijkt uit de Volkskrant (25/09/03). Uit dit artikel en eigen ervaring komt ook naar voren dat de ondertop van Ahold achter de coup zit.

EVENALS BIJ DE KONINKLIJKE FAMILIE......
Achter de meeste affaires zit een belang. Zo ook is er een verband tussen de affaire Wisse Smit en De Roy van Zuydewijn. Het is waarschijnlijk niet toevallig dat volgens de Telegraaf (04/10/03) Edwin de Roy enkele weken geleden zich in het blad Weekend afvroeg: "Waarom richten al die mensen die over ons praten en schrijven zich niet op Mabel? Het lijkt me dat daar nog genoeg over te ontdekken valt."
Het heeft er de schijn van dat er een diepe tweedeling bestaat in de Koninklijke Familie, die volgens ingewijden te maken heeft met een tegenstelling tussen Prins Bernhard en wijlen Prins Claus. Met het heengaan van Prins Claus hebben enige koninklijke familieleden de bescherming verloren. Hieronder waarschijnlijk Mabel. Want Mabel behoorde tot het maatschappelijk geëngageerde kamp van Claus. Het was dan ook vooral vanwege haar speciale band met Prins Claus dat Mabel mee af mocht dalen in de grafkelder op de begrafenis.

MAAR OOK OP HET WERELDTONEEL PLUKT DE OUDE ELITE DE VRUCHTEN......
Uit het NRC (09/10/03)zou je indruk krijgen dat we over enige decennia onder de voet worden gelopen door het gele gevaar. Niets is minder waar. Praat je met ondernemers die zaken doen met China, dan hoor je dat wij westerlingen de grootste investeerders zijn in China. Dit komt er op neer dat de vruchten van de economische bloei van China evenals die van de Verenigde Staten op onze rekeningen worden bijgeschreven. Wij kunnen voorlopig rustig met de benen op het bureau blijven liggen. Pikanter is dat je hoort dat aartsvijand Taiwan tot de grootste investeerders in China behoort. Taiwan heeft China als het ware overgenomen.
Ook de veel bekritiseerde klinkende overwinning van Arnold Schwarzenegger in Californië is geen breuk met het verleden. Integendeel. Zoals we in het NRC (10/10/03) kunnen lezen, heeft de oude regenten-familie Kennedy ook bij de republikeinen een ijzer in het vuur.

EN WEER EENS KRIJGT DE BOODSCHAPPER VAN HET ONHEIL DE SCHULD
In het NRC (23/09/03) mochten we weer eens lezen dat de media de politieke agenda bepalen en de politici hierna de oren laten hangen. Dat is te veel eer. De media laten zich in hun strijd op leven en dood helaas vooral leiden door de voorkeuren van kijk- en lezerscijfers. We moeten vrezen dat de burger de politieke agenda bepaalt. Dat is de reden dat de politiek niet toekomt aan grote lijnen, maar blijft hangen bij die vermaledijde aansprekende kleine kortzichtige itempjes.

BLIJKEN PENSIOENTEKORTEN VOORAL IN DE ZAKKEN VAN DE WERKGEVERS VERDWENEN
Ook in het NRC (11/10/03) konden we lezen dat de pensioenfondsen toch niet zo'n sukkels waren als we dachten. De verliezen door het de enorme aankopen van aandelen op de top van de beurshausse blijken mee te vallen, hoewel een rendement van 7,7 % over de laatste zeventien jaar niet om naar huis te schrijven is. Onderzoeker Rijlaarsdam schrijft de problemen waarmee de pensioenwereld niettemin kampt, toe aan premiekortingen die pensioenfondsen hun werkgevers en werknemers in de jaren negentig gaven, aan terugstortingen van vermogens uit de indertijd volle pensioenkassen aan de werkgever en aan verbeterde pensioenregelingen. We hebben ons op het eind van de vorige eeuw gewoon (te) rijk gerekend en krijgen nu de rekening gepresenteerd.

EN WIL MP BALKENENDE NIET MEER OP OUTPUT WORDEN AFGEREKEND
Iedere eerstejaars Bedrijfskunde weet dat je een bedrijf moet sturen op output. Het is in eerste instantie niet interessant hoeveel je in een onderneming hebt gestopt, maar hoeveel er uitkomt. Niet zo bij de N.V. Nederland. MP Balkenende verwijt de vorige regering namelijk bij gelijke kansen voor kansarmen te veel naar de output gekeken te hebben. Tja, dat kost geld en is misschien wel onbetaalbaar. Jan Peter gaat nu iedereen gelijke kansen geven. Dat kost natuurlijk geen rooie cent. Dat hebben we in principe altijd. Gelijke kansen bij een ongelijke start betekent echter een groot voordeel voor de kansrijken. In helder Nederlands betekent dit rechtvaardig ogende beleid dat de kansarmen gewoon pech hebben. Laten wij kansrijken er geen circustent overheen trekken.

Kort door de bocht nr.247, 16 september 2003 door Jos van Hezewijk

PAARSE SCHOOTHONDJES BLAFFEN ALLEEN ...
OOK DE SCHOOTHONDJES VAN DE LPF KWISPELEN WEER
OOK DE SCHOOTHONDJES VAN AHOLD BIJTEN NIET ...
UITTREKSELS

PAARSE SCHOOTHONDJES BLAFFEN ALLEEN ...
Als het 'schoothondje' van ING vergoelijkt Wim Kok op 21 augustus eerst de salarissprong van ING. Vervolgens pakt hij op 5 september uit over het 'sullige' gedrag van Jan Peter Balkenende bij Bush en noemt zijn opvolger een 'schoothondje'. Kok's geheugen is inmiddels van korte duur. Op 11 september 2001 sprak hij bij de aanslagen op de Twin Towers heel dapper de hoop uit dat Bush verstandig zou reageren. Toen Bush dat de dagen daarop niet deed, wist Wim niet hoe snel hij als een schoothondje deze woorden moest afzwakken en zei dat een aanval op de VS ook een aanval op Nederland was.

OOK DE SCHOOTHONDJES VAN DE LPF KWISPELEN WEER
Duidelijk wordt dat er nog een schoothondje in de Paarse regering zat. Willem Vermeend was blijkbaar in stilte al bekeerd tot het Fortuynisme. Al meteen na zijn aftreden als minister incasseerde hij een commissariaat bij LPF-aanhanger Hans Breukhoven. Nu wordt hij commentator bij Fortuyn's vriend Harry Mens.
Uit onderzoek van het SCP blijkt dat een (LPF) gedeelte van de burgers weliswaar flink minder vertrouwen in de overheid kreeg in 2001, maar heel gelukkig is. Geen wonder dat de nieuwe politiek alleen maar in woorden wordt beleden. Ondertussen wordt Nederland vrolijk verder bestuurd door de academische meritocratie. Anders dan wordt beweerd in het artikel van 13 september in de Volkskrant is dit geen al te grote verandering in de bovenklasse. Het zijn toch nog steeds de kinderen van de oude bovenklasse, die de toon zetten op de universiteiten. Te veel valse hoop is ook niet goed voor de mensen, blijkens het artikel van 6 september in NRC-bijlage M. Daar worden de schoothondjes maar vals van.

OOK DE SCHOOTHONDJES VAN AHOLD BIJTEN NIET ...
Wordt al jarenlang geschreven dat de meeste grote overnames tot ellende leiden, bleven de hebberige aandeelhouders van Ahold toch topman Cees van der Hoeven jarenlang belonen voor zijn mega-overnames met nieuwe aandelenaankopen en stijgende koersen. De gelegenheid schept de dief. Pas als heel duidelijk is dat Van der Hoeven de resultaten heeft opgepoetst, gaan ze aandelen verkopen. Te laat. Ondertussen geen onvertogen woord aan het adres van president-commissaris Henny de Ruiter, die nog geen half jaar tevoren de kritiek op Van der Hoeven nog gezeik noemde. Integendeel. Als De Ruiter de voorzittershamer tijdelijk overneemt wordt hij beloond met stijgende aandelen. Op 4 september maakt president-commissaris De Ruiter op een inderhaast ingelaste aandeelhoudersvergadering tussen neus en lippen bekend dat de nieuwe Noorse CEO 10 miljoen gaat verdienen bij succes en evenveel bij een mislukking. Dit nodigt natuurlijk uit tot risicovol gedrag, want bij langzaam en zeker opbouwen van de resultaten van Ahold verdient de nieuwe CEO Moberg beduidend minder. Wederom gebruiken de aandeelhouders hun macht niet door hun aandelen te dumpen. Het blijft bij een hoop gezeik over deze domme beloningsafspraak. De koersen dal en nauwelijks. Blijkbaar hebben ze wel vertrouwen in de nieuwe CEO, dat hij de resultaten zal kunnen opkrikken met forse winst voor de aandeelhouders. Merkwaardig, want als een ding duidelijk is geworden dan is dat de nieuwe CEO slecht kan communiceren. Laat dat nu een van de belangrijkste eigenschappen van een CEO zijn. Als ik De Ruiter was zou ik me ook niets aantrekken van de aandeelhouders.
De grootste aandeelhouders Aegon, Delta Lloyd, Fortis en ING, die met onze spaarcentjes voor een kwart eigenaar zijn van Ahold verdedigen de onbegrijpelijke beloning van de CEO zelfs. Het is duidelijk waar je niet moet sparen of beleggen. Maar niets hoor. De kritische aandeelhouders, met name pensioenfondsen ABP en PGGM maken nog steeds geen gebruik van hun macht door aandelen van deze bedrijven te verkopen. De koersen blijven mooi op peil. Sterker nog. De institutionele beleggers laten op 1 september middels Jean Frijns, directeur vermogensbeheer van ABP weten dat het nog jaren gaat duren voor ze in staat zijn om te stemmen. Omdat de aandeelhouders hun verantwoordelijkheid niet nemen en uiteindelijk kiezen voor hun centjes en verder alleen maar zeiken, mag de overheid van de commissie Tabaksblat weer het vieze werk opknappen. Als topman zou ik me dan ook nergens iets van aantrekken. Blaffende honden bijten niet.

Kort door de bocht nr.245, 2 juli 2003 door Jos van Hezewijk

DE INTERNATIONALE MILJARDEN-DOOFPOT VAN DE FAMILIE VAN ORANJE
VERKIEZING MANAGER VAN HET JAAR DOOR AANDEELHOUDERS GARANDEERT ONDERGANG
EN JUIST NU KRIJGEN AANDEELHOUDERS MEER INVLOED
MAAR VERKIEZING VAN PARTIJLEIDERS WERKT WEL
WANT, HÉ, WAT GEBEURT DAAR OVER DE DIJK VAN ONS LAND
UITTREKSELS

DE INTERNATIONALE MILJARDEN-DOOFPOT VAN DE FAMILIE VAN ORANJE
Het opmerkelijkste aan de huidige ophef over de miljoenen van de Oranjes, is het feit dat Bernhard een nicht heeft, die gehuwd is met de broer van de eigenaar en hoofdredacteur van Forbes Magazine. Met wie zijn eigenlijk zijn andere nichten getrouwd? Bijvoorbeeld in Zuid-Amerika? Opmerkelijker is dat Bernhard vermoedde dat hij invloed kon uitoefenen. Eigenlijk is deze invloed veel intrigerender dan het werkelijke vermogen van de Oranjes.
Het vermogen daar komen we nooit achter, want dat zit net als dat van alle superrijken verborgen achter foundations in belastingparadijzen. Slechts een paar mensen (Prinses Juliana en misschien Koningin Beatrix) kennen de waarheid en Prins Bernhard hoort daar niet bij, want Prinses Juliana en prins Bernhard zijn in 1936 op huwelijkse voorwaarden getrouwd en de financiële huishouding van de prins staat geheel buiten het Oranjehuis, aldus Friso Endt in NRC Handelsblad.
Mijn schatting van 8 miljard uit 1980 wordt eigenlijk steeds meer bevestigd. Interessant is bijvoorbeeld de bron die FD aanhaalt.
Bij zijn overlijden in 1843 werd zijn vermogen door zijn 'vijanden' volgens het echtpaar Romein in het standaardboek "De Erflaters van onze Beschaving" geschat op f 200 mln. Maar zelfs conservatieve schattingen gingen indertijd uit van een vermogen van f 30 mln. Dat dit vermogen in ruim anderhalve eeuw slechts gegroeid zou zijn tot de nu door Forbes geschatte $ 250 mln, wijst op uiterst voorzichtig beleggingsbeleid, aldus de conclusie van FD heel braaf. Ik zelf heb het vermogen in 1980 geschat op mogelijk 8 miljard guldens met als bron Van Os' Effectenboek uit 1907, waarin werd vermeld dat de Oranjes grootaandeelhouder (meer dan 5%) waren in Shell en Nederlandsche Handelmaatschappij (de voorloper van ABN AMRO). Ongetwijfeld zit het kapitaal daar niet meer alleen in, maar je kunt het wel extrapoleren naar het heden en dan kom je op ruim 8 miljard. Dr. H.D. Pierson, de financiële adviseur van de Koningin tot 1990 bevestigde dat het tot de mogelijkheden behoorde. En calculerende burgers, zoals de koningin en topmanagers benutten alle mogelijkheden.

VERKIEZING MANAGER VAN HET JAAR DOOR AANDEELHOUDERS GARANDEERT ONDERGANG
Wie zijn er zoal de laatste jaren tot manager van het jaar verkozen door ons snuggere ondernemers, managers en aandeelhouders? Inderdaad van die brekebeentjes, die te veel beloven en te hoog zijn gevlogen: Cor Boonstra, Cees van der Hoeven en inderdaad laatstelijk Anthony Burgmans. Is dat niet de baas van Unilever, die eerder beweerde dat de topsalarissen helemaal niet hoog waren, er een hetze wordt gevoerd tegen topmanagers en nu de mislukking van het merkenbeleid (alleen triple A-merken) kon aankondigen. We zijn heel benieuwd wie dit jaar tot manager van het jaar wordt verkozen. Jeroen van der Veer van Shell maakt volgens mij wel een kans. Verkopen die aandelen dus.

EN JUIST NU KRIJGEN AANDEELHOUDERS MEER INVLOED
Dit belooft weinig goeds voor de snode plannen van de commissie-Tabaksblat, die meer invloed voor aandeelhouders wil. Dit betekent dat die topambtenaren van pensioenfondsen, verzekeringen en banken, die het leeuwendeel van de aandelen bezitten meer te zeggen krijgen, terwijl ze kampioen waren in het aanschaffen van te dure aandelen. Het wordt tijd dat de klant weer koning wordt.

MAAR VERKIEZING VAN PARTIJLEIDERS WERKT WEL
Je vraagt je dan af of de door PvdA en VVD aangekondigde verkiezing van partijleiders door de leden wel zou werken. Immers dat levert enkel van die popiejopies op, die het goed doen op de buis. Waarschijnlijk is dat in de politiek geen probleem, want politici worden niet op resultaat afgerekend. Anders zou bijvoorbeeld Wim Kok niet zo hard onderuit gehaald zijn. Zijn rapportcijfers zagen er namelijk goed uit. Maar daar heeft niemand naar gekeken. Zijn arrogantie, die hem dit jaar ook meteen liet grijpen naar commissariaten, deed hem de das om. Ach, als je er maar een goed gevoel bij hebt. Op belangrijke zaken hebben we toch weinig invloed.

WANT, HÉ, WAT GEBEURT DAAR OVER DE DIJK VAN ONS LAND
Het lijkt een onschuldig klein berichtje in het NRC van zaterdag j.l.: China wordt grootste financier VS.
(...) Daarmee onderstreept China zijn groeiende economische macht in de wereld, zoals Japan ruim tien jaar geleden met zijn economische macht de VS naar de kroon stak. (...) Dit kan tot machtspolitieke gevolgen leiden, want China is, anders dan Japan geen vanzelfsprekende bondgenoot van de VS. (...) Sterker: het handelstekort met China is meer dan de VS ooit jaarlijks met Japan of Europa hebben gehad.(...)
Als we bedenken dat de ontwikkeling van China nog maar aan het begin staat, dan kunnen we ons voorstellen dat Bush er zo op gebrand was om de (Chinese) olie in Irak in handen te krijgen. Kunnen ze nog een graantje meepikken als ten gevolge van de Chinese ontwikkeling de olieprijzen stijgen.

Kort door de bocht nr.244, 28 mei 2003 door Jos van Hezewijk

BESCHULDIGT QUOTE ED MAAS VAN WITWASSEN VAN DRUGSGELDEN?
DE AANVAL OP GRAAIENDE TOPMANNEN MIST NUANCE
HYPE-FUSIES/OVERNAMES WORDEN ONGEDAAN GEMAAKT
TóTH TRAPT BOONSTRA NA
MIENT JAN FABER TE LANG PRAATPAAL VAN IKV
UITTREKSELS

BESCHULDIGT QUOTE ED MAAS VAN WITWASSEN VAN DRUGSGELDEN?
Advocaat Oscar Hammerstein van Ed Maas (voorzitter LPF en eigenaar onroerend goed-bedrijf VHS) maakt zich in Quote van 1 mei jl. boos over een 'fictief' verhaal van Lietaert Peer Bolte waarin volgens hem overduidelijk Ed Maas figureert als witwasser van drugsgelden. Wie de schoen past, trekke hem aan ?

DE AANVAL OP GRAAIENDE TOPMANNEN MIST NUANCE
Topmannen zijn bijvoorbeeld per definitie de grootste graaiers. Bedrijven willen commerciële werknemers. En natuurlijk graaien die ook commercieel voor zichzelf. Inkomens van managers zijn in hun algemeenheid minder een kwestie van verantwoordelijkheid en meer van machtsmisbruik. Geen probleem als ze maar goed voor onze salarissen zorgen. En daar schort het momenteel aan. Gemiddeld 1,3 miljoen voor CEO's -wel met een paar excessieve uitschieters naar boven- van de grootste ondernemingen is niet gruwelijk veel, zoals de meeste media berichten. Met inflatie-correctie hebben ze dat altijd wel verdiend. NRC nuanceert in haar krant van 17 mei jl. deze berichten. Overigens als je topmannen te weinig geeft, krijg je alleen maar ijdeltuiten op de topposities, zoals in de politiek. Maar goed, het zou minder kunnen zijn, want het buitenland zit niet te springen om onze toplieden. Verschillende media gaan ook de fout in door alle inkomsten toe te rekenen aan het jaar 2001 en de afkoopsommen van de brekebeentjes onder de topmannen bij het salaris op te tellen. De jaarverslagen zijn daar overigens stom genoeg niet duidelijk over. Topmannen vragen daarmee om problemen. We moeten uit de berekeningen van de Volkskrant van 24 mei jl. vernemen dat de toename van de loonkosten al enige jaren vooral zitten in de afkoopsommen. Het afbreukrisico van een topman is geweldig toegenomen. De gemiddelde zittingsduur is afgenomen van 10 tot 4 jaar. Dus eisen nieuwe topmannen bij voorbaat een hoge afkoopsom. Helaas lieten eind negentiger jaren vele topmannen zich door beleggers verleiden tot belachelijke overnames. Dat kost nu menig topman de op en de belegger veel geld. Als je nu dacht dat beleggers daarmee iets hadden geleerd ? Nee, die aandelen van die graaiers worden nog steeds door de beleggers (vooral bestuurders van onze pensioenfondsen en verzekeraars) hebzuchtig gekocht. Die moeten we eigenlijk aanspreken. Ondertussen maar vinden dat de overheid daar iets aan moet doen. Ieder voor zich en de staat voor ons allen. Ook de commissarissen hebben zitten knikkebollen en moeten nu de koppen bij elkaar steken om te redden wat er te redden valt.

HYPE-FUSIES/OVERNAMES WORDEN ONGEDAAN GEMAAKT
Alle hype-overnames uit de negentiger jaren worden weer verkocht. Corus, Getronics en nu weer Numico. Bij deze laatste wordt de dure verkoper misschien zelfs weer de goedkope koper. Het laatste nieuws is zelfs dat misschien Jan Baan zijn eigen Baan weer terugkoopt van Invensys. Zo blijven we tenminste van de straat.

TóTH TRAPT BOONSTRA NA
Stan Huygens Journaal in de Telegraaf van 15 mei jl.: De liefde is voorbij en Cor Boonstra is vrijgesproken, maar nog steeds wordt Sylvia Tóth achtervolgd door de Endemol-affaire rond haar vroegere minnaar. (...) Tóth wil de vuile was niet buiten hangen. "Ik ben niet bereid iets lelijks te zeggen over iemand waar ik iets moois mee heb gehad", zo liet zij gisteren weten. (...) Blijkbaar is er sprake van vuile was. Misschien moest justitie Sylvia maar eens verhoren.

MIENT JAN FABER TE LANG PRAATPAAL VAN IKV
Mient Jan Faber is al twintig jaar algemeen secretaris en woordvoerder van het Interkerkelijke Vredesberaad. Sowieso veel te lang voor een organisatie. Erger is dat hij een dagje ouder en rechtser zich inmiddels tot de heilige oorlog als middel tot vrede had bekeerd. Hij beklaagt zich erover door de achterdeur te zijn afgevoerd. De afkoopsom was waarschijnlijk te laag.

Kort door de bocht nr.243, 24 april 2003 door Jos van Hezewijk

GROOTSTE BOUWBOER OPGEPAKT
CEES VAN DER HOEVEN (WORDT VERVOLGD)
TOPINKOMENS WORDEN OP PEIL GEHOUDEN
TOPLIEDEN BALEN VAN OORLOG TEGEN IRAK EN EUROPA
MAAR OOK NIEUWE EUROPESE ELITE BEDREIGT ONS
ONDERWIJL WIL EEN NIEUWE POLITIEKE ELITE IN NEDERLAND REVOLUTIE
UITTREKSELS

GROOTSTE BOUWBOER OPGEPAKT
Het is geen wonder dat de bouwfraude bij Henk Koop Tjuchem is begonnen. Volgens insiders presteert deze man het om iedereen te kleineren en tegen zich in het harnas te jagen. De hele directie haat hem, zodat de schaduwboekhouding daar zonder moeite boven water kwam. Nu moet je wel een geweldige lompe boer zijn om als nieuwkomer op de bouwmarkt de gevestigde bouwbedrijven markt af te kunnen pikken. Ongetwijfeld heeft Henk Koop meer steekpenningen uit moeten delen. Nu zit hij wel achter tralies. (Volkskrant, 22.04.03) Vermoedelijk eindigt de bouwfraude ook bij hem. De gevestigde bouwbedrijven zullen hem offeren.

CEES VAN DER HOEVEN (WORDT VERVOLGD)
Ook Cees van der Hoeven blijkt een probleempje te hebben met zijn ondergeschikten. Het waren de stafdirecteuren van Ahold, die de accountants van Deloitte tipten over een geheim akkoord.(FD, 17.04.03). Overigens zou Cees in economisch beter tijden niet door de mand zijn gevallen. Dan gelooft de aandeelhouder het wel.

TOPINKOMENS WORDEN OP PEIL GEHOUDEN
In deze economisch zware tijden liggen dan ook de beloningen van bestuurders flink onder vuur. Toch is de stijging van 6% (FD, 22.04.03) niet wat het lijkt. Op de eerste plaats zijn de beloningen aan het begin van 2002 vastgesteld, toen nog niet duidelijk was dat 2002 zo'n slecht jaar zou worden. Ten tweede dachten de topmannen in economisch beter tijden slim te zijn geweest door hun inkomen te koppelen aan de beurskoersen. De beursmalaise vraagt nu om compensaties. Ten derde hadden toplieden in het verleden veel meer duistere (tertiaire en quartaire) mogelijkheden om hun inkomen op te peppen. In 1985 lagen de hoogste inkomens van topbestuurders al rond 5 miljoen gulden. Alleen wist de belegger toen al helemaal van niets.

TOPLIEDEN BALEN VAN OORLOG TEGEN IRAK EN EUROPA
Niet alleen de topman van Shell blijkt moeite te hebben met de oorlog tegen Irak, zoals we vorige keer meldden. Ook Bert van Heemskerk van de Rabobank ziet er niets in (NRC, 12.04.03). Rijkman Groenink van ABN AMRO ziet achter deze oorlog zelfs een economische oorlog tegen Europa (NRC, 12.04.03).

MAAR OOK NIEUWE EUROPESE ELITE BEDREIGT ONS
Terwijl we alle heil verwachten van een nieuw kabinet, wordt steeds duidelijker dat wij in eigen land over wezenlijke zaken als geld, geld en geld nauwelijks meer de dienst uitmaken. Op de eerste plaats heb je daar de bijna onzichtbare experts (het politiek/ambtelijk complex) in Brussel (NRC, 12.04.03). Ten tweede maken de grote Europese landen - zoals verwacht - zich op om het heft in handen te nemen (NRC, 15.04.03). Zou je deze nog kunnen bestrijden, dan blijft nog dat de economie ook voor het Centraal Planbureau onvoorspelbaar is, zoals Ronald Plasterk in zijn column in de Volkskrant (11.04.03) terecht betoogde. Het blijft afwachten.

ONDERWIJL WIL EEN NIEUWE POLITIEKE ELITE IN NEDERLAND REVOLUTIE
We hebben het al verschillende malen voorspeld dat een nieuwe politieke elite van de opstand van Fortuynisten gebruik zou maken om binnen de gevestigde partijen de macht over te nemen. Jan Peter Balkenende deed dat met zijn Schlemmer-samenzweerders, Wouter Bos met zijn Niet Nixs-jongensclub (VK, 05.04.03) en Gerard van Westerloo laat zien dat het ook in de VVD broeit (NRC, 23.04.03). Maar nogmaals om nu te stellen dat er in Nederland geen democratie is, omdat een politiek/ambtelijk complex de touwtjes in handen heeft ? Dan heb je toch te veel geloof in constituties. Idealiter zou het inderdaad moeten zijn dat de volksvertegenwoordiging een afspiegeling is van de samenleving. De praktijk is echter altijd weerbarstig. Zelfs absolute vorsten als de Franse koningen moesten met de bevolking rekening houden, laat staan in de huidige mediocratie. De bevolking ziet op televisie graag topmannen bungelen.

Kort door de bocht nr.242, 15 april 2003 door Jos van Hezewijk

Artikel
Houdbaarheidsdatum topmannen verstrijkt snel

Kort door de bocht nr.241, 3 april 2003 door Jos van Hezewijk

DE ADVOCAAT VAN CEES EN COR WAS EEN BEETJE DOM
NEPBARONNEN
LENING OF DWANGSOM
KUTMAROKKANEN
UITTREKSELS

DE ADVOCAAT VAN CEES EN COR WAS EEN BEETJE DOM
Al eerder hebben we geconstateerd dat oud-topman Cees van der Hoeven te lang op het Ahold-feestje was blijven hangen en dat hij foute vriendjes had. Dit laatste wordt nog eens bevestigd door de keuze van zijn 'maffia-advocaat', Mischa Wladimiroff. Ondanks zijn uitgebreide titelatuur (Jonkheer professor meester) is hij vooral advocaat van de duivel geweest. Cees verwacht blijkbaar dat het ergste op tafel komt. Wladimiroff is of was de advocaat van gevallen toplieden Gerrit van der Valk, Nina Brink en Cor Boonstra. Bij Nina Brink stond overigens zijn gebrouilleerde maatje advocaat Gerard Spong tegenover hem. Wladimiroff was ook advocaat van verdachten van oorlogsmisdaden in het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag. In 1995 van Duško. In 1997 werd hij ingeruild voor Serviërs. In 2001 werd hij benoemd tot 'vriend van het hof' in het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag om een eerlijke rechtsgang te verzekeren aan Milosevic, die zich verder zelf wenste te verdedigen. Wladimiroff nam de loze functie aan, maar was zo ijdel en dom om in de hoedanigheid van "vriend van het hof" aan iedereen te vertellen dat Milosevic halverwege de zaak al gestraft had kunnen worden. Zoveel bewijzen liggen er volgens hem op tafel. Maar als 'vriend van het hof' kun je je tijdens het proces natuurlijk beter niet laten interviewen. Dit belooft wat voor Cor en Cees.
Wladimiroff was tot 2000 het maatje van 'dark room-advocaat' Gerard Spong, die zonder moeite verkrachters, oorlogsmisdadigers, wijlen Pim Fortuyn en drugshandelaren verdedigt, maar niet Desi Bouterse, omdat die ook een Surinamer is. Blijkbaar hebben deze 'maffia-advocaten' toch hun grenzen. Wladimiroff ervoer de breuk met deze Spong overigens als een "echtscheiding". De ruzie betrof dan ook de positie van zijn vrouw en meesteres in de maatschap.

NEPBARONNEN
Ondanks dat het twijfelachtig is of de burger Edwin de Roy van Zuydewijn, de gemaal van onze prinses Margarita, zichzelf wel baron heeft genoemd, wordt dat door de pers zonder blikken of blozen herhaald. Als je als Edwin, Saddam of Pim eenmaal gedemoniseerd bent, mag je er alles smerigs over melden. Nu we het toch toevallig over Pim Fortuyn hebben: had Pim zijn vrienden ook niet wijs gemaakt dat hij baron was? De overeenkomst tussen Edwin en Pim is overigens nog sterker. De echte adellijke tak schrijft "Zuidewijn" in plaats van "Zuydewijn". Ook Pim veranderde zijn naam "Fortuin" in "Fortuyn", omdat dat chiquer lijkt. Nu we het toevallig ook over advocaat Gerard Spong hadden: De Roy van Zuydewijn zou in dit 'haat-proces' voor hem een leuk klantje geweest zijn.

LENING OF DWANGSOM
Niet de nu gemelde bonussen en gouden handdrukken van topmannen - die we al kenden - zijn opmerkelijk. De bij vertrek kwijtgescholden miljoenenleningen bij hun eigen bedrijf intrigeren. ABN AMRO, VNU, Imtech, noem maar op. Wie sluit er nu zonder schaamte een lening bij het eigen bedrijf? Of zien de heren topmannen het als een dwangsom, die de commissarissen toch moeten kwijtschelden bij al dan niet gedwongen vertrek?

KUTMAROKKANEN
"De best betaalde gastarbeider van Nederland" René Dahan, oud-president-directeur Esso Benelux gaat bij ExxonMobil met pensioen en mag zowaar in Nederland blijven. Hij is dan ook goed geïntegreerd: 'Ik droom nog in het Nederlands'. René schopte het in de wereld dan ook verder dan welke echte Nederlander dan ook. René Dahan (60) is de enige niet-Amerikaan die ooit wist door te dringen tot de top van ExxonMobil. Hij is geboren in het Marokkaanse Fez en heeft de zeevaartschool met succes gevolgd in Frankrijk. Maar zijn carrière liep anders. De liefde voor een Nederlandse vrouw - nu de moeder van zijn twee kinderen - bracht hem in zeevaartnatie Nederland aan wal.
We zijn overigens benieuwd hoe hij over de oorlog in Irak denkt. Zijn Britse concullega en topman van Shell heeft onlangs in de Verenigde Staten laten weten dat hij denkt dat het een verkiezingsstunt is van Bush jr. Ook Blair en Aznar zijn wel mannetjesputters die graag in de geschiedenisboekjes willen worden bijgeschreven. Nu we het toch over olie hebben: het schijnt dat de almaar zich sterk economisch ontwikkelende Chinezen een exclusief contract hadden met Saddam over de almaar schaarser wordende olie. Dat zat de Amerikanen niet helemaal lekker.

Kort door de bocht nr.239, 27 februari 2003 door Jos van Hezewijk

AAAAAAAAAAAAAHOLD
DE FOUTE VRIENDJES VAN CEES VAN DER HOEVEN
UITTREKSELS

AAAAAAAAAAAAAHOLD
Er rust een vloek op Kort door de bocht. Begin 2000 noemden wij vijf namen van toplieden die te lang op het feestje waren blijven hangen - meer dan zeven jaar topman - en foetsie op één na. Wezen wij vorige week het plaatsje van Cees van der Hoeven aan voor een nieuwe carrière voor Frank Meysman, topman van Sara Lee/DE en wat schetst onze verbazing dat Cees deze week mag inrukken. Het opgeven van zijn twee topcommissariaten bij ABN AMRO en KPN heeft niet mogen baten bij zo'n omvangrijk financieel schandaal. Het zou ons nog steeds niet verbazen als de Belgische Frankie gepolst is als topman van Ahold. Overigens - we durven haast geen namen meer te noemen - lijkt Aegon (dat het Vaste Klanten Fonds van Ahold regelt) te lijden aan dezelfde groeistuipjes als Ahold. Aegon-commissaris Henny de Ruiter moet te zijner tijd na de problemen bij Ahold, Corus, Vopak en Kluwer wel over voldoende ervaring beschikken. Het moet hem dan lukken om sneller in te grijpen. De Ruiter mag dan wel op onze top 100 de machtigste zijn, tegen het charisma van Van der Hoeven was hij toch maar moeilijk opgewassen.

DE FOUTE VRIENDJES VAN CEES VAN DER HOEVEN
We moeten wel constateren dat Cees de grenzen van de mogelijkheden opzoekt. Hij heeft dat niet alleen met overnames gedaan, maar ook in het privé-leven. Zo was hij volgens onderstaande artikelen uit Quote een regelmatig bezoeker van nou niet echt te goeder naam en faam bekend staande uitspanningen: Barretje Hilton en café Lexington. Hier vertoefden niet alleen zware criminelen als de ontvoerders van Heineken (en Alfred zelf), Hells Angels en wijlen drugscrimineel Klaas Bruinsma, maar ook zo'n beetje alle verdachten bij de beursaffaire Operatie Clickfonds, pornobaas Theo Heuft, natuurlijk prins Bernhard en onroerend goed-jongens. Hieronder de LPF'ers Ed Maas, de weduwe Kroonenberg en Harry Mens. Daarnaast kwam hij daar allerlei internet-oplichtertjes tegen. Merkwaardig genoeg heeft Cees van der Hoeven zich hier ook laten opnaaien om 250.000 euro in Nina Brink's WOL-avontuur te stoppen. Verschillende van deze vriendjes komt hij ook in zijn buurtje (Loosdrechtse Plassen) tegen als zij de hondjes gaan uitlaten. Mocht er vorige week sprake zijn geweest van handel met voorkennis, dan zou men wederom in de richting van deze vriendjes kunnen denken.

Kort door de bocht nr.238, 20 februari 2003 door Jos van Hezewijk

TE LANG OP HET FEESTJE......
NAAR EEN ANDER FEESTJE .....
EENHEIDSWORST MAAKT NOG GEEN MACHT
UITTREKSELS

TE LANG OP HET FEESTJE......
In 2000 constateerden we al dat na 7 jaren niet alleen huwelijken in de gevarenzone komen, maar dat we dan ook uitgekeken raken op toplieden. Wim Kok heeft dat in het "mei-oproer" mogen ervaren. Ook Cees van der Hoeven van Ahold en Frank Meysman van Sara Lee/DE stonden toen op het lijstje. De andere genomineerde toplieden voor de afgang, Kees Storm van Aegon, Karel Vuursteen van Heineken en Jan Michiel Hessels van Vendex waren zo verstandig voor het zingen de kerk uit te gaan. Cees van der Hoeven ligt nog steeds onder vuur.

NAAR EEN ANDER FEESTJE .....
De Belg Frank Meysman trok deze week ook zelf zijn conclusies. (2003/02/14 FD p.13). De 50-jarige wil iets anders. Misschien kan hij een balletje opgooien bij Ahold.
Wim Kok heeft blijkbaar geen uitzicht op een internationale carrière en heeft zijn kaarten gezet op het (rode) old boys netwerk. Had hij in de voorgaande weken al gescoord bij Shell en ING, vandaag werd bekend dat hij een commissariaatje heeft versierd bij TPG Post. Negen duizend postbodes eruit, Wim Kok erin. Hiermee komt hij met 11 punten op de zesde plaats van de top 25 machtigste commissarissen van Elite Research. Hij passeert hiermee die andere rode old boy, Jan Stekelenburg (nummer 12 met 10 punten), die onlangs omgekeerd nog in was voor minister-president. Voor de eerste plaats op de commerciële apenrots heeft hij nog 11 punten nodig. We kunnen hem aanbevelen eens te gaan praten bij Philips (4 punten), Unilever (4 punten) of KPN (4 punten), hoewel ze hem de UMTS-veiling niet in dank hebben afgenomen. Vrienden moet hij ook hebben bij Schiphol (slechts 2 punten), KLM (3 punten) of Akzo (3 punten).
Bij ABN AMRO, Getronics, Stork en KPN lijkt hij geen kans te maken, want de oud-toplieden van die bedrijven beweerden vorig jaar (18 mei, NRC) nog dat zij het land beter konden besturen.

EENHEIDSWORST MAAKT NOG GEEN MACHT
Bij het naar buiten treden van organisaties of het nu gaat om het Europese standpunt omtrent de oorlog tegen Sadam Hoesein, dat van de Verenigde Naties of van de Koninklijke Familie, wordt steeds geroepen dat het belangrijk is om eensgezind te zijn. Leuk voor degene die zijn mening weet door te drukken, maar zeer frustrerend voor de afwijkende opinies. Vroeg of laat halen de gefrustreerden toch hun gram, zoals nu de dochter van prinses Irene. Overigens dreigt het Europese standpunt inzake de oorlog tegen Sadam zelfs in te gaan tegen de opinie van de meerderheid van de Europeanen. Verdeeldheid is overigens niet alleen een Europese aangelegenheid. Ook de Amerikaanse staten zijn het vaak oneens en nemen dan een eigen standpunt in. Alleen over het buitenland zijn ze over het algemeen nogal onverschillig. Laat Bush daarom met zijn bondgenoten zijn eigen oorlog voeren met als strategie: good guy, bad guy. Want verdeeldheid heeft ook zo zijn voordelen. De tegenstanders van een oorlog kunnen dan als het slecht uitpakt tenminste nog puin opruimen. De Nederlandse zegen doet er in ieder geval niet toe. Dus wij kunnen net als de Belgen gemakkelijk naar de wil van het volk tegen zijn.

Kort door de bocht nr.237, 30 januari 2003 door Jos van Hezewijk

SUCCESVOLLE LEIDERS ZIJN VERGANKELIJK, MAAR .......
...... MAAR SUCCESVOLLE ORGANISATIES HERRIJZEN UIT HUN AS
OUDE MEDIA
UITTREKSELS

SUCCESVOLLE LEIDERS ZIJN VERGANKELIJK, MAAR .......
In de hoogtijdagen van Paars werd de een na de andere charismatische leider op een voetstuk gehesen, om in de sluipende krach van de laatste jaren een voor een van hun sokkel getrokken te worden. In het bedrijfsleven ging het al enkele jaren hard met Mac Zondervan, topman van Wessanen als laatste slachtoffer. Ook in de politiek vielen met "9.11" allerlei puzzelstukjes op hun plaats, zoals al eerder beschreven. Paul Dekker van het Sociaal en Cultureel Planbureau laat (Volkskrant 27.01.03) zien dat de onvrede een geringe rol speelde en de media een grote in "de opstand" van de LPF.
In onze nieuwsbrief schreven we al vele malen dat het immigratie-beleid van Paars geheel ten onrechte geheel omver werd gekegeld door PvdA-ideoloog Paul scheffer, Volkskrant redacteur Hans Wansink, Martin Sommer, VS-reporter Maarten Huygen en oud-Volkskrant-bestuurder Hendrik Jan Schoo. Tegenspraak werd door de media als onmodieus en te genuanceerd aan de kant geschoven. Maar de deskundigen slaan de laatste tijd terug. Zo veegt Godfried Engbersen, hooggeleerd immigratie-deskundige (Volkskrant, 25.1.2003) de vloer aan met deze modieuze multiculti-criticasters. Nederland is wel degelijk in verhouding tot andere Westerse landen succesvol geweest in het immigratie-beleid. Hij verwijt de critici dan ook niet over de dijk van de polder te kunnen kijken en conformisme aan het gezonde volksgevoel.

...... MAAR SUCCESVOLLE ORGANISATIES HERRIJZEN UIT HUN AS
Terwijl de leiders het ergste moeten vrezen, blijken organisaties een grote veerkracht te bezitten. Zo werd in het verleden het faillisement van KPN voorspelt, zouden ook andere 'oude economie-bedrijve' ten dode opgeschreven zijn. Maar niets minder is waar. Met een kleine aanpassing in de marketing en een nieuwe leider herrijzen ze zonder moeite uit hun as.
Zo schreven we ook al in april vorig jaar dat de PvdA weinig te vrezen had. Deze partij had weliswaar haar sterke linkse merk ernstig verwaarloosd en een slechte leider uitgekozen, maar had wel een goede organisatie en brains achter zich. Met enige aanpassingen aan de merk-communicatie en een goede leider zou deze PvdA zo uit zijn as herrijzen. En eerder dan we hadden kunnen bevroeden werd deze visie uit de nieuwsbrief bewaarheid door Wouter Bos. Voor de VVD geldt hetzelfde. Alleen werd Gerrit Zalm te veel vereenzelvigd met de 'oude politiek'. Ook hield de VVD te lang vast aan het 'oude' verkiezingsthema van vorig jaar: buitenlanders en veiligheid. Deze bleken nu reeds verjaard. Zekerheid van werk en inkomen is inmiddels het nieuwe politieke item en dat speelde de PvdA ook in de kaart.

OUDE MEDIA
Elsbeth Etty bracht de afgelopen week wederom onder de aandacht hoezeer de mediacratie onder vuur ligt (NRC, 18.1.2003) met een onderzoek waaruit blijkt hoe de media achter modieuze grillen aanrennen. Maarten Huygen bericht (NRC, 25.1.2003) over de kritiekloosheid en het gebrek aan informatie bij de media in de aanloop naar de verkiezingen. Hij wijt dit euvel vooral aan het gebrek aan geld voor goede journalisten bij de vele media. Maar we moeten vrezen dat de media gewoon willen verkopen en dat de media-consument nauwelijks geïnteresseerd is in informatie, tenzij leuk verpakt. Dat enkele klantje dat informatie wil, zal zijn eigen ogen, hersens en gevoel goed de kost moeten geven. Je hebt niet veel informatie nodig om de wereld te leren kennen. Als dat al mogelijk is.
Wat wel goed functioneert met name op TV, is het beoordelen van leiders als mens. We kunnen bovendien constateren dat de mediahypes van korte duur zijn en uiteindelijk door de waarheid worden ingehaald. Beter laat dan nooit.

Kort door de bocht nr.236, 21 januari 2003 door Jos van Hezewijk

POPPETJE KIEZEN VERSTANDIG
ACHTERKAMERTJES
NIEUWE POLITIEK
WITWASSERIJ
NIEUWE MEDIA (VERVOLG)
WINNERS EN LOOSERS VAN DE NIEUWE ECONOMIE
UITTREKSELS

POPPETJE KIEZEN VERSTANDIG
Door intellectuelen wordt ten onrechte laatdunkend gedaan over het kiezen van politieke poppetjes. Eigenlijk ben je juist een sufferd als je denkt dat je rationeel zo'n keuze kunt maken. Het probleem is te ingewikkeld voor de ratio. Alleen de intuïtie kan zo'n keuze maken. Op de tweede plaats liggen de programma's van de grote partijen - als ik het goed begrepen heb - zo dicht op elkaar dat eigenlijk alleen de poppetjes er nog toe doen. Ten derde komt er van de partijprogramma's toch weinig terecht, want veel macht ligt bij de ambtenarij, uitvoerders en quango's getuige het artikel van Tom-Jan Meeus in NRC (04.01.2003). Quango's zijn zelfstandig gemaakte overheidsinstanties, die de meerderheid van het publieke domein bestieren. En last but not least kan alleen een poppetje met charisma via de media enige invloed uitoefenen, zoals is gebleken bij de overdreven aandacht voor Fortuyn.

ACHTERKAMERTJES
Anders dan bericht was het niet zo dat Wouter Bos geen kandidaat-minister-president wilde tonen, maar er geen kon tonen. De nieuwe elite binnen de PvdA werd evenals wij overvallen door het snelle herstel. Zo'n beslissing neem je niet even in een achterkamertje.
We voorspelden al dat nieuwe elites binnen de grote partijen de vruchten zouden plukken van 'de opstand' van de LPF. De nieuwe achterkamertjespolitiek tekent zich dan ook al af. Met Balkenende kwam vorig jaar de Schlemmer-club aan de macht (Jutta Chorus in NRC 30.11.2002). Ook de 'vernieuwing' binnen de PvdA is het resultaat van een jarenlange 'samenzwering', namelijk "Niet Nix" (Frank Poorthuis en Bert Wagendorp in de Volkskrant 15.01.2003). Bij de VVD en D66 moeten de vernieuwers nog toeslaan.

NIEUWE POLITIEK
Mogelijk komen de resterende vernieuwers uit een kluppie rond Mickey Huibregtsen (alweer) en Pieter Winsemius. Hierin is ook het "Niet Nix" van de PvdA vertegenwoordigd (Martin Sommer in de Volkskrant van 01.11.2003). Voor de VVD en D66 zien we echter vooralsnog alleen afgeserveerde politici en topmanagers. Je weet echter maar nooit. Per slot worden de kiezers steeds ouder en ook Pim was eigenlijk afgeserveerd. Ook een kluppie rond invloedrijk adviseur Roel in 't Veld (alweer) deed een gooi naar de nieuwe macht (12.12.2002 in NRC). Samen met uitvoerders Arthur Docters van Leeuwen (STE), Wim Deetman (burgemeester Den Haag), Ivo Opstelten (burgemeester Rotterdam) en Marco Pastors (wethouder Leefbaar Rotterdam) zal hij na de verkiezingen een praktische vernieuwingsagenda voor de overheid opstellen. Toe maar. De geheime deal tussen Balkenende en Fortuyn (NRC 15.11.2002) doen echter wat betreft vernieuwing het ergste vrezen. Niet dat er veel vernieuwd moet worden in Nederland, zoals blijkt uit de verschillende interviews met echte deskundigen die eindelijk toegang krijgen tot de media.

WITWASSERIJ
Witwassen is een nare eigenschap van ons propere volkje. Mogelijk lag daarin ook de interesse van Justitie voor Ed Maas, waarvoor Nawijn het lijsttrekkerschap van de LPF opgaf (Volkskrant 11.01.2003). Witwassen van criminele gelden is voor justitie moeilijk aan te pakken. Toch wist justitie in de geruchtmakende Operatie Clickfonds recentelijk een overwinninkje te boeken met de veroordeling van Dirk de Groot getuige het ondergeschoven berichtje van Jan Meeuw en Joost Ramaer in de Volkskrant (17.01.2003). Het ministerie van Financiën doet in het voorstel Wet Toezicht Trustkantoren een betere poging om zicht te krijgen op witwas-praktijken via trustkantoren, die een ondoorzichtige jaarlijkse geldstroom van maar liefst 1000 mld beheren. Aldus een klein berichtje in het Financieele Dagblad van 17.01.2003.

NIEUWE MEDIA (VERVOLG)
De pen van kort door de bocht was vorige keer nog niet droog van het stukkie over de kansen van de nouveau riche in nieuwe media of een klein berichtje in de Volkskrant van 11.01.2003 berichtte over de plannen van onroerend goed-magnaat Erik de Vlieger voor een nieuw dagblad. Het nieuwe slaat dan ook vooral op nieuw rijk. Maar ook in deze branche zullen de vernieuwers van binnenuit zoals Felix Rottenberg en Matthijs van Nieuwkerk de vruchten plukken. Zij nemen geen genoegen meer met een positie aan de zijlijn, maar willen op het podium staan.

WINNERS EN LOOSERS VAN DE NIEUWE ECONOMIE
De financials zijn dankzij de transactiekosten van aandelen de winners van de nieuwe economie gebleken. Helaas voor hen gaan de loosers zich roeren. Dit jaar zal dit niet beperkt blijven tot de stichting Lease-verdriet, maar zullen de eerste houders van aandelenhypotheken in opstand komen als ze de rode cijfertjes op hun afrekening ontdekken. Dat de gewone spaarder zich heeft laten verleiden tot aandelensparen is tot daar aan toe. Dat de werkgevers de pensioencentjes van hun werknemers massaal in hun zak en in aandelen staken is gewoon slim. Maar het is onvoorstelbaar dat de vakbondsbestuurders van ABP, PGGM en andere pensioenfondsen zich hebben laten meeslepen in het nieuw economische avontuur met alle treurnis vandien. Want ieder gerenommeerd mixfonds houdt al jaren het aandelenbezit met succes beperkt tot 30%. Het past CNV-voorzitter Doekle Terpstra dan ook niet de pensioengerechtigden zonder berouw op te roepen tot barmhartigheid.

Kort door de bocht nr.235, 9 januari 2003 door Jos van Hezewijk

NIEUWE MEDIA
OLIE-OORLOG
AFPERSING
NIEUWE ECONOMIE
UITTREKSELS

NIEUWE MEDIA
Na de déconfiture van de nieuwe economie en de nieuwe politiek, lijken de nieuwe media een nieuw gat in de markt voor de nieuwe rijken. Uit onderzoek van NRC blijkt namelijk dat de burger ontevredener is over de politieke verslaggeving dan over de politiek. Meer dan 40 procent vindt dat de media geen betrouwbaar en evenwichtig beeld geven van politieke ontwikkelingen. LPF-stemmers vinden dit in sterke mate. Joop van de Ende was in het verleden te vroeg met zijn TV10. De actuele interesse van de nieuwe rijken kwam onlangs naar voren met het overigens afgewezen bod van Erik de Vlieger op het Parool. HMG is wel een ingang voor de nieuwe rijken. Showbizz past ook beter bij hen.

OLIE-OORLOG
De oorlog in Afghanistan heeft zijn vruchten afgeworpen. Turkmenistan, Afghanistan en Pakistan gaan gezamenlijk een 1.500 kilometer lange gasleiding aanleggen door Afghanistan. Daar was het toch (ook) allemaal om te doen. Irak is de volgende markt, de door de Amerikanen opengebroken moet worden.

AFPERSING
Wij zijn nog steeds zeer nieuwsgierig naar waarmee Pim Fortuyn werd afgeperst en waarom dat niet in het rapport van de commissie-Van der Haak mocht. Ons inziens kan het niet gaan om homo-praktijken in 'dark rooms', want daar was Fortuyn heel open over.

NIEUWE ECONOMIE
De aanval van de nieuwe rijken op de politiek heeft de socialistische elite aan het denken gezet. Waarom geen offensief van de politici op de economie. Resultaat: oud-PvdA-minister Willem Vermeend is commissaris geworden bij LPF'er Hans Breukhoven (Free Record Shop), oud-CPN'er en oud-vakbondsbestuurder Ella Vogelaar wordt voorzitter van de raad van commissarissen van Unilever Nederland en Wim Kok liet trots weten als commissaris gevraagd te zijn door enige grote bedrijven. De politiek willen zij snel vergeten.

Kort door de bocht nr.234, 19 december 2002 door Jos van Hezewijk

HET MONOCULTURELE DRAMA
TABOE'S OVER BUITENLANDERS
DE STUIPTREKKINGEN VAN DE MONOCULTUUR
UITTREKSELS

HET MONOCULTURELE DRAMA
TABOE'S OVER BUITENLANDERS
Wat LPF-politici -evenals de meeste mensen- wel denken, maar niet zeggen, is dat zij hun centjes eigenlijk helemaal niet willen delen met (Nederlandse) buitenlanders. In plaats daarvan wordt beweerd dat Nederland vol zou zijn, terwijl Nederland een normaal bevolkte metropool is. Een ander smoesje om niet met buitenlanders te hoeven delen is dat met name islamieten achterlijk zouden zijn vooral wat betreft hun opvattingen over vrouwen. Maar wat dan te denken van de christelijke opvattingen over vrouwen en onze praktijk van achterstelling van vrouwen. Weliswaar minder rigide, maar dat is een kwestie van welvaart. Ook onder autochtonen valt nog veel te integreren. Een LPF-er -en helaas met hem menig ander vernieuwde politicus- verhult zijn egoïsme voorts met de smoes dat buitenlanders crimineler zouden zijn dan Nederlanders. Dat lijkt correct als je ze vergelijkt met de gemiddelde Nederlander. Maar neem je als maat de Nederlandse 'onderklasse', waar de meeste buitenlanders in moeten aanschuiven, dan kun je zeggen dat de integratie van de buitenlander ook betreffende criminaliteit heel aardig gelukt is. De Nederlandse onderklasse is immers ook heel wat crimineler dan de gemiddelde Nederlander. En natuurlijk zijn de Nederlandse waarden en normen bij deze bevolkingsgroep bekend. Alleen profiteert de financiële onderklasse minder dan anderen van de maatschappelijke waarden en normen, waardoor ze zich er minder van aantrekken.
Veiligheid is dus minder een zaak van het bijbrengen van waarden en normen, als wel het handhaven van de orde en het verhogen van de welvaart van de onderklasse. Daar moeten we gewoon wat meer centjes voor over hebben.
Delen met buitenlanders is ook niet zondermeer een morele verplichting, zoals door oud-links wordt gesteld. Buitenlanders zouden het ook niet met ons doen. Bovendien is de armoede in de Derde Wereld niet per definitie boze opzet van ons, hoewel wij ze wel degelijk uitbuiten. Onrechtvaardigheid kan groeien zonder kwaadwillendheid. Ook zou welvaart delen de buitenlanders niet helpen, maar uitlopen op delen van armoede bij het huidige sociaal-economische systeem in de Derde Wereld.
Het zou voor de Derde Wereld en ook voor ons een zegen zijn als we de torenhoge handelsbelemmeringen voor de Derde Wereld op termijn zouden opheffen. Zij meer welvaart en minder reden voor een volksverhuizing. Wij minder subsidies betalen aan bedrijven en goedkopere producten.

DE STUIPTREKKINGEN VAN DE MONOCULTUUR
Hoewel we eerlijk moeten zijn en eigenlijk geen cent willen delen met buitenlanders -liefst zelfs niet met onze buurman-, is er toch een goeie reden om af en toe ruimhartig te zijn voor buitenlanders, zoals we dat ook af en toe zijn voor onze buren. Wij hebben ze namelijk nodig. De buitenlanders moeten ons slecht betaalde werk doen en in de naaste toekomst de pensioencentjes voor ons verdienen. Bovendien komen ze onze centjes kwaadschiks halen als we ons rigide voor hen afsluiten. Denk maar aan 9-11. Dat zouden wij in hun plaats ook doen. Sterker nog. We vallen zelfs aan voor luxe, zoals in Koeweit en Irak voor de olie. Wat betreft het sparen van de kool en de geit was het hypocriete beleid van Paars zo gek nog niet. Alleen is zeggen dat je in principe met buitenlanders wil delen, terwijl je ze in de praktijk van de ruif weert, moeilijk te verkopen. Moeilijker dan zeggen dat ze in principe niet welkom zijn, terwijl je steeds meer zult moeten delen met buitenlanders. Globalisering heeft niet alleen voordeeltjes.
Maar nu 'de grote opstand' voorbij is en rassenrellen zijn uitgebleven, lijkt de LPF een stuiptrekking van de monoculturele samenleving te zijn geweest. Er is dus geen sprake van een multicultureel drama, maar van een monocultureel drama. Alleen de nieuwe elite houdt de discussie over integratie gaande om de oude elite uit de macht te verdringen. Ze mogen wel oppassen dat dit geleuter over integratie - lees: achterlijke Islam - niet leidt tot een oorlog met de moslimwereld. Dan krijg je self fulfilling prophecy en wordt het monoculturele drama alsnog een multicultureel drama.

Kort door de bocht nr.233, 28 november 2002 door Jos van Hezewijk

HET WANKELE CHARISMA
COMMISSARIS VERSUS CEO
DE GIEREN CIRKELEN IN DE LUCHT
DE BESTE SCHEIDSRECHTERS STAAN AAN DE ZIJLIJN

HET WANKELE CHARISMA
Charisma is steeds meer een must voor een topman. Maar charisma bladdert sneller af, dan het groeit. De afgelopen week kwamen twee charismatische toplieden in het nauw. Voormalig 'generaal' Ton Risseeuw van Getronics moest erkennen dat hij een verkeerde opvolger had uitgekozen. We werden trouwens altijd voorgehoudenn dat deze door de commissarissen werd gekozen, om klonen te voorkomen. En Risseeuws opvolger Cees van Luijk dupliceerde inderdaad vrolijk diens beleid, wat wel fout moest lopen. Mensen gaan aan hun succesnummer ten onder. Met instemming van Risseeuw kocht Cees op de top van de hausse Wang. Risseeuw, die ook al bij KPN een deuk heeft opgelopen, legt de zwarte piet nu neer bij de commissarissen die Van Luijk niet op tijd hedden verwijderd. Ook de commissarissen van Appie Heijn durven niet op te treden tegen de CEO Cees van der Hoeven. Van der Hoeven is nog een van de laatste charismatische toplieden. Charisma scoort echter vooral bij een groeiende economie.

COMMISSARIS VERSUS CEO
Deze week beweerde Paul Frentrop bij zijn promotie ook dat de commissarissen niet opgewassen zijn tegen de CEO's. In het geval van charismatische leiders als Ton Risseeuw en Cees van der Hoeven zal dat een heel eind het geval zijn. Ook Frentrops paranimfen, de charismatische oud-toplieden Jaap Peters en Pierre Vinken, zullen in hun hoogtijdagen weinig last hebben gehad van hun commissarissen. Maar ik waag het te betwijfelen of dat ook het geval is bij grijzer topmuizen. Niet dat commissarissen in principe zo machtig zijn, maar de heren die commissariaten krijgen wel degelijk. Verschillende van hen hadden als CEO charisma. Bovendien lopen de belangen van de commissarissen en de CEO's nauwelijks uiteen. Het is enkel een formaliteit dat de commissarissen voor de belangen van de aandeelhouders opkomen. Aandeelhouders en burgers moeten met de leiders uiteindelijk altijd zelf afrekenen. Maar dat doen ze in deze tijd altijd rijkelijk laat, waarin al het goede van boven van de goed heilig man moet komen.

DE GIEREN CIRKELEN IN DE LUCHT
De top van Leefbaar Nederland gelooft nog heilig in het sprookje van charisma en schoof de afgelopen week Emile Ratelband naar voren als lijsttrekker. Ratelband is tekenend voor deze tijd, waarin geen plaats is voor het falen en alle beleid afgerekend wordt op individueel gewin. Als er maar een burger last heeft van het beleid, deugt het niet. Laat staan dat iemand als Ratelband zich kan voorstellen dat een ander evenals hij af en toe kan falen. Gelukkig hebben de meeste mensen inmiddels door dat succesvol in de politiek iets anders is dan succesvol in zaken.

DE BESTE SCHEIDSRECHTERS STAAN AAN DE ZIJLIJN
Niet alleen Ratelband heeft te weinig zelfkennis omtrent zijn plaats in de maatschappij. Er zijn serieuzer lieden, die almaar blijven proberen om de macht te grijpen. Je zou denken dat gevallen consultant Mickey Huibregtsen, gewipte minister Bram Peper en zijn vrouw Neelie Kroes en hun gestruikelde Rotterdamse korpschef Jan Willem Brinkman geleerd hadden van de deconfiture van de LPF. Overigens komen we in de ontevreden bende van Negentien nog een genomineerde voor de LPF-lijst tegen, namelijk Pieter Winsemius. Ook de eigenwijze Johan Cruijff, de afgewezen PvdA-lijsttrekker Lennart Booij, architect Cees Dam, zwemmer Pieter van den Hoogenband, columnisten Funda Müjde en Prem Radhakishun en oud-communist Ina Brouwer menen dat de politiek geen antwoord heeft op het maatschappelijk onbehagen. Ergo, zij wel. En natuurlijk ontbreken in dit vriendenclubje niet enkele voormalige charismatische toplieden: Kees Storm (Aegon), Alexander Rinnooy Kan (ING) en Sylvia Tóth. De meeste toplieden stoppen evenals Wim Kok alle energie in de weg naar boven en storten in de afgrond bij de gevaarlijke afdaling van de apenrots.

Kort door de bocht nr.232, 21 november 2002 door Jos van Hezewijk

PIM'S GEEST IS LINKS NEERGEDAALD
ZONDER DAT IEMAND HET IN DE GATEN HAD
MAAR DE ACADEMISCHE ELITE WORDT WAKKER
CLOWNS AAN DE TOP
UITTREKSELS

PIM'S GEEST IS LINKS NEERGEDAALD
SP-leider Jan Marijnissen doet het succes van Pim nog eens dunnetjes over. En het is geen lijkenpikkerij, want van begin af aan heeft Jan gesteld dat Pim's analyses goed waren, maar zijn oplossingen fout. Nu kunnen de oplossingen van de SP wel goed zijn, maar helaas waren Pim's analyses fout. Of liever gezegd er waren geen analyses. Met op journalistieke wijze enkele fouten in een maatschappelijke sector aanwijzen, bewijs je nog niet dat zo'n sector volledig faalt. Integendeel. Als je verder kijkt dan de Nederlandse dorpspolitiek en je Nederland, zoals het Sociaal en Cultureel Planbureau, vergelijkt met andere westerse landen, moet je constateren dat er in Nederland weinig mis is. Tenzij je gelooft dat de hele wereld in de fout gaat. We hebben dus even weinig aan de goede oplossingen van de SP als de foute van de LPF. Uiterst links en rechts raken elkaar.

ZONDER DAT IEMAND HET IN DE GATEN HAD
Opmerkelijk trouwens dat de opkomst van de SP niet meer beroering wekt onder het weldenkende deel van de natie. Per slot van rekening kunnen de foute ideeën nu rekenen op ondersteuning van een geolied partij-apparaat. Van de andere kant staan ze wel beter onder controle van braver lieden. Nogmaals. De vernieuwing draait vooral uit op verschuivingen bij de gevestigde partijen.
Opvallend weinig opzien baarde deze week ook de onthulling van Jutta Chorus en Menno de Galan dat Pim Fortuyn en CDA-leider Jan Peter Balkenende in een achterkamertje een 'non-agressiepact' hadden gesloten. Even niet aan gedacht en wat je niet zegt, hoef je niet te doen.
Ook oud-PvdA-minister Willem Vermeend lijkt zich bekeerd te hebben tot Pim's geloof, want hij is tot zijn vreugde commissaris geworden bij Free Record Shop van Pim-aanhanger Hans Breukhoven. Kan hij zijn fiets eindelijk inruilen voor een lease-Bentley.

MAAR DE ACADEMISCHE ELITE WORDT WAKKER
Hoe fout Pim's analyse was druppelde de afgelopen week langzaam naar buiten. Uit universitaire onderzoeken bleek dat criminaliteit niet voorbehouden is aan allochtonen, maar een kwestie is van opvoeding. En daar schort het nogal in de onderklasse, waarin allochtonen over het algemeen belanden. Voorts bleek nogmaals dat Paars de intocht van allochtonen al met succes had bestreden. Zelfs was al enkele jaren het vermaledijde gedoogbeleid over boord gezet. Justitie blijkt al jaren met succes harder op te treden tegen vandalen. Dit was de oorzaak van de verstoppingen bij justitie en de rechterlijke macht. Eigenlijk is de LPF en dus ook de SP mosterd na de maaltijd.

CLOWNS AAN DE TOP
Niet alleen de politiek kampt met het probleem dat er alleen nog clowns zijn te vinden voor topfuncties. Doordat ook in het bedrijfsleven toplieden sneller op hun verantwoordelijkheden worden afgerekend, is het afbreukrisico minstens zo groot als in de politiek. Goede mensen hebben daar geen zin meer an. Mogelijk is dat de reden dat de commissarissen van Ahold zich wel achter het aanblijven van topman Cees van der Hoeven moesten scharen. Cees liet enige jaren geleden immers al weten geen geschikte vrouw voor een topfunctie te kennen. Overigens zou het me niets verbazen, als Cees bij de komende aandeelhoudersvergadering met opgeheven hoofd zijn vertrek aankondigt, omdat hij zijn vrouw moet helpen bij de boodschappen.

Kort door de bocht nr.231, 14 november 2002 door Jos van Hezewijk

NIEUWE PRIJZEN, NIEUWE KANSEN
ALLEEN VOOR DE HOOFDPRIJS
UITTREKSELS

NIEUWE PRIJZEN, NIEUWE KANSEN
Dat op rotte plekken de mooiste bloemen kunnen opbloeien, werd de afgelopen week weer eens duidelijk. Lodewijk de Waal maakte van de onenigheid bij FNV Bondgenoten gebruik om daar de macht te grijpen. Op hun beurt proberen de werkgevers en de regering van de verzwakte financiële positie van het FNV misbruik te maken om het tot vergaande loonmatiging te dwingen. Maar zo zwak is de positie van het FNV niet. Op de eerste plaats zal er voorlopig krapte op de arbeidsmarkt blijven in allerlei sectoren, waar de vakbond garen bij kan spinnen. En vergeleken bij de politiek staat het FNV er goed voor. Zij hebben meer leden dan alle politieke partijen bij elkaar. Bovendien zijn de werknemers positiever over de vakbonden dan over de politieke partijen.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat bij het FNV De Waal zijn macht weet te versterken en bij de politieke partijen allerlei machtsgrepen plaatsvinden. We wezen er al op dat de 'vernieuwers' vooral binnen de oude 'verrotte' partijen hun slag zouden slaan. Bomhoff zou daarom beter op een kansje bij de PvdA hebben kunnen wachten. Of net als Hirsi Ali bij de VVD zijn slag moeten slaan. Te rechterzijde liggen nog heel wat kansen, aangezien de 'vernieuwing' daar nog mondjesmaat is doorgevoerd. Het gaat niet goed te rechterzijde. De ruk naar rechts is nagenoeg geheel teniet gedaan. Misschien krijgen we wel een ruk naar links, gezien de winststijging van de SP. Evenals bij CDA en PvdA zal dat na de verkiezingen bij de VVD ongetwijfeld leiden tot een roep om een nieuwe leider. De establishment hoeft niet bang te zijn, want de vernieuwing is slechts cosmetisch: extremere uitspraken ventileren en meer doen alsof je naar het volk luistert. Want laten we wel wezen dat luisteren kun je beter aan onderzoeksbureau's overlaten.

ALLEEN VOOR DE HOOFDPRIJS
De meeste 'vernieuwers' zijn echter zeer ambitieus en willen alleen maar in de regering. Niet alleen Herman Heinsbroek had daar last van, maar ook PvdA (Vermeend, Vliegenthart, Benschop, Herfkens, Pronk en Netelenbos) en CDA (De Geus, Donner, De Hoop Scheffer en Veerman). Jules van der Vegt bakte ze afgelopen jaar helemaal bruin en wilde de vijf nieuwe rechtse partijen voor 3 miljoen euro opkopen en samenvoegen. Van der Vegt heeft echt een neus voor rottigheid, want al eerder probeerde hij het zieltogende Newconomy van verkiezingswichelaar Maurice de Hond te bemachtigen. Maar we hebben hier van doen met een fantast. Hij heeft overigens wel een lijntje met Pim. Fortuyn zou namelijk begin jaren negentig met Van der Vegt directeur worden van Extendo, dat een revolutie in de financiële wereld voorstond.